تعداد نشریات | 44 |
تعداد شمارهها | 1,473 |
تعداد مقالات | 12,040 |
تعداد مشاهده مقاله | 22,364,944 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 9,808,635 |
جستاری در مقایسه و تطبیق وجوه اشتراک جذبه و کشش در عرفان مولوی و عطار. | ||
پژوهشهای ادب عرفانی | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 06 اسفند 1401 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22108/jpll.2023.135067.1727 | ||
نویسندگان | ||
علی بازوند* 1؛ محمد شریفی2 | ||
1استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان، ایران. | ||
2دبیر دبیرستان | ||
چکیده | ||
برخی معتقدند که تأثیرپذیری مولوی از عطار تا آنجاست که مثنوی را از نظر شکل و قالب و اشتمال بر حکایات کاملاً متأثر از آثار عطار دانستهاند، به همین سبب این پژوهش به دنبال معرفی جذبه و کشش و نشاندادن وجوه اشتراک این دو عارف در این موضوع است. کشش در اندیشۀ عرفا موهبت خاصی است که از طرف خداوند برای انسان رقم خوردهاست. با آنکه در اندیشة عرفانی، عارفان آدمیان را برای رسیدن به کمال روحانی به جهدی مستمر دعوت میکنند اما از نظرِ آنان جهدِ خالی از عنایت، بی-ثمر است. بسیاری از صوفیان نامدار و تأثّیرگذار، اصالت و اهمیّت را به مجاهده و تلاش سالک دادهاند و جذبه و عنایت را فرع دانستهاند. برخی دیگر از عارفان بزرگ نظیر مولانا و عطار کشش را اصل دانستهاند و معتقدند چنانچه جذبه و کشش نباشد، تلاش سالک راه به جایی نمیبرد. نتایج به دستآمده نشان میدهد که مولوی و عطار برای تکمیل دین و شریعت عارف و برای رسیدن به معبود، تمایل بیشتری به جذبه دارند و دارای وجوه اشتراک بسیاری در این زمینه هستند و از نظر آنها مجاهدتهای سالک را فقط تا جایی لازم میدانند که نور جذبه بر سالک بتابد و سالک به مقصود برسد. | ||
کلیدواژهها | ||
عرفان؛ عطار؛ مولوی؛ جذبه؛ عنایت؛ اشتراک؛ تطبیق | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 22 |