
تعداد نشریات | 43 |
تعداد شمارهها | 1,713 |
تعداد مقالات | 14,040 |
تعداد مشاهده مقاله | 33,958,424 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 13,597,129 |
اثرهیومیک اسید و گونههای میکوریزا بر شاخص کلروفیل، عملکرد کوانتومی، محتوای مالون دیآلدئید و برخی صفات گندم در رژیمهای مختلف آبیاری | ||
علوم زیستی گیاهی | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 26 اسفند 1403 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22108/ijpb.2025.143429.1378 | ||
نویسندگان | ||
شهرام شاهمارزاده1؛ رئوف سید شریفی* 2 | ||
1گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران. | ||
2گروه تولید و ژنتیک گیاهی -دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی | ||
چکیده | ||
به منظور بررسی تاثیر هیومیک اسید و گونههای مختلف میکوریزا بر شاخص کلروفیل، عملکرد کوانتومی، محتوای مالون دیآلدئید و برخی صفات گندم در رژیمهای مختلف آبیاری، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه دانشگاه محقق اردبیلی در سال زراعی 1397 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی آبیاری در سه سطح (آبیاری کامل، قطع آبیاری در50 درصد مراحل آبستنی و خوشهدهی) و کاربرد هیومیک اسید با گونههای میکوریزا در هشت سطح (کاربرد intraradices G، mosseae G، کاربرد توام intraradices G با mosseae G، هیومیک اسید، intraradices G با هیومیک اسید، mosseae G با هیومیک اسید، کاربرد intraradices G با mosseae G و هیومیک اسید، عدم کاربرد میکوریزا و هیومیک اسید بهعنوان شاهد) بود. نتایج نشان داد بیشترین هدایت الکتریکی، محتوای مالوندیآلدهید و پراکسید هیدروژن در شرایط عدم استفاده از میکوریز و اسید هیومیک و قطع آبیاری در مرحلهی چکمهای شدن و کمترین مقادیر این صفات در شرایط آبیاری کامل و کاربرد اسید هیومیک با گونههای میکوریزا (intraradices G با mosseae G) بدست آمد. بیشترین محتوای پروتئین برگ و عملکرد دانه در آبیاری کامل و کاربرد توام میکوریزا و اسید هیومیک و کمترین مقادیر این صفات (بهترتیب 3/11 درصد و 43/701 گرم در مترمربع) در شرایط عدم استفاده از میکوریزا و اسید هیومیک و قطع آبیاری در مرحلهی آبستنی بدست آمد. بر اساس نتایج میتوان پیشنهاد نمود که میکوریزا و هیومیک اسید به صورت منفرد و تلفیقی میتواند عملکرد دانه گندم در شرایط محدودیت آبی را بواسطه بهبود صفات اگروفیزیولوژیکی، افزایش دهد. | ||
کلیدواژهها | ||
محدودیت آبی؛ میکوریزا؛ محتوای نسبی آب؛ کودهای آلی؛ هدایت الکتریکی؛ هیومیک اسید. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 48 |