تعداد نشریات | 43 |
تعداد شمارهها | 1,652 |
تعداد مقالات | 13,408 |
تعداد مشاهده مقاله | 30,256,011 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 12,090,913 |
ارتقاء فعالیت های خیرخواهانه با تاکید بر تجربیات دوران شیوع کرونا | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مطالعات وقف و امور خیریه | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مقاله 5، دوره 2، شماره 1 - شماره پیاپی 3، فروردین 1403، صفحه 101-118 اصل مقاله (702.98 K) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22108/ecs.2023.138839.1066 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
نویسندگان | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
عظیم اله زارعی* 1؛ محمد ابراهیم باقرنژاد حمزه کلائی2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1استاد تمام گروه مدیریت بازرگانی دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اداری دانشگاه سراسری سمنان، سمنان، ایران. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2دانشجوی دکتری رشته مدیریت بازرگانی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اداری دانشگاه سراسری سمنان، سمنان، ایران. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
چکیده | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
فعالیتهای خیرخواهانه از دیرباز مورد توجه تمامی جوامع انسانی بوده و در حال حاضر، استمرار آن به دلایل متعدد امری اجتنابناپذیر است. شیوع بیماری کرونا و تأثیر فعالیتهای خیرخواهانه در پایش آن نشان داد این قبیل امور میتوانند در ارتقای سطح کمی و کیفی حکمرانی نقش کلیدی ایفا کنند. جامعه مدنظر این پژوهش، خیرین، مدیران ارشد کمیته امداد و مدیران بنیادهای خیریه سطح کشور تعیین شدند و از این بین تعداد 31 نفر ازطریق نمونهگیری هدفمند برای انجام مصاحبههای نیمهساختاریافته انتخاب شدند. با استفاده از روش تحلیل مضمون، تجربیات و درسآموختههای کرونا در پنج محور اقتصادی، همیار بهداشتی، نبرد جهادی، حامی معنوی و قانونمداری شناسایی شدند. همچنین، با در نظر گرفتن معضلات اجتماعی و اقتصادی کشور، نقش فعالیتهای خیرخواهانه در آینده در پنج محور تقویت بنیه معیشتی نیازمندان، جهاد آموزشی، ارتقای سطح بهداشت، مولدسازی فرهنگ و حکمرانی هوش مصنوعی شناسایی شد. فعالیتهای خیرخواهانه در دوران شیوع کرونا در کشور نشان داد که از ظرفیت های این حوزه علاوه بر مسائل بهداشتی میتوان در سایر بخش های حساس کشور نیز استفاده کرد.استفاده از ابزارهای نوین نظیر هوش مصنوعی در راستای شناسایی افراد نیازمند و پیشبینی وضعیت آتی این حوزه و همچنین، ایجاد شبکههای ارتباطی بین خیرین در راستای همافزایی ظرفیتهای این افراد از مهمترین کارویژههای این قبیل امور خواهد بود. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
کلیدواژهها | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
فعالیتهای خیرخواهانه؛ تحلیل مضمون؛ شیوع کرونا؛ هوش مصنوعی | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
اصل مقاله | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- مقدمه همواره از دیرباز، در ادیان آسمانی و تمدنهای بشری، با شدت و ضعفهای متفاوت، به فعالیتهای خیرخواهانه به روشهای مختلف و مبتنی بر قصد و نیتهای متفاوت توجه شده است. در آموزههای دین اسلام نیز به فعالیتهای خیرخواهانه به روشهایی نظیر وقف، انفاق، احسان و صدقه تأکید زیاد شده است. در قران کریم آیات فراوانی بهصورت مستقیم یا غیرمستقیم بر این نوع فعالیتها تصریح داشته و گاهی آثار و نتایج دنیوی و اخروی آن را تبیین کرده است. بهطور کلی در فرهنگ اسلامی - ایرانی فعالیتهای خیرخواهانه عملی تحسینشده و پسندیده است که یکی از راههای بسیار مؤثر برای دستیابی به تعالی انسان و تقرب او به خداوند هستند (محمدی و سیدی، 1395: 3). اگرچه در گذشته مردم بهصورت فردی و غیرسازمانیافته به نیازمندان کمک میکردند و این فعالیتها بیشتر مبتنی بر صدقات و خیرات مالی بود، پس از انقلاب صنعتی و به دنبال آن مهاجرتهای گسترده نیازهای انسانی متنوعتر شد و درنتیجه، ساختارهای سازمانی جدید در قالب سازمانها و نهادهای حمایتی تشکیل و متعاقباً مقررات ملی و بینالمللی برای حمایت از محرومان وضع شدند (میرحسینی و همکاران، 1402: 110). در دهههای اخیر و با گسترش سمنهای خیریهای، روشهای ارائه خدمات این حوزه نیز دستخوش تغییر و تحول شده است (زاهدیاصل، 1388: 2-8). همزمان با توسعه جوامع و بهبود شرایط زندگی افراد، فعالیتهای خیرخواهانه نیز تحت تأثیر قرار گرفته و از فعالیتهای فردی یا گروهی بهصورت گستردهتر به سازمانها و مؤسسات خیریه تبدیل شدهاند (کرمی و همکاران، 1398: 475). این نوع تغییر در الگوی فعالیتهای خیرخواهانه بهعنوان یک ضرورت در عرصه خدمات اجتماعی مطرحاند و در حال حاضر مؤسسات خیریه، نهادهایی با شخصیت حقوقی مستقل، غیرانتفاعی، غیردولتی و غیرسیاسی شناخته میشوند که اهدافی اجتماعی، بشردوستانه، فرهنگی و مذهبی را دنبال میکنند (Shivji, 2007: 62). اهمیت روزافزون این مؤسسات خیریه در تحقق اهداف اجتماعی و کمک به اقشار آسیبپذیر جامعه، باعث شد تا آنها بهعنوان بازیگران مهمی در عرصههای ملی و بینالملل محسوب شوند. این تبدیلشدن در نحوه ارائه فعالیتهای خیرخواهانه نهتنها به افراد نیازمند در داخل کشور، بهصورت جهانی نیز بر مبارزه با فقر و بهبود وضعیت اجتماعی - اقتصادی جوامع تأثیرگذار بوده است (Englund, 2006: 3). بحرانهای اجتماعی چالشهای بزرگی را برای جوامع به وجود میآورند و در این مواقع، فعالیتهای خیریه نقش بسیار مهمی در کمک به آسیبدیدگان و کاهش آثار منفی این بحرانها ایفا میکنند. این فعالیتها اغلب توسط سازمانها و مؤسسات خیریه انجام میشود که عمده اهداف آنها کمک به افراد نیازمند، ارتقای وضعیت اجتماعی و اقتصادی آنها، ارائه خدمات بهداشتی و آموزشی و توانمندسازی اجتماعی است (Baksh-Mohammed et al. , 2012: 2). این سازمانها با تکیه بر حمایتهای مالی افراد، نهادهای دولتی و همچنین، همکاریهای بینالمللی توانستهاند در بسیاری از بحرانها و شرایط آسیبزننده مانند زلزلهها، سیلها، جنگها، مهاجرتهای اجباری و وضعیتهای اضطراری، نقش بسزایی در فعالیتهای انساندوستانه، نجات زندگیها و حفظ ارزشهای والای انسانی ایفا کنند که یکی از این بحرانها، همهگیری بیماری کرونا بود (Kifle Mekonen & Adarkwah, 2022: 2). بحران کرونا که از بهمن ماه 1398 در ایران شیوع پیدا کرد، نهتنها چالشهای بهداشتی و درمانی را به همراه داشت، تأثیرات اقتصادی و اجتماعی آن نیز بسیار شایان توجه است. از حیث فعالیتهای خیرخواهانه در این دوران شواهد و مستندات گزارششده دلالت بر گسترش و بعضاً تغییر نوع فعالیتهای خیرخواهانه دارد؛ برای مثال، به علت اجتناب از شیوع بیماری در موارد زیادی مراسمهای مربوط به تدفین و بزرگداشتهای مربوطه لغو و در مقابل هزینه آن به نیت هدیه ثواب به متوفی به فعالیتهای خیرخواهانه تخصیص پیدا کرد. در این خصوص، به دلایل متعدد ازجمله افزایش فعالیتهای ترویجی ذیربط در رسانههای جمعی و تأکیدات مسئولان و مدیران کشور بهویژه رهبر معظم انقلاب گسترش فعالیتهای خیرخواهانه بیش از پیش تسریع شد. یک نمونه شایان ذکر آن، تشکیل پویشی به نام ایران همدل در سرتاسر کشور بود. براساس آمارهای منتشر شده میزان کمکهای این رزمایش به رقمی بالغ بر 1000 میلیارد تومان رسید و در همین خصوص، بهطور مثال، در استان آذربایجان شرقی حدود سه هزار بسته معیشتی بین مددجویان کمیته امداد مناطق دو و سه توزیع شد (خبرگزاری فارسنیوز، 1399، کمیته امداد، 1401). بهطور کلی تجربیات بهدستآمده از فعالیتهای خیرخواهانه در دوران کرونا نقش درخور توجهی در مدیریت چالشها و مشکلات اقتصادی آن دوران داشت و با پشتیبانی از اقدامات پزشکی و درمانی در کاهش چرخه همهگیری نیز نقش تسهیل کنندهای ایفا کرد. ادامهیافتن شرایط سخت اقتصادی و ایجاد بحرانهای جدید در سطح کشور ضرورت استمرار و گسترش فعالیتهای خیرخواهانه را دلالت میکند. بر این اساس، پژوهش حاضر در نظر دارد براساس بررسی تجارب و درس آموختههای فعالیتهای خیرخواهانه در دوران همهگیری کرونا روند نمای آینده این فعالیتهای را تبیین کند.
2- مبانی نظری و پیشینۀ پژوهش 1-2- کارویژه فعالیتهای خیرخواهانه در عصر حاضر بروکس و همکاران[1] (2005) معتقدند حضور افرادی که در سازمانها گرایش بیشتری به امور خیریه دارند، جهتگیری کل سازمان را به سمت انجام فعالیتهای داوطلبانهای میبرد که عموم مردم از ثمرات این قبیل فعالیتها بهرهمند میشوند و به ترویج فعالیتهای خیرخواهانه منجر میشود (john et al, 2022; Brooks et al. , 2005; wang&Graddy, 2008; Independent Sector, 1999). در سیره و روش زندگی پیامبر اکرم (ص) و امامان معصوم(ع) نیز همواره بر اهمیت نیکوکاری و خیرخواهی نسبت به دیگران تأکید شده است. ایشان الگوهای عملی برای انجام اعمال خیر و کمک به نیازمندان بودند و سعی میکردند با رفتار و گفتار خود، دیگران را نیز به این کارهای پسندیده ترغیب کنند (شیخ کلینی، 1370: 163، حیدری، 1400: 5، جوادی آملی، 1391: 28). فرهنگ ایرانی به دلیل دامنه گسترده آموزههای اخلاقی و مذهبی، زمینه مساعدی را برای تأسیس مؤسسات خیریه فراهم میآورد تا ازطریق بازتولید سرمایه اجتماعی، انواع مختلفی از خدمات عمومی را به جامعه ارائه کنند. آموزههای مرتبط با نوعدوستی، بخشی از این مجموعه آموزهها بهشمار میرود (حیدری، 1400: 7). مجموعه این آموزهها در کنار سایر آموزههای اخلاقی و انساندوستانهای که در فرهنگ مکتوب و روایی ایران وجود دارد، شهروند ایرانی را به سمت بازتولید همبستگی و سرمایه اجتماعی ازطریق انجام امور خیرخواهانه سوق میدهد (تاجبخش و همکاران، 1384: 172). باید توجه داشت در عصر حاضر فعالیتهای خیرخواهانه به شکل نهادهای خیریهای درآمدهاند و این بدان معناست که انجام این امور بهصورت سیستمی و هماهنگ درآمده است. نهادهای خیریه در بسیاری از کشورها، ازجمله ایران، به دو دسته دولتی و غیردولتی تقسیم میشوند (قلعهتکی، 1383: 45، زارعی و همکاران، 1397).
2-2- فعالیتهای خیریهای در دوران کرونا بلوغ فعالیتهای خیرخواهانه در دوران همهگیری کرونا در طرح شهید سلیمانی مشاهده میشود. این طرح در سال 1399 بهمنظور حمایت از اقشار آسیبپذیر جامعه در شرایط شیوع ویروس کرونا و تعطیلی گسترده مشاغل و کاهش درآمد خانوارها، از سوی دولت جمهوری اسلامی ایران اجرا شد (دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، 1399). با عنایت به تعطیلی کسبوکارها به دلیل همهگیری کرونا، دولت بهعنوان متولی بخش عمومی در همکاری با سازمانهای مردمنهاد، طرح شهید سلیمانی را اجرا کرد که طی آن فرد بیمار از مرحله غربالگری تا درمان تحت نظارت بخشهای مرتبط قرار میگرفت. از سوی دیگر، رزمایش کمکهای مؤمنانه در ماه رمضان نیز از دیگر مصادیق کمکهای خیریهای در دوران کرونا بود (وزارت کشور، 1399).
3-2- پیشینۀ پژوهش در بخش پیشینۀ پژوهش، فعالیتهای داوطلبانه و عوامل مؤثر بر آن بهمنظور شناخت مؤلفههای مهم در ارتقای سطح کمی و کیفی فعالیتهای خیرخواهانه بررسی شدند. اسکندرینژاد و همکاران در قالب پژوهشی آینده امور خیریه در شهر تهران را بررسی کردند. براساس یافتههای پژوهشگران، فعالان خیریهها در شهر تهران، آیندة ممکن این حوزه را توأم با افزایش عقلانیت سازمانی و ماندگاری معضلات ساختاری میدانند. همچنین، این فعالان آیندة مطلوب خیریهها و خیرخواهی در شهر تهران را در دو مقولة توسعة سازمانی و رفع موانع ساختاری خلاصه کردهاند. آنچه از نتایج پژوهش به دست آمده، اختلاف آشکاری است که فعالان خیر شهر تهران میان آیندة ممکن و آیندة مطلوب میبینند (اسکندرینژاد و همکاران، 1402). اردکانی و عنبری در سال 1401 و در پژوهش خود با عنوان «نقش سازمانهای مردم نهاد در تسهیلگری و ارتقای تابآوری اجتماعی مناطق روستایی در برابر کم آبی (مطالعه موردی مؤسسه نیکوکاری ابرار در روستاهای شهرستان قاینات)»، بیاعتمادی مردم به نهادهای دولتی، ضعف نیروی انسانی با کیفیت در روستا و تورم و مشکلات اقتصادی ازجمله چالشهایی است که مؤسسه با آنها روبهرو بوده است. تجربه و فعالیتهای مؤسسه ابرار در روستاهای مورد مطالعه نشان میدهد میتوان به سازمانهای مردمنهاد بهعنوان یک ظرفیت اجتماعی داوطلبانه برای ارتقای تابآوری اجتماعی مناطق روستائی و سازگاری آنها در برابر کمآبی امیدوار بود (مهدیزاده اردکانی و عنبری، 1401). رضایی و همکاران در سال 1400 در تحقیق خود با عنوان «بررسی نقش سازمانهای مردمنهاد در تحققپذیری حکمروایی خوب شهری نمونه موردی کلانشهر تهران» به این مورد دست یافتند که بهطور کلی سازمانهای مردم نهاد در تحققپذیری حکمروایی خوب شهری کلان شهر تهران نقش دارند؛ اما این سازمانها با وجود آنکه بر تحققپذیری مؤلفههای مشارکت و پاسخگویی کلان شهر تهران مثمر ثمر هستند، در برآوردهساختن مؤلفههای قابلیت اطمینان، شفافیت و همچنین، کارآیی نقش پذیرفتنی ندارند (رضایی و همکاران، 1400). محمودزاده در سال 1399 تأثیر میزان پایبندی مردم به ارزشها بر مشارکت آنها در امور خیریه را بررسی کرد. یافتههای این پژوهش نشان دادند بین پایبندی مردم به ارزشها و هنجارهای اجتماعی و فرهنگی با مشارکت پاسخگویان در امور خیریه و عامالمنفعه رابطه مستقیم وجود دارد. به عبارت دیگر، پاسخگویانی که معتقدند مردم به ارزشهای اجتماعی و فرهنگی در جامعه بیشتر پایبندند، مشارکت آنها در امور خیریه بیش از کسانی است که چنین اعتقادی ندارند لطفی خاکچی در سال 1398 در مطالعهای، چالشهای فراروی سمنهای حمایتی برای مداخله در مسائل اجتماعی و بهبود وضعیت اقشار آسیبپذیر را بررسی کرد. پژوهشگر اظهار داشت انجام «اقدامات خردمندانه و فردگرایانه»، محوریترین چالشهای پیش روی سمنها است که تحتتأثیر ضعف سمنها در ریشهیابی مسائل اجتماعی، کوتاهمدت بودن، مقطعی و یکبعدی بودن فرایند توانمندسازی اقشار آسیبپذیر، عدم بهرهمندی از مشارکت بومیان و مردم محلی و حیطه فعالیت و گستره موضوعی و جغرافیایی آنها قرار دارد (لطفی خاکچی، 1398). رازقی و لطفی خاکچی در سال 1397 به تحلیل جامعهشناختی چالشهای بقا و پایداری سازمانهای مردمنهاد فعال در حوزه آسیبهای اجتماعی، با تأکید بر رابطه آنها با دولت پرداختند. در یافتههای این تحقیق از «چالشهای جذب و مدیریت منابع انسانی، فقدان روندهای پایدار برای تولید منابع مالی، کمبود سرمایه اجتماعی، نگاه حداقلی و نبود دید کلان و جامع نسبت به مسائل اجتماعی و چالشهای برنامهریزی و نظارت» بهعنوان مهمترین چالشهای درونی سمنها و از مقولههای «رابطه با جامعه و شهروندان، رابطه با دولت و رابطه با سایر سمنها»، بهعنوان چالشهای برونسازمانی سمنها نام برده شده است (رازقی و لطفی خاچکی، 1397). زاهدی اصل در سال 1388 رابطه سرمایه اجتماعی با رفاه اجتماعی را بررسی کرد. محققان پژوهش به این نتیجه رسیدند که شاخصهایی که بهاصطلاح به آنها سرمایه اجتماعی سنتی میگویند و به وجوه سنتی جامعه مربوط میشوند (مشارکت اوسالیوان[2] در سال 2022 به بررسی مفهوم سازمانهای مردمنهاد (NGO) و توسعه پرداخت. این پژوهش بر این مسئله تأکید دارد که سازمانهای مردمنهاد وظیفهمحورند و افرادی با منافع مشترک آن را هدایت میکنند، خدمات و وظایف بشردوستانه مختلفی را انجام میدهند، نگرانیهای شهروندان را به دولتها منتقل میکنند، سیاستها را نظارت و مشارکت سیاسی در جامعه را تشویق میکنند .(O'Sullivan, 2022) هانگ در سال 2019 پژوهشی با عنوان «رفاه اجتماعی برای گروههای قومی حاشیهای؛ سازمانهای غیردولتی» انجام داد. یافتههای این پژوهش نشان میدهند باوجود اینکه این سازمانهای غیردولتی و مردمنهاد اهداف متفاوتی ازجمله کاهش فقر، بازسازی بعد از فاجعه، حفاظت از محیطزیست و حفظ فرهنگ و ... را دنبال میکنند، چندین ویژگی مشترک دارند. نخبگان جامعه با شبکههای اطلاعاتی و ارتباطات گسترده، همه آنها را آغاز و مجوزهای اولیه را در قالب بودجه، فضای عملیاتی و نظارت و مشاوره از سازمانهای مردمنهاد بینالمللی دریافت کردهاند .(Huang, 2019) لانگ در سال 2012 پاسخگویی سازمانهای مردمنهاد در جامعه مدنی و حوزه عمومی را بررسی کرد. نتایج این تحقیق به این یافته اشاره داشت که در کشورهای جهان سوم، سازمانهای مردمنهاد بهطور فزایندهای در خدمت ایدئولوژی و تحتتأثیر آن قرار دارند و افراد دارای جهتگیری مذهبی، بیشتر در فعالیتهای خیرخواهانه شرکت دارند (Lang, 2012). وانگ و گرادی در سال 2008 به بررسی رابطه میان کنش داوطلبانه، سرمایه اجتماعی و کمکهای خیریه پرداختند. یافتههای پژوهش نشان میدهند اعتماد اجتماعی حاصل پلزدن میان شبکههای اجتماعی و مشارکت مدنی در دو گروه مذهبی و غیرمذهبی است فعالیتهای داوطلبانه و سرمایۀ اقتصادی تأثیر مهمی بر کمکهای این دو گروه مذهبی و غیرمذهبی دارد و درنهایت کسانی که گرایشهای مذهبی دارند بیشتر از سایر افراد علاقهمند به فعالیتهای خیرخواهانه هستند و بیش از سایرین خود را درگیر این قبیل امور میکنند (Wang & Graddy, 2008). در یک جمعبندی، مؤلفههای تأثیرگذار در ارتقای فعالیتهای خیرخواهانه در قالب چند عامل بررسی میشوند. نخست آنکه افراد دارای گرایشهای مذهبی، بیش از سایرین در امور خیرخواهانه مشارکت دارند. در وهله بعدی، لزوم قانونگذاری صحیح در حوزه فعالیتهای خیرخواهانه از اهمیت بیشتری نسبت به قبل برخوردار شده است و همچنین، باید به تغییرات فناوری و تأثیر آن در حوزه فعالیتهای داوطلبانه بیش از گذشته توجه شود. براساس بررسیهای بهعملآمده از پیشینه پژوهش موجود در حوزه امور خیریه، وجه تمایز پژوهش پیشرو و سایر پژوهش در چند مورد تشریح میشود. نخست آنکه در این پژوهش از رویکرد آیندهپژوهانه استفاده شده و از تجربیات گذشته بهعنوان چراغ راهی برای ترسیم فضای آتی بهره گرفته شده است؛ حال آنکه در پژوهشهای قبلی تنها شرایط فعلی بررسی شده است. در وهله بعدی با بررسیهای بهعملآمده در مقالات لاتین و همچنین، مقالات داخلی، پژوهشی بهصورت مستقیم به تأثیر کرونا در حوزۀ امور خیریه اشاره نکرده و از سوی دیگر، ترسیم فضای امورخیرخواهانه در دوران پساکرونا نیز بررسی نشده است. همچنین، یکی دیگر از کارویژههای این پژوهش، توجه به دیجیتالیشدن امور خیریه و نقش هوش مصنوعی در حوزه فعالیتهای خیرخواهانه بوده است. همچنین، باید توجه داشت تا زمان نگارش این پژوهش، آمارهای منتشرشده از نقش امور خیرخواهانه در دوران کرونا محدود به خبرگزاریهای رسمی و یا وبگاههای معتبر بوده و پژوهش پیشرو در راستای تجمیع این دادهها در قالب یک مقاله علمی گام برداشته است.
3- روش پژوهش تحقیق پیش رو از لحاظ ماهیت، دارای رویکرد کیفی اکتشافی است و از لحاظ هدف، رویکرد توسعهای دارد. با هدف بررسی تجربیات خیرین در دوران کرونا و همچنین، پیشبینی روندنمای آینده این طیف از فعالیتهای خیرخواهانه روش تحلیل مضمون برای این پژوهش تعیین شد. همچنین، ابزار مصاحبه نیمهساختاریافته برای نیل به اهداف این پژوهش بهعنوان راهبرد اصلی جمعآوری اطلاعات معین شد. جامعه آماری تحقیق حاضر، خیرین و کارشناسان کمیته امداد امام خمینی(ره) سراسر کشور بودند که با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند، 31 نفر از این جامعه انتخاب شدند. اطلاعات جمیعتشناختی افراد مصاحبهشونده به شرح جدول 1 است: جدول 1 – اطلاعات افراد مصاحبهشونده Table 1 - Information of the interviewees
همچنین، شیوهنامه سؤالات مصاحبه به شرح جدول 2 است:
جدول 2- سؤالات مطرحشده از خبرگان پژوهش Table 2- Questions raised by research experts
4- تجزیهوتحلیل دادهها 1-4- شیوه تجزیهوتحلیل دادهها یافتههای این مطالعه ازطریق مصاحبههای نیمهساختارمند در بازه زمانی خرداد تا مرداد 1402 گردآوری شدند. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل مضمون کلارک و براون انجام گرفت. در این روش، پس از بررسی مفاهیم اولیه و آشنایی محقق با دادهها، مراحل کدگذاری باز و طبقهبندی کدهای مشابه در تمهای مشخص آغاز میشود. در این روش الگوها حین تحلیل شکل میگیرند و از قبل تعریف نشدهاند. تجزیهوتحلیل دادهها براساس الگوی شش مرحلهای زیر انجام شد:
پس از پایان مراحل جمعآوری تمامی مصاحبهها و پیادهسازی متون در نرمافزار20 Maxqda، کدگذاری مصاحبهها بهصورت خام، انجام و تعداد 62 کد خام حاصل شد که پس از حذف و ادغام این کدها، کدهای باز به عدد 37 رسید. کدهای 37گانه در قالب 10 مضمون فرعی دستهبندی شدند و درنهایت، 2 تم اصلی بهعنوان مضامین اصلی این پژوهش معین شدند. همچنین، در راستای دریافت پایایی و روایی این پژوهش از شیوهنامه اجرایی کرسول در حوزه پژوهشهای کیفی بهرهگرفته شد (Creswell & Miller, 2000). در راستای تأیید نتایج پژوهش حاضر، دادهها در اختیار 20 نفر از افراد مصاحبهشونده قرار گرفت و یافتهها تأیید شدند. از سوی دیگر، از روش کدگذاری فرد ناشناس نیز استفاده شد و درصد تشابه فرد سوم و پژوهشگر، 77.5% تعیین شد. محاسبات مربوطه به شرح ذیل است:
تعداد کل کدها: 62 کد
2-4- بررسی مضامین اصلی با توجه به سؤالات پژوهش تحقیق حاضر و همچنین، دستهبندی کدهای فرعی دهگانه، دوتم اصلی حاصل شد که به ترتیب تم اصلی اول مصادیق رفتارهای خیرخواهانه در شیوع کرونا و تم اصلی دوم ارتقای فعالیتهای خیرخواهانه در پساکرونا تعیین شد. در ادامه به تشریح این تمها پرداخته شده است:
1-2-4- تم اصلی اول: مصادیق رفتارهای خیرخواهانه در شیوع کرونا بروز پدیدۀ کرونا در سراسر دنیا باعث شد تا نظامهای ارائهدهنده خدمات دولتی کارایی خود را از دست بدهند و لزوم توجه بیشتر به فعالیتهای خیرخواهانه و داوطلبانه بیش از گذشته احساس شود. کشور ایران نیز از این قضیه مستثنی نبوده است و ظرفیت خیرین در خدمت بدنۀ حاکمیتی قرار گرفت. جدول 3 مصادیق رفتارهای خیرخواهانه در آزمون کرونا را نشان میدهد:
جدول 3 - مصادیق رفتارهای خیرخواهانه در شیوع کرونا Table 3 - Examples of benevolent behaviors in the outbreak of Corona
2-2-4-تم اصلی دوم: ارتقای فعالیتهای خیرخواهانه در پساکرونا براساس گزارش وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی استقرار بیمارستانهای صحرایی با استفاده از ظرفیت خیرین، تأمین ماسک و مواد ضدعفونی کننده، بسیج سازمانهای مردمنهاد و رایگانکردن تماسهای تلفنی با مشاوران پزشکی از اهم فعالیتهای این وزارت در تعامل با خیرین بود (سوری، 1401). جدول 4 مفاهیم مرتبط با ارتقای فعالیتهای خیرخواهانه در پساکرونا را نمایش میدهد:
جدول 4 - ارتقای فعالیتهای خیرخواهانه در پساکرونا Table 4 - Promotion of charitable activities in the post-corona period
5- بحث و نتیجهگیری 1-5- ارتقای فعالیتهای خیرخواهانه
شکل 1 – مضامین اصلی آینده فعالیتهای خیرخواهانه Figure 1- The main themes of the future of charitable activities تحقیق پیشرو با هدف ارتقای فعالیتهای خیرخواهانه کشور با استفاده از تجربیات زمان همهگیری کرونا انجام شد. در همین راستا نظرات 31 متخصص، مدیر و فعال عرصۀ فعالیتهای خیرخواهانه ازطریق مصاحبه نیمهساختاریافته و با استفاده از روش تحلیل مضمون بررسی شدند. براساس تحلیل دادهها، دو شبکۀ اصلی مضمون این پژوهش به شرح شکل 1 به دست آمد. انجام امور خیرخواهانه در دوران کرونا به یکی از تجربیات مهم حکمرانی کشور در طی چهار دهه اخیر تبدیل شد. بسیاری از افراد و سازمانهای مختلف توانستند با ایجاد همافزایی بین فعالیتهای خود، احتیاجات افراد نیازمند را مرتفع سازند. براساس نظر خبرگان پژوهش حاضر، در دوران همهگیری کرونا فعالیتهای خیرخواهانه در پنج حوزه نقش کلیدی ایفا کرد. در وهله نخست، خیرین در کنار کادر درمان در بیمارستانها حاضر شدند و همچنین، در برخی از امور نظیر ضدعفونیسازی محیط بیمارستان فعالیت داشند. در این بین، نقش قشر مذهبی پررنگتر از سایرین بود که این مورد با یافته پژوهش وانگ در سال 2008 تطابق دارد. در وهله دوم، با توجه به تعطیلی مشاغل و کاهش سطح درآمد قشر آسیبپذیر، فعالیت در طرحهای کمکمعیشتی از مهمترین برنامههای خیرین در این دوران بود. همچنین، برخی از خیرین نیز براساس مسئولیتهای اجتماعی خود اقدام به پرداخت اجارهبهای منازل افرادی کردند که از لحاظ مالی تحت فشار بودند. دغدغهمندی خیرین در دوران کرونا با پژوهش لانگ در سال 2012 شباهت دارد. حضور داوطلبانه بهعنوان پرستار در مراکز درمانی و همچنین، غسالخانهها سومین حوزه فعالیتی خیرین در ایام همهگیری کرونا بود و این مورد با سرمایه اجتماعی مطرحشده در پژوهش زاهدیاصل در سال 1388 در تشابه است. حمایتهای معنوی از بیماران در قالب برگزاری جشنهای سرگرمکننده و همیاری نیروهای بهداشتی و امنیتی دیگر حیطههای فعالیتی خیرین در دوران همهگیری کرونا بود. پس از دوران همهگیری کرونا، تجربیات این دوره، مورد بحث خیرین و متخصصان امور خیرخواهانه در این پژوهش قرار گرفت. خبرگان این پژوهش معتقد بودند با توجه به شرایط اقتصادی حال حاضر کشور، بخش اقتصادی دوران کرونا باید به شکل جدیتری تقویت شود. فعالان معتقد بودند سطح فعالیتها و مراقبتهای مربوط به حوزه درمانی و پزشکی خیرین با توجه به بازسازی نظام درمانی در زمان پساکرونا باید کاهش پیدا کند و این ظرفیتها در بخشهای جدیدتری به کار گرفته شوند؛ بهطور مثال، با توجه به آمار بالای کودکان کار در سطح کلانشهرها و همچنین، احتمال تبدیلشدن این معضل اجتماعی به یک بحران در آینده نزدیک حضور فعالان و خیرین در این بخش میتواند باعث ایجاد همافزایی با سایر نهادهای دولتی شود (پورسعید و همکاران، 1400؛ مهرگان، 1402). از سوی دیگر، مشکلات مربوط به حوزه زنان سرپرست خانوار نیز بیش از پیش در کشور احساس میشود. براساس گزارشهای منتشرشده، نرخ بیکاری جمعیت زنان در طی یک دهه اخیر افزایش یافته و این مهم تبدیل یک بحران اجتماعی شده است (ذوقی، 1401؛ اینانلو، 1402)؛ بنابراین، تداومداشتن فعالیتهای خیرخواهانه در حوزه زنان و بروزدادن این کمکها در بسترهای جدید نظیر توانمندسازی زنان خانهدار میتواند بخشی از این بحرانها را حلوفصل کند. از سوی دیگر، بخش بدیع و تازهای که متخصصان این پژوهش بدان اشاره داشتند، استفاده از فناوریهای نوین نظیر هوش مصنوعی و تحلیل کلاندادهها توسط خیرین بود. در زمینه فعالیتهای خیرخواهانه، هوش مصنوعی دارای توان بالقوهای است که میتواند به بهبود عملکرد و اثربخشی این فعالیتها کمک کند. از مزایای مهم هوش مصنوعی در حوزه فعالیتهای خیریهای - که در پژوهشهای محققان بدان اشاره شده است - موارد ذیل هستند (Singh & Lin,2021; Zhou et al, 2022; Defnizal & Ernes, 2020 Popkova & Sergi, 2020). 1) جمعآوری و تحلیل دادهها: هوش مصنوعی میتواند با استفاده از روشهای پردازش زبان طبیعی، یادگیری عمیق، شبکههای عصبی و غیره، دادههای مربوط به نیازمندان، منابع، هزینهها، عملکرد و اثربخشی فعالیتهای خیرخواهانه را جمعآوری، تحلیل و خلاصه کند. این کار میتواند به بهبود برنامهریزی، تخصیص منابع، پایش و ارزیابی کمک کند. 2) پاسخگویی به سؤالات و درخواستها: هوش مصنوعی میتواند با استفاده از رباتهای گفتگو، پاسخگوی سؤالات و درخواستهای نیازمندان، حامیان، همکاران و عموم مردم باشد. این کار میتواند به افزایش شفافیت، اعتمادسازی، رضایتمندی و همچنین، کاهش هزینههای اداری و پشتیبانی کمک کند. 3) تشخیص و پیشبینی رخدادها: هوش مصنوعی میتواند با استفاده از روشهای چینش تصاویر، تحلیل تصاویر ماهوارهای، شبکههای اجتماعی و غیره، رخدادهای مختلف مانند بحرانهای انساندوستانه، فقر، بیماری، خشکسالی، سیل و غیره را تشخیص و پیشبینی کند. این کار میتواند به افزایش آگاهی، هماهنگی، سرعت و کارآمدی در ارائه خدمات خیرخواهانه کمک کند. 4) طراحی و تولید محصولات و خدمات: هوش مصنوعی میتواند با استفاده از روشهای طراحی خلاق، چاپ سهبعدی، نظارت هوشمند و غیره، محصولات و خدمات جدید و نوآورانه را برای نیازمندان طراحی و تولید کند. این کار میتواند به بهبود کیفیت زندگی، حل مسائل جامعه، ترویج فرصتبرابری و عدالت اجتماعی کمک کند. 5) آموزش و توانمندسازی: هوش مصنوعی میتواند با استفاده از روشهای آموزش مجازی، بازیهای آموزشی، شخصیسازی یادگیری و غیره، به نیازمندان، خیرین و همکاران آموزش و توانمندسازی بدهد. این کار میتواند به افزایش دانش، مهارت، اعتماد به نفس، خلاقیت و همچنین، تقویت همکاری و ارتباطات کمک کند. تغییر هرم جمعیتی کشور در طی دو دهه آتی و همچنین، احتمال بروز پدیدههایی نظیر بحران هویتی در جوانان کشور میتواند زمینهساز بحرانهای اجتماعی و فرهنگی در سطح کشور شود و این امر لزوم فرهنگسازی صحیح را طلب میکند. با توجه به محدودیتهای ساختارهای دولتی، فعالیتهای خیرخواهانه میتواند نقش کلیدی ایفا کنند و با مولدسازی فرهنگ تا حدی از بروز ناهنجاریهای اجتماعی جلوگیری کنند. برگزاری رویدادهای فرهنگی در مناطق کمبرخوردارتر و استفاده از ظرفیت هنرمندان مشهور (Samman et al , 2009) میتواند به اعتمادسازی قشر جوان، منجر و نیز با بهرهگیری از ظرفیت سراهای محله به کاهش بحرانهای اجتماعی منجر شود. در حین بررسی نظرات خبرگان دربارۀ آینده کمکهای خیرخواهانه در ایران، دو مورد بهعنوان محدودیتهای پژوهش مشاهده میشود. در مورد اول، در سازوکارهای دولتی مرتبط با امور خیریه، مقاومتی دربارۀ تغییر نقش این دسته از کمکها از حالت سنتی به حال نوین مشاهده میشد که پیشنهاد میشود محققان، ریشهها و دلایل آن را بررسی کنند و متناسب با آنها به ارائه راهکار بپردازند. همچنین، با وجود پذیرش نقاط قوت استفاده از فناوریهای نوین در حوزه خیریه، بخش اعظمی از این بنیادها به دلیل هزینههای سنگین چنین تغییراتی حاضر به اجرای چنین اقداماتی نیستند. در همین راستا پیشنهاد میشود راهکارهای تأمین مالی بنیادهای خیریهای دولتی و خصوصی برای استفاده از فناوریهای نوین و سیاستگذاریهای این بخش بررسی شوند.
[1] Brooks [2] O'Sullivan [3] Crowdfunding [4] ASA Foundation (www.asafgroup.org) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
مراجع | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
-منابع فارسی
اسکندرینژاد، ع، مهری، ب، ولیمحمدی، م و مؤذنزاده، ف. (1402). «آیندهپژوهی خیریهها و خیرخواهی در شهر تهران»، پژوهشنامه مطالعات وقف و امور خیریه، 1 (2)، 22-1.
اینانلو، م. (1402). زن سرپرست خانوار، اشتغال و مسائل مهمتر از آن https://irna.ir/xjMFHQ.
پورسعید، ف، طلایی و مختاری، س. (1400). «واکاوی آثار پاندمی کرونا بر اجرای استانداردهای جهانی کار؛ چالشها یا فرصتها و راهبردهای ممکن»، فصلنامه تحقیقات حقوقی، 24 (94)، 141-165.
تاجبخش، ک، افه، ک، پورتس، آ، ولکاک، م، کلمن، ج وفوکویاما، ف. (1384). سرمایه اجتماعی اعتماد: دموکراسی، توسعه، ترجمه: افشین خاکباز و حسن پویان، تهران: نشر شیرازه.
جوادی آملی، ع. (۱۳۹۱). مفاتیح الحیاه، قم: مرکز نشر اسراء.
حیدری، س. (1400). نیکوکاری و خیریه، آسیبها و چالشها، سومین همایش ملی خیرماندگار، تهران https://civilica.com/doc/1274006.
خبرگزاری فارس نیوز. (1399). کمک مؤمنانه ۱۰۰۰ میلیاردی شد http://fna.ir/ezil73.
دانشگاه علومپزشکی شهیدبهشتی. (1399). آغاز طرح شهید حاج قاسم سلیمانی بهصورت محلهمحور مبتنی بر طرح هر خانه یک پایگاه سلامت https://pardis.sbmu.ac.ir.
ذوقی، ل. (1401). پیشبینی اعتیاد به اینترنت براساس ناگویی هیجانی، تمایزیافتگیخود و خویشتنداری در زنان خانه دار. روانشناسی فرهنگی، 6 (2)، 207-184
رازقی، ن و لطفی خاچکی، ب. (1397). «تحلیل جامعهشناختی چالشهای بقا و پایداری سازمانهای مردمنهادِ فعال در حوزه آسیبهای اجتماعی؛ با تأکید بر رابطه آنها با دولت»، جامعهشناسی نهادهای اجتماعی، 5 (11)، 97-128.
رضایی، ف، توکلینیا، ج و صرافی، م. (1400). «بررسی نقش سازمانهای مردمنهاد در تحققپذیری حکمروایی خوب شهری؛ نمونه موردی: کلانشهر تهران»، نشریه علمی جغرافیا و برنامه ریزی، 25 (77)، 130-113.
زارعی، ع، شرفی، و و ملکی، ف. (1397). «بررسی اثر بازاریابی رابطهای مؤسسات خیریه بر واکنشهای رفتاری خیرین (مورد مطالعه: کمیته امداد امام خمینی شهرستان ایلام)». راهبردهای بازرگانی، 25 (12)، 16-1.
زاهدی اصل، م. (۱۳۸۸). مبانی مددکاری اجتماعی، تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.
سوری، ح. (1401). «نقشه راه برای مدیریت اپیدمی کووید در جمهوری اسلامی ایران»، نشریه فرهنگ و ارتقای سلامت، ۶ (۳)، ۵۱۳-۵۲۰.
شیخ کلینی، ا. (1370). کافی؛ باب الصدقه على القرابه، قم: نشر مؤسسه آل البیت.
قلعهتکی، ز. (1383). «سازمانهای غیردولتی، ما و نظام سرمایهداری»، دو فصلنامه حورا، 7 (7)، 70-60.
کرمی، م، سوخکیان، م و فرهادی، پ. (۱۳۹۸). «بررسی و ارزیابی عملکرد انواع سازمانهای مردمنهاد در ایران»، فصلنامه سیاستهای راهبردی و کلان، 7 (3)، 499-472.
کمیته امداد. (1401). کمیته امداد امام(ره) حرکتهای زیبایی در دوران کرونا خلق کرد https://portal.emdad.ir/fa/news/5358.
لطفیخاچکی، ب. (1398). «مطالعه چالشهای فراروی سمنهای حمایتی برای مداخله در مسائل اجتماعی و بهبود وضعیت اقشار آسیبپذیر»، جامعهپژوهی فرهنگی، 10 (4)، 47-73.
محمدی، ف و سیدی، ح. (1395). معناشناسی صدقه در قرآن، تهران: نشر دانشگاه علوم پزشکی تهران.
محمودزاده مرقی، ع. (1399). تأثیر پایبندی مردم به ارزشها بر مشارکت در امور خیریه، سومین همایش ملی خیر ماندگار، تهران، https://civilica.com/doc/1274010.
مهدیزاده اردکانی، م و عنبری، م. (1401). «نقش سازمانهای مردمنهاد در تسهیلگری و ارتقای تابآوری اجتماعی مناطق روستایی در برابر کمآبی (مطالعه موردی مؤسسه نیکوکاری ابرار در روستاهای شهرستان قاینات)»، برنامهریزی رفاه و توسعه اجتماعی، 13 (53)، 49.
مهرگان، ا. (1402). افزایش آمار کودکان کار در ایران و تهران؛ آسیبهای اجتماعی انعکاس عملکرد نهادهای مسئول است https://khabaronline.ir/xk6Sz.
میرحسینی، ز، پیشدار، س و بیگ محمد بالانجی، ن. (1402). «چالشها و مسائل انجام امور خیر در مناطق حاشیهنشین»، پژوهشنامه مطالعات وقف و امور خیریه، 1 (1)، 107-128.
وزارت کشور. (1402). طرح شهید حاج قاسم سلیمانی برای مبارزه با کرونا سبب انسجام ملی و همدلی مردم شد https://old.moi.ir/fa/146391.
References Anbari, M., & Mehdizadeh Ardakani, M. (2022). The role of NGOs in facilitating and promoting social resilience in rural areas against water scarcity (Case study of Abrar Charity Institute in the villages of Ghainat city). Social Development & Welfare Planning, 13 (53), 49-1. [In Persian] Baksh-Mohammed, S., Callison, C., & Choi, M. H. (2012). Positive influence of organizational charitable involvement on perceptions of credibility and purchase intention. Public Relations Review, 38 (3), 498-500. Behl, A., Chavan, M., Jain, K., Sharma, I., Pereira, V. E., & Zhang, J. Z. (2021). The role of organizational culture and voluntariness in the adoption of artificial intelligence for disaster relief operations. International Journal of Manpower, 43 (2), 569-586. Braun, V., & Clarke, V. (2006). Thematic analysis revised. Qual. Res. Psychol, 3 (2), 77-101. Brooks, N., Adger, W. N., & Kelly, P. M. (2005). The determinants of vulnerability and adaptive capacity at the national level and the implications for adaptation. Global environmental change, 15 (2), 151-163. Creswell, J. W., & Miller, D. L. (2000). Determining validity in qualitative inquiry. Theory into practice, 39 (3), 124-130. Defnizal, D., & Ernes, R. N. (2020). The Implementation of Artificial Intelligence in Charity Box at Mosque and Musholla as RFID Based Security System. Sinkron: jurnal dan penelitian teknik informatika, 5 (1), 35-42. Englund, H (2006). Prisoners of freedom: Human rights and the African poor. Berkeley: University of California Press. https://books.google.com/books?id=R7IwDwAAQBAJ&dq Eskandarinezhad, A., Bahar, M., Valimohammadi, M., & Moazenzade, F. (2023). Futures Studies of Charities and Philanthropy in Tehran. Journal of Endowment & Charity Studies, 1 (2), 1-22. Fars News Agency. (2020/09/08). Faithful help reached 1000 billion. http://fna.ir/ezil73, (2023/12/24) Ghaletaki, Z. (2004). Non-governmental organizations, us and the capitalist system. Haura Quarterly, 7 (7), 60-7. [In Persian] Heydari, S. (2021). Charity and charity, injuries and challenges. The third national conference of Khairmandgar, Tehran. https://civilica.com/doc/1274006, 1-5. [In Persian] Huang, S. M. (2019). Social Welfare for Marginal Ethnic Groups: Chinese NGOs in Southwest China. International Journal of Business Anthropology, 8 (2), 1-104. Imam Khomeini Relief Committee. (2022/04/24). The Relief Committee of Imam (RA) created beautiful movements in the era of Corona. https://portal.emdad.ir/fa/news/5358, (2023/12/24). Inanlu, M. (2023/07/01). The female head of the household, employment and more important issues, https://irna.ir/xjMFHQ, (2023/12/24). [In Persian] Javadi Ameli, A. (2012). Mofatih al-Hiyah, Qom: Isra Publishing Center. [In Persian] John, A., Shahzadi, G., Khan, K. I., Chaudhry, S., & Sarwar Bhatti, M. A. (2022). Charity begins at home: Understanding the role of corporate social responsibility and human resource practices on employees’ attitudes during COVID-19 in the hospitality sector. Frontiers in Psychology, 13, 828524. Karami, M., Sukhkian, M., & Farhadi, P. (2019). Investigation and evaluation of the performance of various non-governmental organizations in Iran. Strategic and Macro Policies Quarterly, 7 (3), 499-472 Kifle Mekonen, Y., & Adarkwah, M. A. (2022). Volunteers in the COVID-19 pandemic era: Intrinsic, extrinsic, or altruistic motivation? Postgraduate international students in China. Journal of Social Service Research, 48 (2), 147-162. Kulaynī, M., and ibn Ya‘qūb. (1990). Al-Kafi. Qom: Mu’assasah al-A‘lami li al-Matbu‘at Lang, S. (2012). NGOs, civil society, and the public sphere. Cambridge University Press. Lutfi-Khachaki, B. (2019). Investigating the challenges facing support institutions in intervening in social issues and improving the situation of vulnerable groups. Cultural Sociological Studies, 10 (4), 47-73 [In Persian] Mahmoudzadeh Maraghi, A. (2020). The impact of people’s adherence to values on participation in charity work. In the Third National Endowment Conference, Tehran. https://civilica.com/doc/1274010. [In Persian] Mehregan, A. (2023/07/13). Increase in child labor statistics in Iran and Tehran; Social damages reflect the performance of responsible institutions, (2023/12/24). [In Persian] Ministry of Interior. (2020/12/29). Martyr Haj Qasem Soleimani Plan for fighting coronavirus caused national unity and empathy among the people (2023/12/24). [In Persian] Mirhosseini, Z., Pishdar, S., & Beygmohammad Balaneji, N. (2023). The Challenges and Issues of Charity Work in Marginalized Regions. Journal of Endowment & Charity Studies, 1 (1), 107-128. Mohammadi, F., & Seyedey, S. H. (2016). The semantics of charity in the Quran. In the First National Endowment Conference, Tehran: Tehran University of Medical Sciences. [In Persian] O'Sullivan, K. (2022). NGOs and development: Small is beautiful? In The Routledge Handbook on the History of Development, 234-249 Poorsaied, F., Talaie, F., & Mokhtari, S. (2021). Analysis of Corona pandemic Effects on the Implementation of International Labour Standards: Challenges or Opportunities and Possible Strategies. Legal Research Quarterly, 24 (94), 141-165. doi: 10.29252/jlr.2021.185354.1732. Popkova, E. G., & Sergi, B. S. (2020). Human capital and AI in industry 4.0. Convergence and divergence in social entrepreneurship in Russia. Journal of Intellectual Capital, 21 (4), 565-581. Razeghi, N., & Lotfi Khachaki, B. (2018). A Sociological Analysis on the Survival Challenges and Sustainability of NGOs Active in Social Problems: With an Emphasis on Their Relationship with the State. Sociology of Social Institutions, 5 (11), 97-128. [In Persian] Reizer, A., Galperin, B. L., Chavan, M., Behl, A., & Pereira, V. (2022). Examining the relationship between fear of COVID-19, intolerance for uncertainty, and cyberloafing: A mediational model. Journal of Business Research, 145, 660-670. Samman, E., Auliffe, E. M., & MacLachlan, M. (2009). The role of celebrity in endorsing poverty reduction through international aid. International journal of nonprofit and voluntary sector marketing, 14 (2), 137-148. Sector, I. (2001). Giving and volunteering in the United States. Washington, DC: Independent Sector, 46-61. Shahid Beheshti University of Medical Sciences. (2020/12/27). The beginning of the Martyr Haj Qassem Soleimani project as a neighborhood-based plan based on the plan of a health center for each house, https://pardis.sbmu.ac.ir, (2023/12/24). [In Persian] Shivji, I. G (2007). Silences in NGO discourse: The role and future of NGOs in Africa. Oxford, UK: Fahamu/Pambazuka. Singh, C., & Lin, W. (2021). Can artificial intelligence, RegTech and CharityTech provide effective solutions for anti-money laundering and counter-terror financing initiatives in charitable fundraising. Journal of Money Laundering Control, 24 (3), 464-482. Soori, H. (2022). Roadmap for managing the COVID-19 epidemic in the Islamic Republic of Iran. Journal of Culture and Health Promotion, 6 (3), 513-520. [In Persian] Tajbakhsh, K., Efe, K., Ports, A., Woolcock, M., Coleman, J., and Fukuyama, F. (2005). The social capital of trust: democracy, development, translation: Afshin Khakbaz and Hasan Pouyan, Tehran: Shirazeh Publishing. [In Persian] Wang, L., & Graddy, E. (2008). Social capital, volunteering, and charitable giving. Voluntas: International Journal of Voluntary and Nonprofit Organizations, 19, 23-42. Zahedi Asl, M. (2009). Foundations of social work, Tehran: Allameh Tabataba’i University Press. [In Persian] Zarei, A., Sharfi., and Maliki, F. (2017). Investigating the effect of relational marketing of charities on the behavioral reactions of donors (case study: Imam Khomeini Relief Committee, Ilam city). Business Strategies, 25 (12), 1-16 [In Persian]. Zhou, Y., Fei, Z., He, Y., & Yang, Z. (2022). How human–chatbot interaction impairs charitable giving: the role of moral judgment. Journal of Business Ethics, 178 (3), 849-865. Zoghi, L. (2023). Prediction of Internet addiction based on emotional dyslexia, self-differentiation and self-control in housewives. Cultural Psychology, 6 (2), 184-207. [In Persian] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 170 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 146 |