پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 42 |
| تعداد شماره‌ها | 1,514 |
| تعداد مقالات | 12,490 |
| تعداد مشاهده مقاله | 24,770,968 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 10,439,033 |
جایگاه مشارکتی کاربر در فرآیند طراحی فضاهای مسکونی | ||
| برنامه ریزی فضایی | ||
| مقاله 7، دوره 13، شماره 1 - شماره پیاپی 48، خرداد 1402، صفحه 117-138 اصل مقاله (928.14 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22108/sppl.2023.136521.1695 | ||
| نویسندگان | ||
| حامد بیتی* 1؛ ابوالفضل چهاردولی2؛ جاوید آریان3 | ||
| 1دانشیار گروه معماری، دانشکدۀ معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران | ||
| 2دانشجوی کارشناسی‌ارشد مهندسی معماری، گروه معماری، دانشکدۀ معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران | ||
| 3کارشناسی‌ارشد مهندسی معماری، گروه معماری، دانشکدۀ معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران | ||
| چکیده | ||
| افراد و اقشار مختلف در جوامع انسانی نیازمند سرپناهی به نام «مسکن» هستند. فرآیند طراحی این نوع فضاها از راه‌های مختلفی انجام میشود که امکان بهره‌گیری از نظر‌های بهره‌بردار در‌طول انجام‌دادن این فرآیند، همواره مدنظر جامعۀ طراحان بوده است؛ زیرا کاربران در این امر عضوی اثرگذارند. در‌طی سال‌های اخیر، رویکرد مشارکتی به‌عنوان پاسخی مناسب در فرآیند طراحی فضاهای مسکونی، نقش مهمی داشته است. هدف از پژوهش حاضر تبیین و سنجش «کم و کیف مشارکت کاربر در فرآیند طراحی» است؛ از این رو در این مقاله کوشش شده است تا به پرسش‌هایی چون کاربر در چه موضوعاتی و تا چه میزان می‌تواند در این فرآیند ورود کند، پاسخ داده شود. در پژوهش حاضر از روش نظریۀ برپایه استفاده شده است. نتایج حاصل‌شده نشان‌دهندۀ حدود و نحوۀ مشارکت کاربر در مراحل مختلف فرآیند طراحی در فعالیتی سه مرحله‌ای و رفت‌و‌برگشتی است که در آن سهم کاربر بیشتر در «میزان تأثیرگذاری با اعلام نیازها» و سهم معمار نیز بیشتر در «میزان مشارکت با اعمال ملاحظه‌های تخصصی» مطرح است. نوآوری پژوهش حاضر حصول مدل و مؤلفه‌های برآمده با استفاده از نظریۀ برپایه و ارائۀ مدل سه مرحله‌ای از مشارکت کاربر در فرآیند طراحی است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| فرآیند طراحی؛ مسکن؛ جایگاه بهره‌بردار؛ طراحی مشارکتی؛ کاربران فضاهای مسکونی | ||
| اصل مقاله | ||
|
مقدمه مطالب فوق حاکی از آن است که نقش کاربران در طراحی مسکن اهمیت فراوان دارد و باید به آن توجه جدّی شود. امروزه با افزایش نیاز به مسکن، توجه به کمیت و غفلت از کیفیت موجب کاهش رضایت‌مندی ساکنان شده است (کشتکار قلاتی و همکاران، 1401: 3). به همین جهت، تأکید معماران، طراحان و برنامه‌ریزان به کیفیت فضاها و محیط‌های ساخته‌شده افزایش یافته (طاهر طلوع‌دل و همکاران، 1396: 1) و نقش طراحی نیز به‌عنوان ابزاری برای شکل‌دادن به محیط زندگی و پاسخگویی به توقعات و نیازهای انسان اهمیت بیشتری یافته است (مستقیمی و همکاران، 1394: 1). طراحان معماری ضمن تجدید‌نظر در تعریف‌ها و مفاهیم، معتقد هستند که به‌صورت مجرد نمی‌توانند تعیین‌کنندۀ کیفیت فضاها باشند؛ زیرا کیفیت نهایی، محصول تعامل مستقیم بین کاربر و طراح است و بی‌توجهی به این امر در سرنوشت کیفی فضای مسکونی بسیار زیانبار است (Fakere et al., 2017: 4). مبانی نظری پژوهش فرایند طراحی در معماری مسکن مشارکت در فرآیند طراحی معمار فعّال-کارفرما منفعل (معماران خود‌محورگرا) معمار منفعل-کارفرما فعّال (معماران عمل‌گرا) معمار فعّال- کارفرما فعال (معماران مشارکت‌گرا) روش‌شناسی پژوهش یافته‌های پژوهش و تجزیه‌و‌تحلیل بُعد دیگری از یافته‌ها به مسئلۀ تداخل درخواست‌های کاربر و قوانین موجود اشاره دارد. به نظر مصاحبه‌شوندگان درصورتی که کاربر خواسته‌های مغایر با استاندارد و ضوابط را اعلام کند، خواسته‌ها می‌تواند به‌عنوان یک مسئله برای معمار مطرح شود. در این مقطع از فرآیند، معمار درپی حل این مسئله با راه‌های مختلف مانند استفاده از تبصره‌های قانونی، نامه‌نگاری (مطرح‌کردن خواسته با مراجع قانونی) و ارسال آن به ارگان مربوط و دیگر موارد بوده است که درصورت به نتیجه‌نرسیدن در مراحل پیشین، درصدد قانع‌کردن کاربر در این مورد برمی‌آید. در این بین تجربۀ معمار» به‌عنوان مؤلفه‌ای تأثیرگذار برای قالب‌مند‌کردن این خواسته‌ها به روشی است که خللی در مسیر پیشروی فرآیند ایجاد نکند. موضوع دیگر که در مصاحبهها به آن توجه شد، مسائل کیفی مانند سازمان فضایی، زیبایی‌شناسی در مصالح و رنگ‌ها و دیگر موارد مشابه بود. این موضوعات ازجمله مسائلی است که کاربر حق اظهارنظر مستقیم را دارد. درادامه، معماران دسته‌بندی‌های کلی‌تری ارائه دادند که نحوۀ مبلمان فضا و محل قرارگیری عرصه‌ها، ابعاد (با رعایت حداقل‌ها)، شکل و فرم طراحی ازجمله مواردی بود که کاربر می‌توانست اظهارنظر کند. درنهایت، در بطن مصاحبههای انجامشده به این موضوع نیز اشاره شد که درصورت مغایرت خواسته‌های کاربر با اصول ذکر‌شده، اعمال سلیقۀ شخصی کاربر به‌جای تصمیمات معمار برای کیفیت‌های معمارانه در اولویت دارد (شکل5). معماران فرآیند طراحی را امری کیفی می‌دانند. به همین خاطر، به تفکیک آن نپرداخته‌اند و تنها به چندین موضوع کلی توجه کرده‌اند؛ از این رو به‌جای تقسیم‌بندی موضوعی، تفکیک زمانی را در مراحل انجام‌دادن فرآیند، روشی مناسب دانستند. معماران سه مرحلۀ اساسی را به فرآیند طراحی نسبت دادند: نتیجه‌گیری | ||
| مراجع | ||
|
منابع
آصفی، مازیار و ایمانی، الناز (1393). ریشه‌یابی و شناخت عوامل دگرگون‌ساز روح معماری گذشتۀ ایران در گذر زمان، اصالت گذشته، تازگی اکنون. مجلۀ هویت شهر، 19 (8)، 63-76.
ابراهیمی، سمیه و اسلامی، غلامرضا (۱۳۸۹). معماری و شهرسازی ایران در دورۀ گذار. مجلۀ هویت شهر، 6 (4)، 3-14.
اسلامی، غلامرضا (۱۳۸۲). الگوی فراموش‌شده-اصل مشارکت مردم در فرآیند طراحی و توسعۀ درون‌زا. نشریۀ علمی پژوهشی هنرهای زیبا، 1 (16)، 1-13.
اسلامی، غلامرضا؛ فروتن، منوچهر و پورمحمدی، شهربانو پور محمدی، پریا (۱۳۹۱). مشارکت طراحی در قلمرو فضای همکاری طراحان و کاربران. همایش ملی معماری و شهرسازی ایرانی اسلامی، مشهد.
الکساندر، کریستوفر (1381). معماری و راز جاودانگی: راه جاودانه‌ساختن. ترجمۀ مهرداد قیومی بیدهندی، تهران: نشر دانشگاه شهید بهشتی، چاپ اول.
باباصادقیان، ادیسه (۱۳۹۴). راهکاری برای طراحی مسکن فقرا مبتنی بر مشارکت کاربران. همایش ملی معماری و شهرسازی ایرانی-اسلامی، دانشگاه پیام نور استان گیلان.
پور دیهیمی، شهرام و نورتقانی، عبدالمجید (1392). هویت و مسکن؛ بررسی ساز‌و‌کار تعامل هویت ساکنین و محیط مسکونی. فصلنامۀ مسکن و محیط روستا، 141 (32)، 3-18.
پور محمدی، محمدرضا؛ قربانی، رسول و ولایتی، شیوا (1397). بررسی نقش شاخص‌های مدرنیته در ابعاد معماری مسکن: مطالعۀ مجتمع‌های مسکونی تبریز. مجلۀ دانش شهرسازی، 2 (2)، 33-46.
پورابراهیمی، محمد و شریف، حمیدرضا (۱۳۹۴). جستاری در چگونگی مشارکت کاربران در فرآیند طراحی. دومین کنگرۀ بین‌المللی افق‌های جدید در معماری و شهرسازی با رویکرد توسعه و فناوری، تهران.
تقی‌پور، ملیحه؛ عظمتی، سعید و مهاجر، الهه (1401). بررسی مؤلفه‌های مؤثر بر طراحی فضاهای مجتمع‌های مسکونی مبتنی بر ارتقا سلامت ساکنین (مطالعۀ موردی: مجتمع‌های مسکونی گلستان و زنبق در شیراز). مجلۀ پژوهش‌های معماری نوین، 1 (2)، 27-46.
حسین‌پور، رضا؛ بلالی اسکویی، آزیتا و کی‌نژاد، محمدعلی (1397). ارزیابی مفاهیم اسلامی طراحی مسکن با هدف بازآفرینی در مسکن معاصر. فصلنامۀ پژوهش‌های معماری اسلامی، 3 (6)، 21-48.
خیابانیان، علی (۱۳۸۸). خلاقیت در فرآیند طراحی معماری. تبریز: انتشارات مهر ایمان، چاپ اول.
خیراللهی، مهران (۱۳۹۲). دست‌نگاره‌های خیالی در فرآیند طراحی معماری. مجلۀ هویت شهر، 14 (7)، 71-82.
دهخدا، علی‌اکبر (۱۳۴۳). لغتنامۀ دهخدا. جلد 13، دانشگاه تهران: انتشارات چاپ و نشر.
رشید کلویر، حجت‌الله؛ عباس‌زاده دیز، فاطمه؛ اکبری، حسن و شاهرودی کلور، مرضیه (1398). بررسی حس تعلق به مکان از منظر شاخص‌های کالبدی و غیرکالبدی در خانه‌های مستقل و مجتمع‌های آپارتمانی (مطالعۀ موردی: شهر تبریز). مجلۀ جغرافیا و توسعۀ فضای شهری، 2 (6)، 215-195.
سید مرادی، زهره سادات؛ عباس‌زاده، شهاب و عسکری، اباصلت (۱۳۹۷). مروری بر مدل‌های فرآیند طراحی معماری. کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشورهای جهان اسلام، تبریز.
طاهر طلوع‌دل، محمدصادق؛ پورباقر، سمیه و مهدوی، لیلا (1396). بررسی رضایت‌مندی ساکنان مسکن مهر تهران مبتنی بر معیارهای کالبدی و منظری. دو فصلنامۀ معماری و شهرسازی ایران، 1 (8)، 15-21.
علی‌الحسابی، مهران و یوسف زمانی، مهرداد (۱۳۸۹). فرآیند طراحی معماری، تعامل میان طراح و بهره‌بردار (مدل‌یابی مشارکت در طراحی مسکن‌های شخصی‌ساز. نشریۀ هنرهای زیبا (معماری و شهرسازی)، 43 (2)، 42-31.
فراستخواه، مقصود (۱۳۹۵). روش تحقیق کیفی در علوم‌اجتماعی با تأکید بر «نظریۀ برپایه» (گراندد تئوری GTM). تهران: نشر آگاه، چاپ دوم.
فرشچی، حمیدرضا و ترکی باغبادرانی، حامد (1397). بررسی فرآیند مشارکت استفاده‌کنندگان (مردم) در روند طراحی مسکن با رویکرد معماری جمعی. دو ماهنامۀ علمی تخصصی پژوهش در هنر و علوم‌انسانی، 3 (3)، 44-33.
قاسمی برمی، علی (1396). بررسی نقش روابط عمومی شهرداری تهران در افزایش مشارکت شهروندان (مورد مطالعه: مناطق 16 و 17 شهرداری تهران). نادر صادقی لواسانی‌نیا، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق.
کامل‌نیا، حامد (۱۳۹۲). چارچوبی نوین برای تعامل معماری جمعی در طراحی مجموعه‌های مسکونی معاصر. فصلنامۀ نقش جهان-مطالعات نظری و فناوری‌های نوین معماری و شهرسازی، 2 (3)، 63-73.
کامل‌نیا، حامد (۱۳۸۷). معماری و الگو‌واره‌های طراحی جمعی. دکتر غلامرضا اسلامی، پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران.
کشتکار قلاتی، احمدرضا؛ اردستانی، زهرا السادات و پرویزی، الهام (1401). الزامات کارکردی طراحی مسکن متناسب با تغییر سبک زندگی در دوران بیماری‌های دنیاگیر (موردپژوهی: دوران همه‌گیری کوئید 19 در تهران). دو فصلنامۀ معماری و شهرسازی پایدار، 1 (10)، 55-70.
گال، مردیت دامین؛ بورگ، والتر و گال، جویس (۱۳۹۳). روشهای تحقیق کمّی و کیفی در علوم‌تربیتی و روان‌شناسی. ترجمۀ احمدرضا نصر، حمیدرضا عریضی، محمود ابوالقاسمی، محمدجعفر پاک‌سرشت، علیرضا کیامنش، خسرو باقری، محمد خیر، منیجه شهنی ییلاق، زهره خسروی، تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی و سمت، چاپ نهم.
گلابچی، محمود؛ خلعتبری، رامین و فاضل، علیرضا (۱۳۹۳). مشارکت بهره‌برداران در فرآیند طراحی زمینه‌ساز تحقق پایداری اجتماعی مسکن انبوه در ایران (نمونۀ موردی مسکن شهرک صنعتی پرند). دو فصلنامۀ مدیریت شهری، 35 (13)، 7-24.
لنگ، جان (۱۳۹۱). آفرینش نظریۀ معماری، نقش علوم‌رفتاری در طراحی محیط. ترجمۀ علیرضا عینی‌فر، تهران: مؤسسۀ چاپ و انتشارات دانشگاه تهران، چاپ ششم.
محمدزاده، رحمت و جوانرودی، کاوان (1395). بازطراحی فضاهای جمعی و خصوصی مسکن در ساختار شهر ایرانی-اسلامی (مطالعۀ موردی مجتمع بهارستان 2 سنندج). فصلنامۀ نقش جهان، 2 (6)، 36-47.
مستقیمی، ندا؛ گودرزی سروش، محمدمهدی و دانشگر مقدم، گلرخ (1394). بررسی تأثیر ساختار کالبدی بر رفتار فضایی بهره‌برداران با رویکرد روان‌شناسی محیط (مطالعۀ موردی: پایانۀ مسافربری استان همدان). فصلنامۀ مطالعات محیطی هفت حصار، 13 (4)، 77-89.
فرهنگ فارسی معین (1384). گرد آورنده عزیزالله علیزاده. تهران: انتشارات اَدِنا، چاپ چهارم.
نعیمی فروتنی‌نژاد، فریسا؛ رهبری‌منش، کمال؛ البرزی، فریبا و خوانساری، شیدا (1401). بررسی اهمیت مؤلفه‌های کالبدی معماری در گونه‌های مجتمع مسکونی (پراکنده، نواری، متمرکز) بر‌روی استرس و افسردگی (نمونۀ موردی: 9 مجتمع مسکونی در تهران بعد از انقلاب). فصلنامۀ آمایش محیط، 56 (15)، 180-153.
نوروزی، سودا و جوان‌فروزنده، علی (1400). تحلیل سویه‌های مفهوم مشارکت در فرآیند طراحی فضاهای عمومی. نشریۀ علمی مطالعات شهری، 10 (38)، 49-62.
ویسی، سروه الله و طلیسچی، غلامرضا (۱۳۹۴). مروری بر شکل‌گیری رویکرد معماری جمعی. اولین کنفرانس بین‌المللی انسان، معماری، عمران و شهر، تبریز.
هوشیار، حسن و قادری، رضا (1397). ارزیابی کیفیت فضاهای مسکونی در شهرهای کوچک (مطالعۀ موردی: شهر اشنویه). فصلنامۀ علمی برنامه‌ریزی توسعۀ کالبدی، 4 (3)، 80-69.
یوسف زمانی، مهرداد (۱۳۸۷). بررسی و بازتعریف جایگاه مشارکت بهره‌بردار و فرآیند طراحی مسکن. دکتر مهران علی‌الحسابی، دانشگاه علم و صنعت ایران.
References:
Ackerman, J. S. (1969). Listening to architecture. Journal of Harvard Educational Review, 4(39), 4-10.
Alalhesabi, M., & Usef Zamani, M. (2010). Architectural design process; interaction between the designer and owner participation (Modeling participation in the design of personalized housing). Journal of Fine Arts, 2(43), 31-42 (In Persian).
Alizadeh, A. (2005). Moein's Persian dictionary. Fourth Edition. Tehran: Adena Publication (In Persian).
Ammar, S. M., Ali, K. H., & Yusof, N. A. (2013). The effect of participation in design and implementation works on user satisfication in multi-storey housing projects in Gaza, Palestine. World Applied Sciences Journal, 22(8), 1050-1058.
Asefi, M., & Imani, E. (2014). Recognition and evaluation of the transformational factors of the spirit of Iranian traditional architecture: Originality of the past, novelty of today. Journal of City Identity, 8(19), 63-76 (In Persian).
Broome, J. (2005). Architecture and participation (chapter of mass housing cannot be sustained). First Edition. Routledge.
Caixeta, M., Tzortzopoulos, P., & Fabricio, M. (2019). User involvement in building design- a state of the art review. Pós Revista do Programa de Pós-Graduação em Arquitetura e Urbanismo da FAUUSP, 26(48), 1-23.
Christiansson, P., Svidt, A., Pedersen, K., & Dybro, U. (2011). User participation in the building process. Electronic Journal of Information Technology in Construction, 16, 309-334.
Dehkhoda, A. A. (1964). Dehkhoda dictionary. Tehran: Tehran University Press (In Persian).
Ebrahimi, S., & Islami, Gh. (2010). Iranian urbanism and architecture during transmission period. Journal of City Identity, 6(4), 3-14 (In Persian).
Einifar, A. (2012). Translation of Jon Lang's creating architectural theory: The role of the behavioral sciences in environmental design. Sixth Edition. Tehran: Tehran University Press (In Persian).
Fakere, A. A., Arayela, O., & Folorunso, C. O. (2017). Nexus between the participation of Residents in house design and residential satisfaction in Akure, Nigeria. Journal of Frontiers of Architectural Research, 6(2), 137-148.
Farasatkhah, M. (2016). Qualitative research method in social sciences: with emphasis on "grounded theory" (grounded theory GTM). Second Edition. Tehran: Agah Publication (In Persian).
Farshchi, H. R., & Turki Baghbaderani, H. (2018). Investigating the participation process of users (people) in the housing design process with a collective architecture approach. Scientific Journal of Research in Art and Humanities, 3(3), 33-44 (In Persian).
Ghasemi-Barmi, A. (2017). Investigating the role of public relations of Tehran Municipality in increasing citizens' participation (case study: Districts 16 and 17 of Tehran Municipality). Islamic Azad University, Tehran East Branch (In Persian).
Golabchi, M., Khalatbari, R., & Fazel, A. (2014). Participation of users in the process of designing the groundwork for the realization of the social sustainability of mass housing in Iran is a case study of Parand Industrial Estate housing. Quarterly Journal of Urban Management, 13(35), 7-24 (In Persian).
Gul, A., Nawas, M., Basheer, M., Tariq, F., & Raheel shah, A. (2018). Built houses as a tool to control residential land speculation (A case study of Bahria Town, Lahore). Journal of Habitat International, 71(2), 81-87.
Hosseinpour, R., Balali Oskouee, A., & KeyNezhad, M. A. (2018). Assessment of Islamic housing design concepts, with the aim of recreating in modern housing. Journal of Researches in Islamic Architecture, 6(3), 21-48 (In Persian).
Houshyar, H., & Ghaderi, R. (2019). Evaluating the quality of residential spaces in small cities (Case study: Oshnaviyeh). Journal of Physical Social Planning, 5(4), 69-80 (In Persian).
Huang, Y., Ning, Y., Zhang, T., & Fei, Y. (2015). Public acceptance of waste incineration power plants in China: Comparative case studies. Journal of Habit International, 47, 11-19.
Islami, Gh. (2003). The forgotten pattern - The principle of people’s participation in the process of endogenous design and development. Scientific Research Journal of Fine Arts, 16(1), 1-13 (In Persian).
Jencks, C. (2011). The story of post-modernism: Five decades of the ironic, iconic and critical in architecture. First Edition. Wiley-Blackwell.
Kamelnia, H. (2013). A new framework for the interaction of collective architecture in the design of contemporary residential complexes. Naqsh-e Jahan, Basic Studies and New Technologies of Architecture and Planning, 3(2), 63-73 (In Persian).
Keshtkar, A., Ardestani, Z. A., & Parvizi, E. (2022). Functional principles of housing design in proportion to lifestyle changes during pandemic (Case study: Covid-19 epidemic in Tehran). Journal of Sustainable Architecture and Urban Design, 10(1), 55-70 (In Persian).
Kheirullahi, M. (2013). Visionary drawing in architectural design process. Journal of City Identity, 7(14), 71-82 (In Persian).
Khiabanian, A. (2009). Creativity in the architectural design process. First Edition. Tabriz: Mehr-e Iman Publication (In Persian).
Kosk, K. (2016). Social participation in residential architecture as an instrument for transforming both the architecture and the people who participate in it. Procedia Engineering, World Multidisciplinary Civil Engineering- Architecture- Urban Planning Symposium, 161, 1468-1475.
Li, T. H., Ng, S. T., & Skitmore, M. (2012). Public participation in infrastructure and construction projects in China: From an EIA-based to a whole cycle process. Habit International, 36(1), 47-56.
McInnes, C. (2016). Crisis! What crisis? Global health and the 2014-15 West African Ebola outbreak. Journal of Third World Quarterly, 37(3), 380- 400.
Mclagan, P., & Nel, Ch. (1998). The age of participation. First Edition. Berrett-Koehler Publishers.
Mohamadzade, R., & Javanroudi, K. (2016). Redesign of collective and private spaces of public apartments to enhancing social health in Iranian-Islamic structure (Case study: Baharestan 2 complex, Sanandaj). Naqsh-e Jahan - Basic studies and New Technologies of Architecture and Planning, 6(2), 36-47 (In Persian).
Mokhtarmanesh, S., & Ghomeishi, M. (2019). Participatory design for a sustainable environment: integrating school design using students' preferences. Sustainable Cities and Society, 51, 101762.
Mostaghimi, N., Goudarzi Soroush, M. M., & Daneshgar Moghadam, G. (2015). Investigating the effect of physical structure on the spatial behavior of users with the approach of environmental psychology (Case study: Passenger terminal of Hamadan province). Haft Hesar Journal of Environmental Studies, 4(13), 77-89 (In Persian).
Naeimi Foroutani Nezhad, F., Rahbari Menesh, K., Alborzi, F., & Khansari, Sh. (2022). Investigating the importance of physical components of architecture in the types of scattered, strip, and concentrated residential complexes on stress and depression (a case study of nine residential complexes in Tehran after the Revolution). Quarterly Journal of Environmental-based Territorial Planning, 15(56), 153-180 (In Persian).
Namian P., Parva, M., & Keshmiri, H. (2021). Investigating the impact of lifestyle on contemporary residential design in Shiraz. Journal of Islamic LifeStyle Centered on Health, 1(5), 202-207.
Nasr, A., Arizi, H., Abulghasemi, M., Pakseresht, M. J., Kiamanesh, A., Bagheri, Kh., … & Khosravi, Z. (2014). Translation of Meredith Damien Gall, Walter Borg, and Joyce Gall's educational research: An introduction. Ninth Edition. Tehran: Shahid Beheshti University Press (In Persian).
Norouzi, S., & Javan Forouzandeh, A. (2021). Analyzing the aspects of participation concept in the process of public space design. Journal of Urban Studies, 10(38), 49-62 (In Persian).
Oxford (2023). Online Oxford Dictionary. Available at: www.oxfordlearnersdictionaries.com/ definition/english/participation?q=participation
Pourdeihimi, Sh., Mashayekh Faridani, S., & Nourtaghani, A. (2013). Housing and identity; study on the mechanisms of interaction between dweller’s identity and residential environment. Journal of Housing and Rural Environment, 32(141), 3-18 (In Persian).
Pourebrahimi, M., & Sharif, H. R. (2015). An inquiry into how users participate in the design process. The Second International Congress on New Horizons in Architecture and Urban Planning with a Development and Technology Approach, Tehran (In Persian).
Pourmohamadi, M. R., Ghorbani, R., & Velayati, Sh. (2018). The role of modernity indicators in housing architecture dimensions: A case study of Tabriz residential complexes. Journal of Urban Plannig Knowledge, 2(2), 33-46 (In Persian).
Qayyoomi Bidhendi, M. (2002). Translation of Christopher Alexander's timless way of building (architecture and the secret of immortality). First Edition. Tehran: Shahid Beheshti University Press (In Persian).
Qiao, X., Liu, Y., & Feng, J. (2022). Evaluating the landscape quality of residential communities: A case study of the Chinese City Yangling. Journal of Land, 12(1), 1-11.
Rashid Kolvir, H., Abbaszadeh Diz, F., Akbari, H., & Shahroudi Kolour, M. (2020). Examining the sense of belonging to places in terms of physical and non-physical indices in stand-alone houses and apartment complexes (Case study: Tabriz city). Journal of Geography and Urban Space Development, 6(2), 195-215 (In Persian).
Saleh, A., Rafi, A., Woods, P., Senan, Z., & Marei, Kh. (2011). An investigation of user participation in the architectural design process in Palestine. IEEE Student Conference on Research and Development (Cyberjaya, Malaysia), 479-484.
Seyed Moradi, Z. S., Abbaszadeh, Sh., & Askari, A. (2018). An overview of architectural design process models. Conference on Civil Engineering, Architecture and Urban Planning of the Countries of the Islamic World, Tabriz (In Persian).
Smith, R. C., & Iversen, O. S. (2018). Participatory design for sustainable social change. Journal of Design Studies, 59, 9-36.
Soikkeli, A., Santamaki, E., Hynninen, O., & Aijala, S. (2023). Challenges of participatory design in apartment buildings' renovation projects in Finland. Journal of Housing and the Built Environment, 38(1), 1-17.
Sukkasame, S., & Alhashimy, M. (2021). Collaboration and participation in architectural design: Lesson learnt from building a Bamboo pavilion with indigenous Karen. Journal of Architectural/Planning Research and Studies (JARS), 18(1), 187-198.
Taghipour, M., Azemati, S., & Mohajer, E. (2022). Investigating the effective components of designing residential complexes’ spaces based on promoting the general health of residents (Case study: Zanbagh and Golestan residential complexes in Shiraz). Journal of Architectural Technologies Studies, 1(2), 27-46 (In Persian).
Taher Toloo Del, M. S., Poorbagher, S., & Mahdavi, L. (2018). Study of residents' satisfaction based on physical and aesthetical factors (Case study: Tehran Mehr Housing complexes). Journal of Iranian Architecture & Urbanism, 8(1), 15-21 (In Persian).
Valladares, A. (2017). Successes and failures of participation in design: Cases from old Havana, Cuba. Frontiers of Architectural Research, 6(3), 401-411.
Veisi, S., & Talischi, G. (2015). An overview of the formation of collective architecture approach. The First International Conference on Human, Architecture, Civil Engineering and City, Tabriz (In Persian).
Xie, L., Xia, B., Hu, Y., Shan, M., Le, Y., & Chan, A. (2017). Public participation performance in public construction projects of South China: A case study of the Guangzhou games venues construction. International Journal of Project Management, 35(7), 1391-1401. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 133 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 47 |
||