پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 44 |
| تعداد شماره‌ها | 1,473 |
| تعداد مقالات | 12,039 |
| تعداد مشاهده مقاله | 22,292,968 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 9,792,937 |
هماهنگی تصمیمات شناسایی و افشا در گزارشگری عدم‌قطعیت‌ها: بررسی رابطه بین محافظه کاری شرطی و افشای ریسک | ||
| پژوهش های حسابداری مالی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 20 اسفند 1401 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22108/far.2023.136416.1951 | ||
| نویسندگان | ||
| مژده درخشان1؛ محمدحسین صفرزاده* 2؛ غلامحسین اسدی3؛ عباس راد4 | ||
| 1دانشجوی دکتری، گروه حسابداری، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران | ||
| 2تهران- اوین- دانشگاه شهید بهشتی- دانشکده مدیریت و حسابداری- گروه حسابداری | ||
| 3دانشیار گروه حسابداری و مدیریت مالی دانشگاه شهید بهشتی | ||
| 4استادیار، گروه مدیریت صنعتی و فناوری اطلاعات ، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| محافظه‌کاری حسابداری و افشای ریسک دو سیاست اطلاعاتی هستند که مدیران می‌توانند برای انتقال عدم قطعیت‌های تجاری به استفاده‌کنندگان برون سازمانی استفاده نمایند. انتظار می‌رود مدیران با درنظر گرفتن هزینه و منفعت این دو استراتژی گزارشگری، بین رویه شناسایی و افشای کیفی اطلاعات ریسک هماهنگی و یا تبادل ایجاد نمایند. پژوهش حاضر به بررسی ارتباط بین محافظه‌کاری شرطی حسابداری و افشای ریسک و همچنین تاثیر تامین مالی از طریق بدهی و بیش‌اطمینانی مدیران بر انتخاب بین این دو سیاست اطلاعاتی توسط مدیران با استفاده از مدل رگرسیون چندگانه و بر مبنای نمونه 870 سال- شرکت در دوره زمانی 1390 تا 1399 می‌پردازد. وجود رابطه مثبت و معنادار بین محافظه‌کاری شرطی و افشای ریسک نشان می‌دهد مدیران از محافظه‌کاری شرطی و افشای ریسک به عنوان دو سیاست اطلاعاتی مکمل در جهت کاهش عدم تقارن اطلاعاتی و هزینه‌های نمایندگی استفاده می‌نمایند. همچنین مدیران با اعمال محافظه‌کاری شرطی بیشتر، سطح افشای ریسک را بهبود می‌بخشند تا در تناسب با سطح عدم‌اطمینان درک شده توسط استفاده‌کنندگان؛ یکنواختی بین اطلاعات کمی و کیفی حفظ شود. نیاز به تامین مالی از طریق بدهی دارای تاثیر منفی و معنادار و ویژگی بیش‌اطمینانی مدیران فاقد تاثیر معناداری بر ارتباط بین سطح محافظه‌کاری شرطی و سطح افشای ریسک شرکت‌ها است. شرکت‌های با نیاز بالاتر به تامین مالی از طریق بدهی، از محافظه‌کاری شرطی بالاتری نسبت به افشای ریسک به منظور کاهش هزینه بدهی استفاده می‌کنند. نتایج نشان می‌دهد که هزینه‌ها و منافع نسبی گزارشگری محافظه‌کارانه و افشای ریسک بر سیاست‌های گزارشگری مالی در مورد ریسک‌ها و عدم‌قطعیت‌ها اثرگذار هستند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| افشای ریسک؛ بیش‌اطمینانی مدیران؛ تحلیل محتوا؛ محافظه‌کاری شرطی؛ نیاز تامین مالی از طریق بدهی | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 12 |
||