نمادشناسی مفاهیم شیر و انار در خسرو و شیرین نظامی

منابع

1. ابوالقاسمی، مریم و آرزومند ­لیالکل، مصطفی (1389). «بررسی شخصیت فرهاد از واقعیت تا افسانه». تاریخ ادبیات. شمارة 66. صص 5- 22.
2. اسدی، سلمان (1384). «سیر فرهاد در ادبیات فارسی و ترکی». سخن عشق. شمارة 27. صص 24-34.
3. اسلامی ندوشن، محمدعلی (1390). داستان داستان­ها. تهران: شرکت سهامی انتشار.
4. امیرقاسمی، مینو (1391). دربارة قصه­های اسطوره­ای. تهران: مرکز.
5. اوستا (1375). گزارش و پژوهش جلیل دوستخواه. تهران: مروارید.
6.  بلعمی، ابوعلی محمد بن محمد (1337). ترجمة تاریخ طبری (قسمت مربوط با ایران). به اهتمام محمدجواد مشکور. تهران: خیام.
7.  بهرام پژدو، زرتشت (1338). زراتشت­نامه. به کوشش محمد دبیرسیاقی. تهران: کتابخانه طهوری.
8.  پاکدل، مسعود (1391). «مقایسة منظومه­های خسرو و شیرین فردوسی و نظامی». پژوهش­نامة فرهنگ و ادب. شمارة سیزدهم. سال هشتم. صص 240 -258.
9.  پناهی، نعمت­الله (1384). «شخصیت شیرین در منظومة خسرو و شیرین نظامی». نامة پارسی. سال دهم. شمارة 4. صص 33-56.
10. مینوی خرد (1391). تفضلی، احمد؛ به کوشش ژاله آموزگار. تهران: توس.
11.  ثعالبی نیشابوری، عبدالملک بن محمد بن اسماعیل (1368). تاریخ ثعالبی مشهور به غرر اخبار ملوک الفرس و سیرهم.  ترجمة محمد فضائلی. تهران: نقره.
12. خواندمیر، غیاث الدین بن همام الدین حسینی (1333). تاریخ حبیب السیر فی اخبار افراد بشر. با مقدمة جلال­الدین همایی. تهران: خیام.
13. دادور، نغمه (1390). «شیرین، واقعیتی تاریخی یا اسطوره­ای». پژوهش­های ادبی. شمارة 31 و 32. صص 81-96.
14. درویشیان، علی­اشرف و خندان، رضا (1382). فرهنگ افسانه­های مردم ایران. جلد پنجم. تهران: کتاب و فرهنگ.
15. ذوالفقاری، حسن و شیری، علی­اکبر (1395). باورهای عامیانة مردم ایران. تهران: نشر چشمه.
16. زرین­کوب، عبدالحسین (1389). پیر گنجه در جستجوی ناکجاآباد. تهران: سخن.
17. سرلو، خوان ادواردو (1388). فرهنگ نمادها. ترجمة مهرانگیز اوحدی. تهران: دستان.
18.  شروو، پ.اُ ؛ بریان، پی یر؛ شکی، منصور (1381). «طبقات اجتماعی در ایران باستان». ترجمة منیژه اذکایی، نامة پارسی، س 7. ش 3. صص 17-42.
19. شوالیه، ژان و گربران، آلن (1385). فرهنگ نمادها. ترجمة سودابه فضایلی. جلد اول و چهارم. تهران: جیحون.
20.  طوسی، محمد بن محمود (1382). عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات. تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
21.  فردوسی، ابوالقاسم(1389). شاهنامه. به کوشش جلال خالقی مطلق. دفتر هشتم. تهران: مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی.
22.  قرشی، امان­الله (1389). آب و کوه در اساطیر هند و ایرانی. تهران: هرمس.
23.  قلی­زاده، خسرو (1388). فرهنگ اساطیر ایرانی برپایة متون پهلوی. تهران: پارسه.
24.  کریستنسن، آرتور (1385). ایران در زمان ساسانیان. ترجمة رشید یاسمی. تهران: صدای معاصر.
25.  کوپر، جین (1379). فرهنگ مصوّر نمادهای سنتی. ترجمة ملیحه کرباسیان. تهران: فرشاد.
26. ________ (1391). فرهنگ نمادهای آیینی. ترجمة رقیه بهزادی. تهران: نشر علمی.
27. کومن، فرانتس. (1386). دین مهری. ترجمه احمد آجودانی. تهران: ثالث.
28.  گیرشمن، رومن (1388). ایران از آغاز تا اسلام. ترجمة محمد معین. تهران: سمیر.
29.  مجمل­التواریخ و القصص (1318). به تصحیح ملک­الشعرا بهار. تهران: خاور.
30.  مختاری، محمد (1368). حماسه در رمز و راز ملی. تهران: قطره.
31. مختاریان، بهار (1389). درآمدی بر ساختار اسطوره­ای شاهنامه. تهران: اگه.
32.  مزداپور، کتایون (1371). «خسرو و شیرین در دو روایت». فرهنگ. شماره 10. صص 409- 430.
33.  مستوفی، حمدالله (1339). تاریخ گزیده. به اهتمام عبدالحسن نوائی. تهران: امیرکبیر.
34.  مظفری، علیرضا (1368). «پیشینة یادکردفرهاد در ادب پارسی». جستارهای ادبی. پاییز و زمستان. شماره­های 86 و 87. صص 449-460.
35.  مقدسی، مطر بن طاهر (1349). آفرینش و تاریخ. جلد سوم. ترجمة محمد­رضا شفیعی­کدکنی. تهران: انتشارات  بنیاد فرهنگ ایران.
36.  نامة تنسر به گشنسب (1354). تصحیح مجتبی مینوی. تهران: خوارزمی.
37. نامورمطلق، بهمن. (1392). درآمدی بر اسطوره­شناسی. تهران: سخن.
38.  نظامی، الیاس بن یوسف (1370). خسرو و شیرین. به کوشش عبدالحمید آیتی. تهران: امیرکبیر.