کارکرد‌های شناختی استعاره‌ در سیرالعبادالی‌المعاد سنایی

منابع

1. ابن سینا، حسین بن عبدالله (1386). قانون فی الطب، ترجمه و تصحیح علی‌رضا مسعودی، کاشان: مرسل.
2. ـــــــــــــــــــــــــــــــ (1366). رسالۀ حدود، ترجمۀ محمدمهدی فولادوند، تهران: سروش.
3. أبوهلال العسکری، الحسن بن عبد الله (1419ق.). الصناعتین: الکتابة­والشعر، تحقیق: علی محمد البجاوی و محمد أبوالفضل إبراهیم، بیروت: المکتبه العنصریه.
4.  افراشی، آزیتا (1390). نگاهی به تاریخچۀ مطالعات استعاره، استعاره (مبنای تفکّر و ابزار زیبایی‌آفرینی)، به کوشش فرهاد ساسانی، تهران: سورۀ مهر.
5. بارانی، محمد و همکاران (1395). «کاربرد استعارۀ مفهومی در قصاید ناصرخسرو»، پژوهشنامۀ ادب غنایی، سال 14، شمارۀ 17، صص41-62.
6. بختیاری‌نسب، سمیرا و خیرالله محمودی (1397). «منظومۀ استعاره‌های مفهومی لمعات»، ادبیات عرفانی و اسطوره‌شناختی، سال 14، شمارۀ 51، صص83-114.
7. بهنام، مینا (1389). «استعارۀ مفهومی نور در دیوان شمس»، نقد ادبی، شمارۀ10، صص91-114.
8. پناهی، نعمت‌الله (1396). «استعارۀ مفهومی؛ الگوی ادارکی تجربۀ عرفانی «عقل سرخ سهروردی»، کاوش‌نامة زبان و ادبیات فارسی، شمارۀ 35، صص9-29.
9. جوادی‌امام‌زاده، هادی و محمد بهنام‌فر (1394). «نقد جایگاه عرفانی سیرالعباد بر اساس ساحت‌های شخصیتی سنایی»، ادبیّات عرفانی، شمارۀ 12، ص103-122.
10. جوکار، نجف و همکاران (1394). «بررسی تطبیقی سیرالعباد سنایی و مصیبت‌نامۀ عطار»، ادبیّات و زبان‌ها، شمارۀ 23، صص75-98.
11. خدادادی، زهرا (1390). بررسی استعاره‌های مفهومی در عبهرالعاشقین، پایان‌نامة کارشناسی ارشد، استاد راهنما: محمود فتوحی رود‌معجنی، مشهد: دانشگاه فردوسی.
12. دباغ، حسین (1393). مجاز در حقیقت (ورود استعاره‌ها در علم)، تهران: هرمس.
13. سنایی، مجدودبن­آدم (1348). مثنوی‌های حکیم سنایی، به تصحیح و مقدمۀ محمدتقی مدرس رضوی، تهران: دانشگاه تهران.
14. صرفی، محمدرضا (1386). «افلاک و اختران در مثنوی»، پژوهش‌های ادب عرفانی(گوهر گویا)، دورۀ1، شمارۀ 2، صص103-124.
15. فتوحی رودمعجنی، محمود (1390). سبک‌شناسی نظریّه‌ها، رویکردها و روش‌ها، تهران: سخن.
16. قاسم‌زاده، حبیب‌الله (1379). استعاره و شناخت، چاپ اوّل، تهران: فرهنگان.
17. کریمی، طاهره و ذوالفقار علّامی (1392). «استعاره مفهومی در دیوان شمس برمبنای کنش حسیِ «خوردن»، نقد ادبی، سال 6، شمارۀ 2، صص143-168.
18. کسرائی، مرضیه و حسن ابراهیمی (1388). «بررسی نمادگرایی در سیرالعبادسنایی و ارداویراف»، مجلة ادیان و عرفان، شمارۀ 1، صص141-161.
19. کُوچش، زولتان (1393). مقدمه‌ای کاربردی بر استعاره، ترجمۀ شیرین پورابراهیم، تهران: سمت.
20. ـــــــــــــ (1396). استعاره‌ها از کجا می‌آیند؟ (شناخت بافت در استعاره)، ترجمۀ جهانشاه میرزابیگی، تهران: آگاه.
21. گلی‌زاده، پروین؛ مختار ابراهیمی و افسانه سعادتی (1394). «تحیل ماهی، یک نماد معنوی در مثنوی مولوی»، نشریّۀ زیبایی‌شناسی ادبی دانشگاه اراک، دورۀ 6، شمارۀ 25، صص167-187.
22. لیکاف، جورج و مارک جانسون (1397). استعاره‌هایی که با آنها زندگی می‌کنیم (به پیوست مقالۀ نظریّۀ معاصر استعاره)، ترجمة جهانشاه میرزابیگی، تهران: آگاه.
23. لیکاف، جورج (1390). «نظریّۀ معاصر استعاره»، ترجمة فرزان سجودی، استعاره (مبنای تفکّر و ابزار زیبایی‌آفرینی)، به کوشش فرهاد ساسانی، تهران: سورۀ مهر.
24. مصفی، ابوالفضل (1381). فرهنگ اصطلاحات نجومی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
25. هاشمی، زهره و ابولقاسم قوام (1392). «بررسی شخصیّت و اندیشه‌های عرفانی بایزید بسطامی براساس روش استعارۀ شناختی»، جستارهای ادبی، شمارۀ 182، صص75-104.