تعداد نشریات | 43 |
تعداد شمارهها | 1,640 |
تعداد مقالات | 13,343 |
تعداد مشاهده مقاله | 29,957,797 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,988,050 |
نگرشی به باروی موسیقی کناری در مثنوی معنوی بر مبنای ترکیبات اشتقاقی | ||
فنون ادبی | ||
مقاله 5، دوره 10، شماره 1 - شماره پیاپی 22، فروردین 1397، صفحه 47-56 اصل مقاله (667.63 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22108/liar.2018.93666.0 | ||
نویسندگان | ||
پروین گلی زاده* 1؛ قدرت قاسمی پور2؛ رضا گورویی3 | ||
1دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران | ||
2استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران | ||
3کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران | ||
چکیده | ||
یکی از وجوه شیوایی و بلاغت زبان مولوی عنصر ترکیبسازی است. پژوهشگران بیشتر به ادراک رموز عرفانی مثنوی توجه کرده و از روساخت و زبان مثنوی اشارهوار گذشتهاند. یکی از فنون مولوی در انعطافبخشی به صورت کلام و باروری موسیقی کناری، بهکارگیری ترکیبهای بکر اشتقاقی در جایگاه قافیه است. بیشتر ترکیبهای برساختة او در مکان قافیه به پیروی از اصل برجستهسازی با قاعدهافزاییها و هنجارگریزیهای مخصوص است که التذاذ وافر خواننده را از شعرش موجب میشود. بر انگیختن توجه مخاطب به صورت کلام یا نگارگری در عرصة سخنسرایی، افزودن بر بار موسیقیایی کلام و انباشت جای خالی قافیه از مهمترین انگیزههای مولوی از بهکارگیری این فن است. انواع ترکیبات اشتقاقی که مولوی جهت غنای موسیقی کناری و باروری قوافی شعری در مثنوی نمایانده است ذیل عناوینی چون ترکیبات ونددار، ترکیبات شبهونددار، صفات فاعلی مرکب مرخم، ترکیبات وصفی، ترکیبات مصدری و کلمات پیوندی تحلیل و بررسی شدهاند. | ||
کلیدواژهها | ||
مثنوی؛ هنجارگریزی؛ موسیقی کناری؛ ترکیبسازی؛ تشخص سبکی | ||
مراجع | ||
منابع
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,007 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 381 |