پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 43 |
| تعداد شماره‌ها | 1,685 |
| تعداد مقالات | 13,846 |
| تعداد مشاهده مقاله | 32,768,163 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 12,957,790 |
شناسایی و تحلیل مکانی کانون‌های جرم‌خیز در کلان‌شهرها مطالعه موردی: منطقه 12 کلان‌شهر تهران | ||
| پژوهش های راهبردی مسائل اجتماعی | ||
| مقاله 4، دوره 5، شماره 4 - شماره پیاپی 15، بهمن 1395، صفحه 49-68 اصل مقاله (715.24 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22108/ssoss.2017.21275 | ||
| نویسندگان | ||
| فریاد پرهیز1؛ اصغر ضرابی* 2؛ جمال محمدی3؛ ابوالفضل مشکینی4 | ||
| 1دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه اصفهان، ایران | ||
| 2استاد، جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه اصفهان، ایران | ||
| 3دانشیار، جغرافیا و برنامه‌ریزی دانشگاه اصفهان، ایران | ||
| 4ابوالفضل مشکینی، استادیار، جغرافیا و برنامه‌ریزی دانشگاه تربیت مدرس، ایران | ||
| چکیده | ||
| این پژوهش، با هدف شناسایی و تحلیل مراکز جرم‌خیز کیف‌قاپی و جیب‌بری در منطقة 12 کلان‌شهر تهران، با استفاده از مدل‌های آماری و سامانه اطلاعات جغرافیایی انجام شده است. روش پژوهش، توصیفی‌تحلیلی و از نوع کاربردی است و برای شناسایی الگوهای فضایی توزیع جرایم مورد نظر، از آزمون‌های آماری تحلیل فضا شامل شاخص خودهمبستگی فضایی و شاخص موران، و برای تشخیص مراکز جرم‌خیز شهری از روش تخمین تراکم کرنل استفاده شده است. جامعة آماری پژوهش، جرایم کیف‌قاپی و جیب‌بری است که در سال 1387 در محدودة منطقة 12شهر تهران انجام شده و برای مثال، 372 فقره از جرایم کیف‌قاپی و جیب‌بری منطقة 12 شهرداری تهران بررسی شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد الگوی فضای جرایم، از الگوی خوشه‌ای و متمرکز پیروی می‌کند و تحلیل زمانی روزهای هفته و ساعات شبانه‌روز این جرایم، نشان می‌دهد زمان اوج وقوع جرم کیف‌قاپی افراد موتورسوار، روزهای پنجشنبه و در ساعت 11 با فراوانی 10 تا 15 جرم، کیف‌قاپی افراد پیاده، روزهای دوشنبه ساعت 30:10 تا 30:12 و سه‌شنبه ساعت 14 تا 30:14 با فراوانی 5/1 تا 2 جرم و جیب‌بری و کیف‌زنی در روزهای پنجشنبه ساعت 30:17 تا 30:18 با فراوانی 3 تا 4 جرم در این ساعت است. همچنین، بررسی پراکندگی وقوع جرایم در محدوده مورد نظر، نشان می‌دهد که توزیع این جرایم در سطح منطقه پراکنده است؛ به‌طوری‌که چندین مرکز جرم‌خیز در کل منطقه تشکیل شده است. از طرف‌دیگر، محل وقوع این‌گونه جرایم، معمولاً مکان‌های شلوغ و پرازدحام مانند جلوی بانک‌ها، مراکز تجاری و میدان‌ها است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تحلیل مکانی؛ کانون جرم‌خیز؛ جرم کیف‌قاپی؛ جیب‌بری و کیف‌زنی؛ منطقة 12؛ کلان‌شهر تهران | ||
| مراجع | ||
|
پرهیز، ف. (1389). تحلیل فضایی‌کالبدی ناهنجاری‌های اجتماعی در مناطق اسکان غیررسمی (مطالعه موردی: منطقه اسکان غیررسمی اسلام‌آباد در شهر زنجان)، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان. پوراحمد، ا.؛ رهنمایی، م. و کلانتری، م. (1382). «بررسی جغرافیایی جرایم در شهر تهران» فصلنامه پژوهش‌های جغرافیای انسانی، ش 81، ص 98-42. پورموسوی، م.؛ زنگنه‌شهرکی، س.؛ احمدی‌فرد، ن. و عبدی، ن. (1390). «تأثیر بلندمرتبه‌سازی بر میزان جرایم شهری (مطالعه موردی: مناطق بیست‌ودوگانه تهران»، فصلنامه پژوهش‌های جغرافیایی انسانی، ش 77، ص73-61. تقوایی، م. (1389). «بررسی و مقایسة شاخص‌های شش‌گانه جرم در مناطق مختلف شهر شیراز» جغرافیا فصلنامه علمی‌پژوهشی انجمن جغرافیایی ایران، دوره جدید، سال 8، ش 26، ص 133-105. حاتمی‌نژاد، ح.؛ محمدپور، ص.؛ منوچهری، ا. و حسام، م. (1390). «بررسی و پیشنهاد معیار و استاندارد برنامه ریزی توسعه فضای سبز شهری (نمونة مدنظر: منطقه 12 شهر تهران)» فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، سال 26، ش3، ص50-25. زنگی‌آبادی، ع. و رحیمی‌نادر، ح. (1389). «تحلیل فضایی جرم در شهر کرج (با استفاده از GIS)»، فصلنامه حقوق، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دوره 40، ش 2، ص198-179. ستوده، س. (1390). بررسی امنیت شهروندان در محلات شهری (محله جلفای اصفهان)، پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان. شماعی، ع.؛ قنبری، ع. و عین‌شاهی میرزا، م. (1392). «تحلیل فضایی جرایم شهری در مناطق بیست‌ودوگانه کلان‌شهر تهران» پژوهش‌های راهبردی امنیت و نظم اجتماعی، سال 2، ش 6(2)، ص130-117. صادقی، ن.؛ ذبیحی، ح. و لاریمیان، ت. (1394). «پیش‌بینی پتانسیل جرم‌خیزی نقاط ازطریق تحلیل کیفیات محیط شهری؛ نمونه موردی مناطق چهارده‌گانه شهر اصفهان» فصلنامه مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، سال 6، ش 24، ص 86-65. ضابطیان طرقی، ا. (1387). شناسایی و تحلیل عوامل مؤثر بر ارتقاء امنیت زنان در محیط شهری (نمونه موردی: محدوده جنوبی خیابان امام خمینی حدفاصل خیابان ناصرخسرو تا وحدت اسلامی)، پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس. عبدالهی، م. (1383). پیشگیری جرم از طریق برنامه‌ریزی کاربری اراضی شهری (مورد مطالعه: سرقت در شهر زنجان)، پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان. قرایی، ف.؛ راد جهانبانی، ن. و رشیدپور، ن. (1389). «بررسی و سنجش حس امنیت در مناطق مختلف شهری (نمونه موردی: مناطق 2 و 11 تهران)». فصلنامه آرمان‌شهر، ش 4، ص32-17. کلانتری، م.؛ قزلباش، س. و جباری، ک. (1388). «تحلیل فضای بزهکاری شهری با استفاده از مدل تخمین تراکم کرنل، مورد مطالعه: جرایم شرارت، نزاع و درگیری در شهر زنجان»، نظم و امنیت، سال 2، ش 3، ص100-73. محمدی، ج.؛ پرهیز، ف. و کشاورز، ا. (1393). «تحلیلی بر توزیع فضای جرایم شهری به‌وسیله پایگاه داده مکانی (مطالعه موردی: اسلام‌آباد زنجان)»، فصلنامه پژوهش‌های راهبردی امنیت و نظم اجتماعی، سال 3، ش 8، ص 98-79. منزوی، م.؛ سلیمانی، م.؛ تولایی، س. و چاووشی، ا .(1389). «آسیب‌پذیری قسمت‌های فرسوده بخش مرکزی شهر تهران در برابر زلزله (مورد: منطقه 12)»، پژوهش‌های جغرافیای انسانی، ش 73، ص18-1. هدایتی، ا. و عباسی، ا. (1388). «مدیریت علمی کانون‌های جرم‌خیز با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی GIS، مورد مطالعه: انواع جرایم سرقت در شهر قزوین»، فصلنامه مطالعات مدیریت انتظامی، سال 4، ش 2، ص 179. Armitage, R. & Gamman, L. (2009) “Sustainability Via Security: A New Look”, Built Environment, 35(3): 297-301.
Cornelis Uittenbogaard, A. (2013) Clusters of Urban Crime and Safety in Transport Nodes,KTH Royal Institute of Technology, School of Architecture and the Build Environment, Dept of Real Estate and Construction Management, Stockholm.
Arthur-Worrey, F. and Chukwuma, I. (2011) The Lagos State Crime and Safety Survey, Challenges and Outcome, 12th UN Congress on Crime Prevention and Criminal Justice, Salvador, Brazil, p. 12-19.
Berke, J. (2002) “Does Sustainable Development Offer a New Direction for Planning? Challenges for the Twenty-First Century”, Journal of Planning Literature, 17(1):21-36.
Brantingham, P. and Brantingham, P, (1998), “Environmental Criminology: From Theory to Urban Planning Practice”, Studies on Crime and Crime Prevention, 7(1), p. 31-60.
Chi pun chung, E. (2005) Use of GIS in Campus Crime Analysis: A Case Study of the University of Hong Kong. For the degree of master of geographic information systems at the university of Hong Kong.
Cozens, P. Saville, G. and Hillier, D. (2005) “Crime Prevention Through Environmental Design (CPTED): A Review and Modern Bibliography”, Journal of Property Management, 23(5): 328-356.
Crowe, T. (2000) “Crime Prevention Through Environmental Design: Applications of Architectural Design and Space Management Concepts”, (2nd Edition), Butterworth-Heinemann: Oxford.
Dewberry, E. (2003) “Designing Out Crime: Insights from Eco-design”, Security Journal, 16: 51-62.
Du Plessis, C. (1999) “The Links Between Crime Prevention and Sustainable Development”, Open House International, 24(1):33-40.
Engelke, P. (2012) The Security of Cities: Development, Environment, and Conflict on an Urbanizing Planet, The Henry L. Stimson Center, Stimson.
Felson, M. (2006) “Crime and Nature”, Sage Publications: Thousand Oaks, California.
Kneebone, E. and Raphael, S. (2011) City and Suburban Crime Trends in Metropolitan America, Metropolitan Policy Program at BROOKINGS.
Muggah, R. (2012) Researching the Urban Dilemma: Urbanization, Poverty and Violence, Internation Uittenbogaard al Development Research Centre 2012 .
Nasar, J. and Fisher, B. (1993) “Hot Spots of Fear and Crime: A Multi-method Investigation”, Journal of Environmental Psychology, 13: 187-206.
Nes, A. V. & Rueb, L. (2009) Spatial Behaviour in Dutch Dwelling Areas- How Housing Layouts Affects the Behaviour of its Users. Paper presented at the 7th International Space Syntax Symposium, Stockholm.
Office of Crime Prevention. (2004) “Prevention Crime: State Community Safety and Crime Prevention Strategy”, Department of Premier and Cabinet: Perth, Western Australia.
Pérez Salazar, B. (2011) Social Urbanism as a Crime Prevention Strategy: The Case of Medellin, Colombia, 12th UN Congress on Crime Prevention and Criminal Justice, Salvador, Brazil, p.12-19.
Ratcliffe, Jerry H. (2004) The hotspot matrix: a framework for the spatio‐temporal targeting of crime reducation, police practice and research.
Sherman, L. W. and Gartin, P. R. and Buerger, M. E. (1989) “Hot Spots of Predatory Crime: Routine Activities and the Criminology of Place.” Criminology, 27(1):27–55.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,260 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,551 |
||