پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 42 |
| تعداد شماره‌ها | 1,514 |
| تعداد مقالات | 12,477 |
| تعداد مشاهده مقاله | 24,725,014 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 10,430,804 |
اثر ترمیمی عصاره متانولی پروتوپارملیوپسیس مورالیس بر زخم آلوده با استافیلوکوکوس اورئوس در موش ویستار | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| زیست شناسی میکروارگانیسم ها | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مقاله 8، دوره 3، شماره 10، تیر 1393، صفحه 65-74 اصل مقاله (458.78 K) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| نویسندگان | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| طاهره ولدبیگی* 1؛ سمیه راشکی2 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1استادیار زیست شناسی- گلسنگشناسی، دانشگاه ایلام، ایران | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2دانشجوی کارشناسی ارشد میکروبیولوژی، دانشگاه ایلام، ایران، | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| چکیده | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مقدمه : گلسنگها اجتماعات همزیستی از قارچ همراه با جلبک سبز یا سیانوباکتر ی هستند. متابولیتهای ثانویه آنها توسط مایکوبیونت تولید و به شکل کریستالهای کوچک خارج سلولی روی سطح خارجی هایفه انباشته میشود. این متابولیتها خواص زیستی منحصر به فردی مانند خواص ضد باکتری، ضد قارچ، ضد ویروس، ضد پروتوزوا، ضد تکثیر، ضد تومور، آنتی اکسیدان و ضد تب دارند . مواد و روشها: پروتوپارملیوپسیس مورالیس از کوههای کان گنبد استان ایلام جمعآوری و با آزمونهای شیمیایی و بررسی ویژگیهای آناتومیکی شناسایی شد. سپس، کروماتوگرافی لایه نازک و کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا انجام شد. جراحت (طول 5 سانتیمتر و عمق 2 میلیمتر) روی پوست ایجاد شد. سپس زخمها با یک سوآپ استریل به باکتری استافیلوکوکوس اورئوس آلوده شدند. موشها به طور تصادفی در سه گروه: 1- گروه کنترل، 2- گروه تحت درمان با پماد 5 درصد عصاره متانولی پروتوپارملیوپسیس مورالیس و 3- گروه تحت درمان با پماد10 درصد عصاره قرار گرفتند. در نهایت میزان بهبود زخم در روزهای سوم، پنجم، هفتم، نهم و یازدهم اندازهگیری شد. نتایج: با استفاده از کروماتوگرافی لایه نازک و کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا وجود ترکیبات آترانورین، پزورمیک اسید، اسنیک اسید، زئورین و فومارپروتوستراریکاسید اثبات شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که عصاره متانولی پروتوپارملیوپسیس مورالیس مساحت زخم را در گروه درمان نسبت به گروه کنترل به طور در خور توجهی کاهش داد. بحث و نتیجهگیری: ترکیب اصلی در ریسه اسنیکاسید است، به نظر میرسد که این ماده مسئول اثرات ضد میکروبی و ترمیم زخمی ویژه این گونه باشد. عصاره متانولی پروتوپارملیوپسیس مورالیس روند ترمیم زخم آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس را تسریع کرده و مدت زمان لازم برای بهبودی کامل زخم را کاهش میدهد . | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| کلیدواژه‌ها | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| پروتوپارملیوپیس مورالیس؛ ترمیم زخم؛ استافیلوکوکوس اورئوس؛ موش | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| اصل مقاله | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
مقدمه ترمیم زخم روندی است که بلافاصله پس از آسیب پوست و بافتهای نرم انجام میشود. پس از بروز آسیب پاسخ التهابی به وجود آمده و سلولها در زیر پوست شروع به افزایش تولید کلاژن میکنند. سپس، به تدریج بافت اپیتلیال ترمیم میشود(1). در طول ترمیم بافت تخریب شده، رگهای خونی به آزاد شدن پلاکهای خون پرداخته و سلولهای خونی به داخل محل جراحت آزاد میشوند. نخستین علامت ترمیم زخم آزاد شدن مولکولهایی مانند ATP و آشکار شدن کلاژن در دیواره مویرگهای خونی است(2). لخته پس از تشکیل، مانند سدی فوری جلوی خونریزی بیشتر را میگیرد و از گسترش عوامل بیماریزا به داخل سرم جلوگیری میکند(3). یکی از اهداف اصلی درمان در علم پزشکی، ترمیم زخم در زمان کوتاه تر و با عوارض جانبی کمتر است. زخم به عنوان اصلیترین و مهم ترین مسأله در جراحی از دیرباز مورد توجه خاص پزشکان و فیزیولوژیستها بوده است(4). امروزه عفونت به عنوان یکی از علل در خور توجه در مرگ و میر به ویژه پس از جراحی مطرح است(5). از زمانهای بسیار قدیم استافیلوکوکوس اورئوس[1] و در سالهای اخیر استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به وانکومایسین نقش مهمی در عفونتهای بعد از عمل جراحی داشته اند. در این راستا، از داروها و پمادهای متعددی برای درمان استفاده میشود که هر کدام دارای محدودیتهایی هستند. برای مثال: مصرف موضعی آنتیسپتیکها میتواند منجر به تأخیر روند اپیتلیالی شدن در موضع زخم شود. طبق بررسیهای انجام شده مصرف آنتیبیوتیکهای موضعی نیز که به منظور کاهش عفونت زخم استفاده میشود، میتواند باعث درماتیت تماسی شود(6). بنابراین، باید از روشهای درمانی استفاده شود که عوارض جانبی کمتر و اثر ترمیمی بیشتری داشته و در عین حال کمهزینه باشند. یکی از بهترین روشهایی که میتواند ما را در رسیدن به هدف فوق یاری کند استفاده از مواد زیستی خالص شده است(7). همچنین، در سالهای اخیر استفاده از گلسنگها در آمریکا و اروپا برای درمان عفونتهای تنفسی، ادراری و ذات الریه مورد توجه قرار گرفته است(8). برای مثال، کوزانیک و همکاران[2] فعالیت ضد باکتریایی و ضدقارچی عصارههای استونی، متانولی و اتری نتایج پژوهشها در مورد کاربرد تجاری و سنتی گلسنگها در هند نیز نشان میدهد که 38 گونه مختلف به شکل تجاری به فروش میرسند. در اروپا به طور کلی خواص ضدقارچی و ضدباکتری گونههای گلسنگ را میتوان به ترکیبات الکتوسارمتین[16](علیه استافیلوکوکوس اورئوس)،
مواد و روشها جمعآوری و شناسایی گونه گلسنگ گونه گلسنگ پروتوپارملیوپسیس مورالیس[29] در تاریخ 18/6/1382 از کوههای منطقه کانگنبد استان ایلام توسط مولف اول جمعآوری شد(هرباریوم دانشگاه شهید بهشتی، شماره 11). نمونهها با استفاده از کلید شناسایی استاندارد، آزمونهای شیمیایی و همچنین، با مقایسه با نمونههای معتبر در هرباریوم برلین شناسایی شدند(14 و 15). آزمونهای شیمیایی ابتدا برشهای بسیار نازکی با میکروتوم از مدولا و کورتکس تهیه شد و با ریختن مقدار بسیار کمی از معرفهای C (محلول آبی هیپوکلریت کلسیم)، عصارهگیری گونه پروتوپارملیوپسیس مورالیس چند بار با آب مقطر شستشو و در سایه خشک شد. نمونه در هاون چینی خرد و از پودر به دست آمده برای تهیه عصاره استفاده شد. عصارهگیری با استفاده از سوکسله[30] انجام شد. برای تهیه عصاره متانولی برای هر 50 گرم به مقدار یک لیتر متانول استفاده شد(1 و 2). عصارهگیری تا زمانی که درون ستون آن بیرنگ شد (یعنی فقط حلال باقی بماند) ادامه یافت. سپس، محلول به دست آمده در دمای 35 تا 40 درجه سانتیگراد در آون خشک شد(16).
کروماتوگرافی لایه نازک(TLC)[31] کروماتوگرافی لایه نازک طبق روش ارنج[32]و همکاران (2001) انجام شد(17). به این ترتیب که از سه سیستم حلال کروماتوگرافی شامل: حلال A، مخلوط پاستوسکا (بنزن: دیاگزان: استیک اسید، 4: 25: 90)؛ حلال B، هگزان: اتیل اتر: فرمیکاسید (5:4:1) و حلال C، تولوئن، استیکاسید (85:15) و پلیتهای شیشهای (20×20 سانتیمتر) با جاذب سیلیکاژل 245F 60 (مرک) استفاده شد. آترانورین و نورستیکاسید بهعنوان کنترل بکار رفتند. برای مشاهده باندها از سولفوریکاسید 10 درصد و گرما دادن برای چند دقیقه در 110 درجه سانتیگراد و همچنین، نور UVλ (254 نانومتر) استفاده شد. ترکیبات با استفاده از روش استانداردسازی مواد گلسنگتعیین شدند(18 و 19). کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا(HPLC)[33] کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا طبق روش کنسرن[34] و همکاران (2007) انجام شد. در این روش از دستگاه HPLC[35] مجهز به ستون تهیه پماد برای تهیه پماد 5 درصد از عصاره متانولی پروتوپارملیوپسیس، 5/0گرم عصاره خشک با چهار گرم پایه پماد و برای تهیه پماد 10 درصد، یک گرم عصاره خشک با نه گرم پایه پماد مخلوط شدند(20 و 21).
حیوانات در این مطالعه، از 15 سر موش نژاد ویستار(همسن) استفاده شد. موشها در دمای 20 تا 24 درجه و سیکل روشنایی و تاریکی 12:12 ساعت در حیوان خانه دانشکده پیرادامپزشکی دانشگاه ایلام نگهداری شدند(4 و 5). باکتری باکتری استافیلوکوکوس اورئوس ATCC1885 از بانک میکروبی دانشکده پیرادامپزشکی دانشگاه ایلام تهیه شد. پس از ذوب شدن باکتری در دمای محیط، غلظت نیممکفارلند cfu/ml)108 ×5/1) از آن تهیه شد. از محیط کشت مانیتول سالت آگار برای کشت استفاده شد. کشتها در دمای 37 درجه سانتیگراد به مدت 24 ساعت در انکوباتور قرارگرفتند. در نهایت، با استفاده از سوزن کشت استریل مقداری از کلونی باکتری برداشت و در سرم فیزیولوژی حل شد(21). نحوه ایجاد زخم و عفونی کردن زخمها موشها با استفاده از داروی بیهوشی دیکلرواتان بیهوش شدند. سپس، موهای ناحیه پشتی موش با استفاده از تیغ جراحی تراشیده شد. پس از آن با استفاده از تیغ جراحی زخمی به طول 5 سانتیمتر ایجاد شد(شایان ذکر است عمق زخم در همه گروهها یکسان و 2 میلیمتر بود). روز جراحی روز صفر در نظر گرفته شد(شکل 1). پس از ایجاد زخم، سوآپ استریل به باکتری حل شده در سرم فیزیولوژی آغشته شد. سپس سطح زخم با سوآپ به استافیلوکوکوس اورئوس آلوده شد. برای اطمینان از آلوده شدن زخم به باکتری، کشت میکروبی با استفاده از سوآپ استریل مرطوب تهیه شد. به این شکل که سوآپ بر سطح زخم کشیده شد و بر روی محیط کشت مانیتول سالت آگار به شکل خطی کشت و در دمای 37 درجه سانتیگراد به مدت 24 ساعت در انکوباتور قرار گرفت(21).
شکل 1- روز صفر جراحی
موشها پس از ایجاد زخم به طور تصادفی به 3 گروه زیر تقسیم شدند(4) 1- گروه کنترل(A). 2- گروه تحت درمان با پماد 5 درصد تهیه شده از عصاره پروتوپارملیوپسیس مورالیس(B). 3- گروه تحت درمان با پماد 10 درصد تهیه شده از عصاره پروتوپارملیوپسیس مورالیس(C). روزانه از سطح زخمها، کشت میکروبی تهیه شد. برای شمارش کلونیها از دستگاه کلونی کانت استفاده شد. قبل از تجویز هر دارو با دوربین دیجیتال از زخمها عکس تهیه شد(4). برای محاسبه مساحت زخم برای بررسی ریختسنجی از نرمافزار تحلیل تصاویر فرآیند التیام زخم 20001. 2 Motic Images استفاده شد.
نتایج با استفاده از کروماتوگرافی TLC و HPLC وجود ترکیبات آترانورین، پزورمیک، اسنیک اسید، زئورین و فومارپروتوستراریکاسید در ریسه اثبات شد. نتایج تحلیل تصاویر نشان داد مساحت سطح زخم در گروه کنترل در روزهای سوم و پنجم روند افزایشی داشت. همچنین، روند بهبود در گروه ذکر شده در روزهای بعد به کندی انجام شد به طوری که در روز یازدهم زخم به طور کامل ترمیم نشد(جدول 1)(شکل 2). این مشاهدات با نتایج شمارش کلونیها مطابقت داشت؛ بهطوریکه در گروه کنترل رشد باکتری در سطح زخم تا روز یازدهم متوقف نشده بود(جدول 2). مساحت سطح زخم در گروه تحت درمان با پماد 5 درصد در روزهای سوم و پنجم افزایش داشت. در روزهای بعدی از وسعت سطح زخم کاسته شد و روند بهبود نسبت به گروه کنترل با سرعت بیشتری انجام شد؛ به طوری که در روز نهم، زخم ترمیم و در روز یازدهم به طور کامل ناپدید شد. نتایج شمارش کلونیها در این گروه نشان داد که عصاره متانولی این گونه فعالیت ضد باکتریایی در خور توجهی داشته است؛ به طوری که در روز دهم اثری از باکتری در سطح زخم مشاهده نشد. مساحت سطح زخم در گروه تحت درمان با پماد 10 درصد نسبت به گروه کنترل اختلاف معنیداری داشت. البته نسبت به گروه تحت درمان با پماد 5 درصد اختلاف معنیداری مشاهده نشد و در هر دو گروه، زخم در روز یازدهم به طور کامل ناپدید شد (جدول1)(شکل2). نتایج شمارش کلونی کشتهای میکروبی تهیه شده از سطح زخم نشان داد که افزایش غلظت عصاره سبب افزایش فعالیت ضد باکتریایی شد؛ به طوریکه در گروه تحت درمان با پماد 10 درصد در روز هشتم هیچ اثری از باکتریها در سطح زخم یافت نشد(جدول 2).
جدول 1- میانگین مساحت زخم در گروه کنترل، گروه تحت درمان با پماد 5 درصد (C) و گروه تحت درمان با پماد 10 درصد (D) در روزهای سوم، پنجم، هفتم، نهم و یازدهم
*مساحت زخم برحسب میلیمترمربع
جدول 2- نتایج شمارش کلونیها در گروههای کنترل(A)، تحت درمان با پماد 5 درصد (B) و تحت درمان با پماد 10 درصد (C) در روزهای دوم تا یازدهم پس از ایجاد زخم
* غیر قابل شمارش
شکل 2- وضعیت التیام زخم آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس در روزهای پنجم تا یازدهم (به ترتیب از چپ به راست) در گروههای کنترل(A)، تحت درمان با پماد 5 درصد عصاره پروتوپارملیوپسیس مورلیس (B) و تحت درمان با پماد 10 درصد عصاره پروتوپارملیوپسیس مورالیس
(C)
بحث و نتیجهگیری از دیر باز مشخص شده است که متابولیتهای ثانویه گلسنگها دارای فعالیتهای زیستی و دارویی متعدد (شامل: اثرات ضد مایکوباکتریایی، ضد ویروسی، ضد التهاب، مسکن، ضد تب، ضد تومور، سیتوتوکسیک[xxxvi]، آنتیبیوتیکی و ضد قارچی) هستند(22). اسنیکاسید یکی از ترکیبات دارویی مهم است که تا کنون در جنسهای آلکتوریا، کاندیدا، اوسنا، رامالینا و اورنیا گزارش شده است. تحقیق حاضر، نیز وجود اسنیکاسید در جنس پروتوپارملیوپسیس را اثبات میکند. این اسید خاصیت ضد میکروبی علیه باکتریهای گرم مثبت از جمله استافیلوکوکوس اورئوس دارد. همچنین، به دو دلیل زیر کنترل باکتریها در فرآیند ترمیم زخم از اهمیت بالایی برخوردار است: 1- عفونت زخم زمانی روی میدهد که شمار باکتریها در زخم از 105 در هر گرم بافت فراتر رود. پاسخ میزبان به تهاجم باکتریها با آزادسازی سلولهای التهابی مثل نوتروفیلها، آنزیمهای سیتوتوکسیک، رادیکالهای آزاد اکسیژن و واسطههای التهابی همراه است. این خود باعث آسیب بیشتر به بافت میزبان میشود. به این ترتیب عفونت با مکانیسمهای مختلف، توانایی زخم برای التیام(خودبهخودی) را مختل میسازد. تمامی مراحل آبشار التیام زخم تحت تاثیر عفونت قرار میگیرند. عفونت سبب کاهش 2Po (مقدار گاز اکسیژن در خون) زخم و طولانی شدن مرحله التهابی میشود. عفونت شدید (بیش از 105 باکتری) موجب اختلال در کموتاکسی، مهاجرت و فاگوسیتوز گویچههای قرمز میشود. همچنین، باکتریها سبب میشوند تا فرآیند رگزایی و فرآیند اپیتلیازه شدن مختل شود. در نهایت کلاژناز مشتق از باکتریها، کلاژنهای موجود در زخم را میشکند و مقاومت و توان انقباضی زخم را کاهش میدهد(26). 2- استافیلوکوکوس اورئوس یک باکتری پاتوژن گرم مثبت است که در عملکرد سلولهای میزبان اختلال ایجاد میکند(18). این باکتری پروتئینهایی را با خاصیت چسبندگی بیان و ترشح میکند. از این پروتئینها میتوان به پروتئین چسبنده خارج سلولی[xxxviii] اشاره کرد. اتصال Eap به مولکول چسبنده خارج سلولی میزبان، از اتصال لکوسیتها به سلولهای اندوتلیال جلوگیری میکند و در نتیجه تجزیه لکوسیتهای وابسته به اینتگرین رخ میدهد. همچنین Eap از عملکرد سلولهای ایمنی بدن جلوگیری کرده و با داشتن خاصیت ضدالتهابی و آنژیوژنزی مسئول طولانیتر شدن فرایند ترمیم زخم آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس است(27). بنابراین، عصاره پروتوپارملیوپسیس مورالیس مورد مطالعه با هر دو خصوصیت ترمیمی و آنتی بیوتیکی میتواند گزینه بسیار مناسبی در خصوص التیام زخم باشد. در زمینه خواص ترمیم زخم گونههای گلسنگ بومی ایران تا کنون مطالعهای انجام نشده است. بهعلاوه مطالعات دیگر توسط پژوهشگران خارجی نیز بسیار محدود است. به طوریکه دراین راستا فقط میتوان به یک مورد، مطالعه رادیکا[xxxix] در سال 2013، اشاره کرد. او با بررسی فعالیت ضدباکتری و ترمیم زخم گونه Xanthoparmelia caperataنشان داد که عصاره استونی پس از گذشت 21 روز سبب ترمیم زخم آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس میشود(24). در حالی که نتایج حاصل از کلونی کانت مطالعه حاضر نشان میدهد که عصاره پروتوپارملیوپسیس مورالیس فعالیت ضدباکتریایی در خور توجهی داشته و در مدت زمان کمتری(11 روز) سبب التیام زخم میشود. با توجه به عدم وجودتحلیل شیمیایی در مطالعه رادیکا، امکان مقایسه ترکیبات ضدباکتری گونه X. caperata با تحقیق حاضر نیست. به طور کلی، چون عفونت یکی از عوامل اصلی در به تأخیر افتادن مراحل التیام زخم است و همچنین، نتایج کروماتوگرافی این تحقیق که نشان میدهد که ترکیب اصلی در ریسه اسنیکاسید است، اثر عصاره پروتوپارملیوپسیس مورالیس در کاهش اندازه زخم و سرعت بخشیدن به مراحل التیام زخم را میتوان به فعالیت ضد باکتریایی این ترکیب نسبت داد. تشکر و قدردانی از زحمات پروفسور هری سیپمن [xl] (مسئول هرباریوم گلسنگ برلین، آلمان) که زمینه یازده ماه مطالعه در هرباریوم گلسنگ برلین را برای مولف اول فراهم کرد تشکر و قدردانی میکنیم.
[1]- Staphylococcus aureus [2]- Kosanić et al [3]- Bacillus mycoides [4]- Bacillus subtilis [5]- Enterobacter cloacae [6]- Klebsiella pneumoniae [7]- Aspergillus flavus [8]- Aspergillus fumigatus [9]- Candida albicans [10]- Fusarium oxysporum [11]- Penicillium verrucosum [12]- Trichoderma harzianum [13]- Pseudomonas aeruginosa [14]- Salmonella typhi [15]- Escherichia coli [16]- alectosarmetin [17]- 1- chloro panarin [18]- Leishmania sp. [19]- emodin [20]- Bacillus brevis [21]- evernic acid [22]- Bacillus megaterium [23]- leprapinic acid [24]- Microsporum canis [25]- Verticillium achliae [26]- β methyl- orselinat [27]- protolichesterinic acid [28]- Helicobacter pylori [29]- Protoparmeliopsis muralis [30]- Soxhle [31]- Thin Layer Chromatography [32]- Orange [33]- High Performance Liquid Chromatography [34]- Cansaran [35]- Hewlett Packard HP (مدل 1050) [xxxvi] cytotoxic [xxxvii]- biofilm [xxxviii]- Eap [xxxix]- Radika [xl]- Harrie Sipman | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مراجع | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
References (1) Chah KF, Eze CA, Emuelosi CE, Esimone CO. Antibacterial and wound healing properties of methanolic extracts of some Nigerian medicinal plants. J. Etnnopharmacol 2006; 104(1): 164- 7. (2) Ruggeri ZM. Platelets in atherothrombosis. Nat. Med. J 2002; 8(11): 1227- 34. (3) John D, Stroneek Nicole Bell W, Monty R. Instructional powerpoint presentation for cutaneus wound healing and tissue response to sutures. J. Biomed. Mater. Res 2009; 4: 1230- 38. (4) Chitra V, Dharani PP, Pavan Kumar K, Narayana R A. Wound healing activity of alcoholic extract of Buchanania lanzan in albino rats. Int. J. Chem. Tech. Res 2009; 1(4): 1026- 31. (5) Sewall GK, Roberston KM, Conner NP, Heisey DM, Hartig GK. Effect of topical mitomicin on skin wound contraction. Arch. Facia. l Plast. Surg 2003; 5(1): 59- 62 . (6) Nowrouzian I, Azarabad H, Nasirian A, Ghamsari S. M. Wound healing in large Animals histopathology and surgical management. Tehran: Tehran University press; 2009; 74- 87. (7) Isler H, Bauen A, Hubler M, Oberholzer M. Morphometric assessment of wound healing in rat treated with a pritein-free hemodylisis. J. Burns 1991; 1(2): 7: 99- 103. (8) Kosanić M, Ranković B, Sukdolak S. Antimicrobial activity of the lichen Lecanora frustulosa and Parmeliopsis hyperopta and their divaricatic acid and zeorin constituents. Afr. J. Microbiol. Res 2010; 4(9): 885- 90. (9) Elix JA. Biochemistry and secondary metabolites. In:Nash TH, editor. Lichen Biology. Cambridge: Cambridge University Press; 1996. p154- 1809.
(10) Gordien AY, Gray AI, Ingleby K, Franzblau SG, Seidel V. Activity of Scottish Plant, Lichen and Fungal Endophyte Extracts against Mycobacterium aurum and Mycobacterium tuberculosis. Phytother. Res2010; 24(5): 692-8. (11) Shahi SK, Shukla AC, Dikshit A, Uperti DK. Broad spectrum antifungal properties of the lichen Heterodermia leucomela. Lichenologist 2001; 33(2): 177-9. (12) Luo H; Yamamoto Y, Jeon H; Liu Y, Jung JS; Koh Y, et al. Production of Anti-Helicobacter pylori metabolite by the lichen-Forming fungus Nephromopsis pallescens. J. Microbiol 2011; 49(1): 66- 70. (13) Thadhani VM, Choudhary MI, Khan S, Karunaratne V. Antimicrobial and toxicological activities of some depsides and depsidones. J. Natn. Sci. Foundation. Sri. Lanka 2012; 40(1): 43- 8. (14) Purvis OW, Coppins BJ, Hawksworth DL, James PW, Moore DM. The Lichen Flora of Great Britain and Ireland. 3rd ed. London: Natural History Museum; 1992. (15) Valadbeigi T. Collection and Identification of lichens of Zirab area in Mazandaran province [Dissertation]. Tehran: Shahid Beheshti Univ. ; 2004. (16) Kosanic M, Rankovic B. Screening of antimicrobial activity of some lichen species in vitro. Kragujevac. J. Sci 2010; 32: 65- 72. (17) Orange A, James PW, White FJ. Microchemical methode for the identification of lichens. 2nded. London: British lichen society; 2001. (18) Culberson CF, Johnson A. Substitution of methyl, tert- butyl ether for diethyl ethyl ether in the standardized thin- layer chromatographic method for lichen products. J. Chromatogr 1982; 238(2): 483- 7. (19) Culberson CF. Improved conditions and new data for the identification of lichen products by a standardized thin- layer chromatographic method. J. Chromatogr 1972; 72(1): 113- 25. (20) Cansaran D, Atakol O, Halici MG, Aksoy A. HPLC analysis of usnic acid in some Ramalina species from Anatolia and investigation of their antimicrobial activities. Pharma. Biol 2007; 45(1): 77- 81. (21) Radika S. development of treated bandage using; lichen extract for wound healing. Int. J. Latest. Res. Sci. Technol 2013; 2(2): 163- 6. (22) Müller K. Pharmaceutically relevant metabolites from lichens. Applied. Microbiol. Biotech 2001; 56(1-2): 9- 16. (23) Francolini I, Norris P, Piozzi A, Donelli G, Stoodley P. Usnic acid, a natural antimicrobial agent able to inhibit bacterial biofilm formation on polymer surfaces. Antimicrob. Agents. Chemother 2004; 48(11): 4360- 5. (24) Randhir R, Lin YT and. Shetty K. Stimulation of phenolic, antioxidant and antimicrobial activities in dark germinated mung bean sprouts in response to peptide and phytochemical elicitors. Process. Biochem 2004; 39(5): 637- 46. (25) Vattem DA, Lin YT, Lable RG and. Shetty K. Phenolic antioxidant mobilization in cranberry pomace by solid-state bioprocessing using food fungus Lentinus edodes and effect on antimicrobial activity select food borne pathogens. Innovat. Food. Sci. Emerg. Tech 2004; 5(1): 81- 91. (26) Lee CK, Hansen SL. Management of acute wounds. Surg. Clin. North. Am 2009; 89(3): 659- 76. (27) Athanasopoulos AN, Economopoulou M, Orlova VV, Sobke A, Schneider D, Weber H, et al. The extracellular adherence protein(Eap) of Staphylococcus aureus inhibit wound healing by interfrring with host defence and repair mechanicms. Blood 2006; 107(7): 2720-7.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,299 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 569 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||