بررسی خواص ضد باکتریایی عصاره استونی و متانولی چند گونه گلسنگ استان ایلام

ولدبیگی, طاهره; مرادی, حسین

تعداد نشریات	43
تعداد شماره‌ها	1,737
تعداد مقالات	14,203
تعداد مشاهده مقاله	34,916,706
تعداد دریافت فایل اصل مقاله	13,928,664

بررسی خواص ضد باکتریایی عصاره استونی و متانولی چند گونه گلسنگ استان ایلام

زیست شناسی میکروبی

مقاله 6، دوره 2، شماره 5، فروردین 1392، صفحه 43-50 اصل مقاله (265.86 K)

نوع مقاله: پژوهشی- فارسی

نویسندگان

طاهره ولدبیگی^* ¹؛ حسین مرادی²

¹استادیار زیست شناسی- گلسنگ‏شناسی، دانشگاه ایلام ، ایران،

²دانشجوی کارشناسی ارشد میکروب‏شناسی، دانشگاه ایلام، ایران،

چکیده

مقدمه: با توجه به مقاومت آنتیبیوتیکی روز افزون باکتریها و گرایش عمومی به ترکیبات طبیعی، شناسایی گلسنگها و بررسی اثرات ضد باکتریایی آن‏ها اهمیت خاصی دارد. مواد و روش ‏‏ ها: پس از جمعآوری گلسنگها، عصاره متانولی و استونی آن‏ها تهیه و رقتهای مختلف از عصارهها، روی 6 باکتری بیماریزا به روش انتشار دیسک تاثیر داده شد و با آنتیبیوتیکهای متیسیلین، کلیندامایسین، استرپتومایسین و آمپیسیلین به ‏عنوان شاهد مثبت مقایسه شد. مقدار حداقل غلظت مهارکننده و حداقل غلظت کشندگی عصارهها نیز برای آن‏ها تعیین شد. نتایج: بررسی قطر هالهها نشان داد که عصاره استونی گلسنگهای مورد بررسی بر روی باکتریها تاثیر نداشت. از بین گلسنگها عصاره متانولی Sw. (Elenkin) Fulgensia fulgens فعالیت ضد باکتریایی در خور توجهی داشت. بحث و نتیجه ‏ گیری: از بین گلسنگهای مورد بررسی فقط گونه Fulgensia fulgens دارای خواص ضدباکتریایی بود، بنابراین، عصاره متانولی این گلسنگ میتواند به عنوان یک فراورده ضدباکتریایی در درمان عفونت‏های این باکتری‏ها جایگزین داروهای شیمیایی شود.

کلیدواژه‌ها

ضدباکتریایی؛ عصاره متانولی؛ گلسنگ؛ ایلام

اصل مقاله

مقدمه

گلسنگ از اجتماع حداقل یک جلبک یا سیانوباکتر (فایکوبیونت) و یک قارچ (مایکوبیونت) به وجود آمده است (1). گلسنگها در مناطق مختلف جغرافیایی متابولیتهای ثانویهی متفاوتی تولید میکنند. این متابولیتها که اسیدهای گلسنگی[1] نامیده میشوند به طور معمول بیش از ترکیبات شیمیایی سایر موجودات زنده کاربرد دارند. زیرا بسیاری از این ترکیبات اختصاصی بوده و حاصل سنتز در شرایط هم‏زیست می‏‏باشند. این تولیدات برون سلولی نامحلول در آب که گاهی تا 30 درصد وزن خشک ریسه را تشکیل می‏دهند، بر روی دیواره سلولی هیفهای قارچی متبلور شده و سپس در سطح ریسه و یا در بافتهای ویژه ذخیره میگردند (2 و 3). به‏علاوه گلسنگها از دوران باستان به‏عنوان داروهای طبیعی استفاده میشدند. این ارگانیسمها و برخی از ارگانیسمهای دریایی دیگر از منابع مهم ترکیبات بیولوژیکی فعال هستند (4). این گلسنگها حاوى ترکیبات مختلف و متعددى از جمله اسیدهاى آلیفاتیک، ترکیبات آروماتیک تک حلقهاى، کینونها، دپسیدها، کاروتنوئیدها و ترکیبات بیشمار دیگری هستند که خواص دارویی متفاوتی دارند. آن‏ها مواد مصرفی خود را از محیط اطراف جذب میکنند. بنابراین، گلسنگهای مناطق مختلف میتوانند متابولیت‏های ثانویه با خواص دارویی مختلفی داشته باشند. با توجه به مصرف گلسنگها در طب سنتى در نواحى متعددى از دنیا، شناسایى گلسنگهاى بومى و بررسی اثرات ضد میکروبى آن‏ها اهمیت خاصی دارد (5). از طرفی با توجه به مقاومت آنتیبیوتیکی روز افزون میکروارگانیسمها و گرایش عمومی به ترکیبات طبیعی، شناسایی گلسنگها و بررسی اثرات ضدمیکروبی آن‏ها در سراسر دنیا از اهمیت خاصی برخوردار است. البته به طور معمول در کار با گلسنگها این پرسش مطرح است که آیا با توجه به کندی رشد آن‏ها، استفاده از خواص آنتیباکتریال آن‏ها از نظر صنعتی و اقتصادی امکان پذیر است؟ پاسخ آن است که امروزه مطالعات گسترده ای در راستای کشت گونه‏های مختلف گلسنگ انجام شده و امکان کشت و دوباره سنتز سریع آن‏ها فراهم آورده شده است. در این خصوص یاماتو و کوورکرز[2] موفق به ارائه روشی برای‏‏ کشت بافت گلسنگ از ریسه رویشی شدند (6). میلبانک و کرشاو[3] موفق به رشد قطعات ایزیدیای Peltigera aphthosa var. variolosa بر روی کاغذهای صافی در ارتباط با شن‏های مرطوب شدند (7). همچنین، گالون و همکاران با الهام از روش Degelins، تکنیکی برای کشت ریسه گلسنگ‏ها ارائه نموده و پنج گونه Gonohymeniasp.(به‏ویژه G. sinaica) و دو گونه sp.Heppia و Peccaniasp. را روی محیط سیلیکا- ژل کشت کردند (8). به این ترتیب با غلبه بر مشکل کند رشدی گلسنگها امکان استفاده آسان آن‏ها در داروسازی فراهم آورده شده است و کار بر روی خواص آنتی باکتریال آن‏ها به صرفه بوده و از اهمیت ویژه ای برخوردار است‏‏ (9). با این‏حال در زمینه شناسایی ترکیبات و خواص ضد‏این ارگانیسمها در غرب ایران تا کنون کار مؤثری انجام نشده است. به همین علت در این تحقیق، به شناسایی و بررسی خواص ضدباکتریایی چند گونهی بومی گلسنگ پرداخته می‏شود.

مواد و روشها

جمعآوری گونههای گلسنگ

به منظور جمعآوری گونههای گلسنگ از کاردک و چاقو استفاده شد. این جمعآوری در ماههای اردیبهشت تا تیر 1390 از اطراف شهرستانهای درهشهر، دهلران، آبدانان، سراب کلم و تونل رنو شهر ایلام انجام شد. گلسنگ‏ها همراه با بخشی از بستر جمعآوری شدند. نمونهها را طوری برداشته که هم دارای آسکوکارپ (در صورت وجود) و هم دارای لب (در صورت وجود) باشند. زیرا این دو فاکتور در شناسایی بسیار حائز اهمیت میباشند. پس از جمعآوری گلسنگها اطلاعات مربوط به گونهها شامل: ارتفاع منطقه، طول و عرض جغرافیایی، مکان و تاریخ جمعآوری یادداشت و به آزمایشگاه دانشگاه ایلام انتقال داده شدند. در این مطالعه از سه گونه گلسنگMegasporarimisorediata، Fulgencia fulgenceوPlacidiumsemaforonenseبرای بررسی فعالیت ضد میکروبی استفاده شد.

میکروارگانیسمهای مورد مطالعه

در این تحقیق، از 5 گونه باکتری گرم مثبت و گرم منفی که عبارتند از: Staphylococcusaureus، Bacilluscereus، Escherichiacoli، E. aerogenes، Klebsiella pneumonia و Pesudomonasaeruginosaتهیه شده در آزمایشگاه میکروبیولوژی دانشکده پیرادامپزشکی دانشگاه ایلام استفاده شد.

عصارهگیری از گلسنگها

برای تهیه عصاره متانولی و استونی گونههای گلسنگ جمعآوری شده از سوکسله استفاده شد. به این شکل که پس از شناسایی گلسنگها، نمونهها در سایه خشک و سپس از بستر جدا شدند. برای هر مرحله عصارهگیری از هر گونه مقدار 50 گرم گلسنگ خرد شده و یک لیتر متانول یا استون استفاده شد. عصارهها به مدت 24 ساعت در آون و در دمای 35 درجه قرار گرفتند تا حلال آن‏ها تبخیر و خشک شوند. سپس، عصاره خشک شده تا انجام مراحل بعدی آزمایش در دمای منفی 18 درجه سانتیگراد قرار گرفت (10).

بررسی خواص ضدباکتریایی

در این مرحله ابتدا غلظت باکتریهای مورد بررسی به مقدار نیممکفارلند کدورت سنجی شد. سپس، باکتریها بر روی محیط کشت مولر هینتون آگار به شکل چمنی کشت داده شدند. به وسیله دیمتیل سولفوکساید^{^[4]} 10 درصد، رقتهای 63 ، 125، 250، 500 و 1000 میلیگرم بر میلیلیتر عصارههای متانولی و استونی گلسنگها تهیه شد. دیسکهای پیپر بلانک^{^[5]} 6 میلیمتری (تهیه شده از شرکت رکین) برای رقتهای مختلف استفاده شد. دیسکها پس از 10 دقیقه خارج شده و به طور جداگانه در پلیتهای شیشهای داخل آون 35 درجه سانتی گراد قرار داده شدند تا حلال آن‏ها بخار و خشک شوند. دیسکها قبل و پس از ترکیب با عصارهها وزن شدند و اختلاف آن‏ها، مقدار عصاره جذب شده در رقتهای مختلف بود. مقدار عصاره جذب شده توسط هر دیسک به طور میانگین 8.0، 5.2، 6، 15 و 36 میلیگرم بر میلی‏لیتر بود. دیسکها پس از خشک شدن، با سوزن کشت استریل بر روی محیط کشتها قرار گرفتند. پس از 24 ساعت گرمخانهگذاری هاله عدم رشد اندازهگیری شد. در این تحقیق، از آنتی‏بیوتیکهای متیسیلین، کلیندامایسین، استرپتومایسین و آمپیسیلین (آنتیبیوتیکهای رایج مصرفی برعلیه باکتریهای مورد مطالعه) به عنوان کنترل مثبت و به منظور تعیین میزان تأثیر آن‏ها بر باکتریها و مقایسه با اثر عصارهها استفاده شد. همچنین از دی متیل سولفوکساید 10 درصد به عنوان کنترل منفی و به علت این‏که تأثیری برروی باکتریهای مورد بررسی ندارد استفاده شد (13). هر آزمایش سه بار تکرار شد.

تعیین MICو MBC

برای گلسنگهایی که دارای اثر ضدباکتریایی بودند، مقدار MIC و MBC تعیین شد. تعیین حداقل غلظت مهارکننده (MIC)، با استفاده از پلیتهای 96 خانهای استریل و روش براث میکرودیلوشن^{^[6]} طبق دستورالعمل ^{^[7]}CLSI انجام شد (12). به هر یک از چاهکها 50 میکرولیتر محیط نوترینت براث و 50 میکرولیتر از رقتهای تهیه شده عصاره (63 تا 1000 میلیگرم بر میلیلیتر) اضافه شد. سپس مقدار 50 میکرولیتر از سوسپانسیون تهیه شده باکتری به چاهکها اضافه شد. پلیتها به مدت 18 الی 24 ساعت در انکوباتور 37 درجه سانتیگراد قرار داده شدند. سپس با مقایسهی کدورت چاهکهای تحت تیمار با چاهک‏های شاهد میزان MIC مشخص شد. بنابراین، نخستین چاهک بدون کدورت به عنوان حداقل غلظت بازدارنده به شکل میلیگرم بر میلیلیتر گزارش شد (13). حداقل غلظت کشندگی (MBC) عصارهها با توجه به نتایج MIC تعیین شد. از چاهکهایی که رشد باکتری در آن‏ها کاملا متوقف شده بود با سوآپ استریل نمونهبرداری شد. سپس، نمونه‏ها روی محیط کشت مولر هینتون آگار کشت و در دمای 37 درجه سانتیگراد گرمخانهگذاری شدند. در نهایت، پس از 24 ساعت کم‏ترین غلظتی از عصاره که باکتریها در آن رشد نکرده بودند به عنوان مقادیر MBC گزارش شدند (14). همه این مراحل سه بار تکرار شدند.

تجزیه و تحلیل آماری داده

برای تحلیل آماری دادهها از نرمافزار 5/11 SPSS استفاده شد. ابتدا از آزمون مقایسه میانگین چند جامعه^{^[8]} (تحلیل واریانس) با فاصله اطمینان 99 درصد استفاده شد. با توجه به این‏که در آزمون تحلیل واریانس بین جوامع مورد مطالعه اختلاف معناداری مشاهده شد. یکی از آزمونهای پس از تجربه^{^[9]} (دانکن^{^[10]}) برای دسته بندی این متغیرها استفاده شد. همچنین، برای توصیف متغیرها از آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف معیار استفاده شد.

نتایج

اثرضد باکتریایی گلسنگها

در این تحقیق، عصاره استونی تمام گلسنگهای مورد بررسی، همچنین عصاره متانولی گونه
M. rimisorediata اثر ضدباکتریایی ندارد. طبق جدول 1 و 2 از بین باکتری‏های گرم مثبت، عصاره متانولی
P. semaforonense بیش‏ترین تأثیر را بر روی استافیلوکوک اپیدرمیس و کم‏ترین تأثیر را بر روی باکتری انتروکوکوس فکالیس و از میان باکتریهای گرم منفی بیش‏ترین و کم‏ترین تأثیر را به ترتیب بر روی پروتئوس میرابیلیس و کلبسیلا پنومونیه دارد. به‏طورکلی، باکتری سودوموناس آئروژینوزا مقاوم‏ترین باکتری و استافیلوکوک اپیدرمیس حساس‏ترین باکتری است. تحلیل دادهها در سطح 01/0 درصد خطای محاسبه شده برابر 02/0 را نشان میدهد. بنابرین، بین تأثیر این عصاره بر روی باکتری‏های گرم مثبت و گرم منفی اختلاف معنی داری دیده نمیشود (جدول 1 و 2). عصاره متانولی F. fulgence از بین باکتریهای گرم منفی تأثیری بر روی باکتری‏های انتروکوکوس فکالیس ندارد ولی بر روی استافیلوکوک اپیدرمیس، باسیلوس سرئوس و استافیلوکوکوس اورئوس تأثیر در خور توجهی نشان می‏‏دهد. در بین باکتریهای گرم منفی بیش‏ترین تأثیر بر روی باکتری اشرشیا کلی و کم‏ترین تأثیر بر روی باکتری انتروباکتر آئروژنز مشاهده میشود. در تحلیل آماری داده‏ها در سطح 01/0 درصد خطای محاسبه شده برابر صفر است. بنابراین، فعالیت ضد باکتریایی عصاره متانولی F. fulgence بر روی باکتریهای گرم مثبت به طور معنی داری بیشتر از باکتریهای گرم منفی میباشد (جدول 1 و 2).

جدول 1- میانگین قطر هاله عدم رشد حاصل از تأثیر عصاره متانولی دو گونه گلسنگ بر روی باکتریهای گرم منفی

گلسنگ	*	E. aerogenes	K. pneumonia	E. coli	P. aeruginase
F. fulgence	2/36	14	19	21	19
	15	67/9	67/12	33/12	33/13
	5/6	33/6	67/9	33/9	67/9
	5/2	7	7	33/7	33/7
P. semaforonense	3/37	33/14	33/11	33/14	6
	8/14	67/12	9	33/12	6
	6	33/10	67/7	9	6
	5/2	67/7	7	7	6

* مقدار عصاره جذب شده توسط دیسکها در غلظتهای مختلف (میلیگرم بر میلیلیتر)

جدول 2- میانگین قطر هاله عدم رشد حاصل از تأثیر عصاره متانولی دو گونه گلسنگ بر روی باکتریهای گرم مثبت

گونه	*	S. aureus	E. paecalis	B. cereus	S. epidermidis
F. fulgence	2/36	23/32	6	23	33/24
	15	25	6	3/17	15
	5/6	19	6	12	10
	5/2	67/11	6	8	33/7
P semaforonense	3/37	67/15	33/15	15	33/18
	8/14	33/12	33/10	3/12	15
	6	10	67/7	33/9	67/11
	5/2	7	7	8	8

* مقدار عصاره جذب شده توسط دیسکها در غلظتهای مختلف (میلیگرم بر میلیلیتر)

مقدار MICو MBC

طبق جدول 3 عصاره متانولی F. fulgence در غلظت 250 میلیگرم بر میلیلیتر اثر باکتریسدال (کشندگی) بر روی باکتری استافیلوکوک ارئوس دارد. این عصاره بر روی انتروکوک آئروژنز اثر در خور توجهی نداشته ولی بر سایر باکتری‏ها اثر باکتریواستاتیک (بازدارنده رشد) دارد. عصاره متانولی P. semaforonense بیش‏ترین اثر را بر روی باکتری استافیلوکوک اپیدرمیس دارد به طوری که در غظت 250 میلیگرم بر میلیلیتر اثر بازدارندگی و در غلظت 500 میلیگرم بر میلیلیتر اثر کشندگی مشاهده می‏‏شود.

جدول 3- مقادیر MBCو MIC (بر حسب میلیگرم بر میلیلیتر) عصاره متانولی دو گونه گلسنگ بر علیه باکتریهای مورد بررسی

گلسنگ باکتری	P semaforonense		F. fulgence
گلسنگ باکتری	MBC	MIC	MBC	MIC
S. aureus	1000	500	250	250
E. paecalis	1000	500	n	n
B. cereus	1000	1000	500	500
S. epidermidis	500	250	500	500
P. aeruginase	n	n*	500	500
E. coli	1000	500	500	500
K. pneumonia	n	n	1000	500
E. aerogenes	1000	1000	1000	1000

n* عدم تاثیر عصاره روی باکتری

اثر کنترلهای مثبت و منفی بر روی باکتریها

برای مشخص نمودن تاثیر آنتیبیوتیکها و DMSO (به ترتیب به عنوان کنترلهای مثبت و منفی) از روش دیسک انتشار استفاده شد زیرا 1- این روش نسبت به روش چاهک روشی مناسبتر برای سنجش آنتی بیوگرام است. 2- دقت عمل بیشتری نسبت به روش چاهک دارد و 3- رقت دیسک‏ها مشخص میباشد و نیازی به رقت‏سازی ندارد. میانگین قطر هالههای عدم رشد در جدول 4 آمده است. کنترل منفی بر روی باکتریها هیچ اثری ندارد.

جدول 4- میانگین قطر هالههای عدم رشد و انحراف معیار (بر حسب میلیمتر) ، حاصل از تاثیر کنترلهای مثبت و منفی بر روی 6 باکتری مورد آزمایش

باکتری‏ها	Gentamycin	Sterptomycin	Clindamycin	Methicillin	DMSO
S. aureus	57/0±23	57/0±33/12	57/0±66/9	0± 6^*	0± 6
B. cereus	57/0±33/25	57/0±67/15	0± 6	0± 6	0± 6
E. coli	57/0±66/19	0± 6	0± 6	0± 6	0± 6
K. pneumonia	57/0±33/19	57/0±33/14	0± 6	0± 6	0± 6
E. aerogenes	57/0±33/22	57/0±33/16	0± 6	0± 6	0± 6
P. aeruginosa	57/0±33/14	0± 6	0± 6	0± 6	0± 6
p-value**	00 /0	00 /0	1	1	1

*قطر 6 میلیمتر برابر قطر دیسک است.DMSO : دیمتیلسولفوکساید.

**مقدار خطای محاسبه شده در سطح 01/0 اندازهگیری شد. مقدار خطای محاسبه شده کوچکتر یا مساوی 01/0 معنیدار است و بزرگتر از 01/0 معنیدار نیست.

بحث و نتیجهگیری

باتوجه به آن‏که امروزه بخش عظیمی از باکتریها نسبت به بسیاری از آنتیبیوتیکها مقاوم شدهاند و این مقاومت دارویی یکی از مشکلات بزرگ در حوزه درمان است، نیاز روز افزونی برای دستیابی به ترکیبات طبیعی مناسبتر احساس می‏‏شود (15). از طرفی گلسنگ‏ها همانند بیشتر گیاهان، از دوران باستان به‏عنوان داروهای طبیعی استفاده می‏‏شوند. به‏طورکلی گلسنگها و برخی ارگانیسمهای دریایی از منابع مهم ترکیبات بیولوژیکی فعال هستند. همچنین، بسیاری از متابولیت‏های گلسنگی مانند دیترپنها، تریترپنها، دیبنزوفورانها، دیبنزوپیرانونها، دپسیدها، دپسیدون‏ها، آنتراکوئینونها، گزانتون، اسنیک اسید و پلوینیک اسید دارای فعالیت‏های زیستی آنتی‏مایکوباکتریایی، آنتیویروسی، آنتیاکسیدانی، مسکنی، سیتوتوکسیکی، آنتیمیکروبی، ضدقارچی و به عنوان بازدارنده آنزیمی و فتوسیستمی عمل می‏‏کنند. وجود مشتقات فنلی در گلسنگها نشان دهنده فعالیت آنتیمیکروبی آن‏ها است. این مواد باعث اسیدی شدن سلول باکتری، به ترتیب تخریب غشاء سیتوپلاسم، غیر‏فعال شدن آنزیمها و اختلال انتقال الکترون و فسفریلاسیون اکسیداتیومیشوند (16). با توجه به نتایج به‏دست آمده از بررسی حاضر می‏‏توان نتیجه گرفت که عصاره متانولی مؤثرتر از عصاره استونی است. عصاره استونی بر روی باکتری‏های مورد بررسی تأثیر ندارد. بنابراین، متانول حلال بهتری برای استخراج متابولیت‏های گلسنگ است‏‏ که علت این امر می‏‏تواند مربوط به پیوند هیدروژنی بیشتر در ساختار الکلها نسبت به کتونها باشد.

از بین باکتریهای گرم مثبت مقاوم‏ترین باکتریها سالمونلا تیفی و پروتئوس میرابیلیس میباشند. چنانچه عصاره متانولی گونههای F. fulgens و C. Cristatumتأثیری بر روی باکتریهای مذکورندردوتنها عصاره متانولی گونه P. semaforonense بر این باکتریها اثر دارد. همچنین، حساس‏ترین باکتریها به عصاره متانولی گلسنگها در بین باکتریهای گرم منفی گونهی اشرشیا کلی و در بین باکتریهای گرم مثبت گونه استافیلوکوک ارئوس شناخته شده است. به طور کلی تأثیر گلسنگ‏ها بر روی باکتریهای گرم مثبت بیشتر از باکتریهای گرم منفی است که این میتواند به علت اختلاف ساختار و مواد تشکیل دهندهی دیواره باکتری‏های گرم مثبت با گرم منفی باشد (17). دیواره سلولی باکتریهای گرم منفی بیشتر از لیپوپلی‏ساکارید‏ها تشکیل شده است که از تجمع ترکیبات در غشای سلولی باکتری ممانعت بعمل میآورد. به همین علت باکتریهای گرم مثبت نسبت به باکتریهای گرم منفی حساسترند (18). نتایج این تحقیق تاثیر ضد باکتریایی
F. Fulgence را اثبات می‏‏کند. بنابراین، عصاره متانولی این گونه می‏‏تواند جایگزین خوبی برای آنتی‏بیوتیک‏های شیمیایی برای درمان بیماریهای حاصل از سویههای باکتریایی که شکل مقاومتی آن‏ها تغییر کرده است باشد. این یافتهها میتواند زمینه تحقیقات بیشتری را در آینده برای شناسایی، تعیین مقدار و تخلیص ترکیبات مؤثره گلسنگها در شرایط
InVivo فراهم نماید.

تشکر و سپاسگزاری

در پایان محققان بر خود لازم میدانند که از مسئولان دانشکده کشاورزی و پیرادامپزشکی که در انجام این تحقیق همکاری نمودند، تشکر و قدردانی نمایند.

[1]. Lichen acids

[2]. Yamamato & Coworkerz

[3]. Milbank & Kershaw

[4]. Dimethyl sulfoxide

[5]. Blank paper discs

[6]. Broth microdilution

[7]. Clinical and Laboratory Standards Institute.

[8]. ANOVA

[9]. Post Hoc

[10]. Duncan

مراجع

References

(1) Temina M, Levitsky DO, Dembitsky VM. Chemical Constituents of the Epiphytic and Lithophilic Lichens of the Genus Collema. Rec. Nat. Prod 2010;4 (1): 79-86.

(2) Huneck S, Schreiber K, Steglich W. Flechteninhaltsstoffe-XCVIII. Struktur des Aspicilins. Tetrahedron 1973;29 (22): 3687-93.

(3) Kirmizigul S, Koz O, Anil H, Icli S. Isolation and structure elucidation of novel natural products from Turkish Lichen. Turk. J. Chem 2003; 27 (4) : 493-500.

(4) Celiktas OY, Hames Kocabas EE, Bedir E, Vardar Sukan F, Ozek T, Baser KHC. Antimicrobial activities of methanol extracts and essential oils of Rosmarinus officinalis, depending on location and seasonal variations. Food. Chem 2007; 100 (11) : 553-9.

(5) Molnara K, Farkasb E. Current results on biological activities of lichen secondary metabolites. Nat. Forsch. J 2010; 65 (6): 157-73.

(6) Volcu D, Brezeanu A. In vitro reactivity of usnea barbata mott.Rom. J. boil-Plant Boil 2008; 53 (2) :83-90.

(7) Milbank JW, Kershaw KA. Nitrogen metabolism in lichen nitrogen fixation by internal cephalodia of pulmonaria. New Phytol 1970; 69: 595-97.

(8) Margalith G, Kela M, Leah B. A method for the culture of lichen thalli under controlled conditions. Archiv für Mikrobiologie 1972; 83 (3) : 189-92.

(9) Bonnier G. Recherches sur la synthese ds lichens annalesdes science naturelles. Botanique 1896: 1-3.

(10) Martino E, Ramaiola I, Urbano M, Bracco F, Collin S. Microwave-Assisted Extraction of Coumarin and Related Compounds from Melilotus Officinalis (L) Pallas as an Alternative to Soxhlet and Ultrasound-Assisted Extraction. J. Chromatogr. A 2006; 1125 (25) : 147-51.

(11) Barnes J. Pharmacognosy in the 21 st century. Pharm. J 2000; 264 (2) : 701-3.

(12) Mahon CR, Manoselis G. Textbook of Diagostic Microbiology. 2^nded. W. B Saunders Company; 2000.

(13) Sandri IG, Zacaria J, Fracaro F, Delaare APL, Echeverrigaray S. Antimicrobial activity of the essential oils of Brazilian species of the genus Culina against foodborne pathogens and spoiling bacteria. Food. Chem. J 2007; 103 (9) : 823-8.

(14) Androw JM. BSAC Standardized disc susceptibility testing method. J. Antimicrobial. Chem 2001; 7 (5) : 48-57.

(15) Stewart RS, William CJ. Antibiotic resistance of bacteria in biofilm. Lancet 2001; 358: 135-8.

(16) Elix JA. Biochemistry and secondary metabolites. In: Lichen Biology. Nash III T. H ed. Cambridge University Press; Cambridge: 1996.

(17) Kosanic M, Rankovic B. Screening of antimicrobial activity of some lichen species in vitro. Kragujevac J. Sci 2010; 32: 65-72.

(18) Sanez MT, Garcia MD, Rowe JG. Antibicrobial activity and phytochemical studies of some lichens from south of spain. Fitoterapia 2006; 77: 156-62.

آمار

تعداد مشاهده مقاله: 2,074

تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 592

سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب

پیوندهای مفید

اخبار و اعلانات

آمار

بررسی خواص ضد باکتریایی عصاره استونی و متانولی چند گونه گلسنگ استان ایلام