پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 43 |
| تعداد شماره‌ها | 1,673 |
| تعداد مقالات | 13,658 |
| تعداد مشاهده مقاله | 31,601,509 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 12,487,232 |
بررسی ترکیب بهینه سینبیوتیکی بین باکتری پروبیوتیکی Pediococcus acidilactici و پربیوتیکهای اینولین، الیگوفروکتوز و زایلوالیگوساکارید | |||||||||||||||||||
| زیست شناسی میکروبی | |||||||||||||||||||
| مقاله 2، دوره 1، شماره 3، آذر 1391، صفحه 1-12 اصل مقاله (533.53 K) | |||||||||||||||||||
| نویسندگان | |||||||||||||||||||
| سید حسین حسینی فر1؛ علیرضا میرواقفی* 2؛ محمد علی آموزگار3؛ دانیل مریفیلد4 | |||||||||||||||||||
| 1استادیار شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران | |||||||||||||||||||
| 2دانشیار شیلات، دانشگاه تهران، ایران | |||||||||||||||||||
| 3دانشیار میکروبیولوژی، دانشگاه تهران، ایران، | |||||||||||||||||||
| 4استادیار تغذیه آبزیان، دانشگاه پلیموس، انگلستان | |||||||||||||||||||
| چکیده | |||||||||||||||||||
| مقدمه:استفاده همزمان گونههای پروبیوتیکی به همراه پربیوتیکهای مناسب (سینبیوتیک) به عنوان سوبسترا برای افزایش غالبیت و رشد پایدار باکتریهای پروبیوتیکی، به علت ناتوانی گونههای پروبیوتیکی برای تشکیل کلونی پایدار و حفظ غالبیت در میکروبیوتای رودهای آبزیان پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعه، بررسی ترکیبهای مختلف سینبیوتیکی باکتری پروبیوتیکی Pediococcusacidilactici با پربیوتیکهای اینولین، الیگوفروکتوز، زایلوالیگوساکارید به منظور معرفی بهترین ترکیب سینبیوتیکی بود. مواد و روشها: باکتری P. acidilactici در محیطهای حاوی پربیوتیکهای اینولین، الیگوفروکتوز و زایلوالیگوساکارید رشد داده شد. میزان رشد باکتریها و اسیدیته نهایی محیط تحت شرایط کشت بی هوازی بررسی شد. بهعلاوه تعیین کمی مقادیر اسیدهای چرب زنجیره کوتاه (بوتریک، پروپیونیک و استیک اسید) تولید شده در هریک از تیمارهای سینبیوتیکی با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا انجام شد. نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان رشد باکتری P. acidilactici در ترکیب سینبیوتیکی با زایلوالیگوساکارید بهطور معنیداری بیشتر از سایر تیمارهای سینبیوتیکی و تیمار شاهد فاقد پربیوتیک بود (P value <0.05). سایر تیمارها تفاوت معنیداری از نظر رشد باکتری نداشتند (P value >0.05). همچنین اسیدیته نهایی محیط نیز در تیمار P.acidilactici با زایلوالیگوساکارید کاهش معنیداری در مقایسه با سایر تیمارها نشان داد (P value <0.05). بیشترین و کمترین اسید چرب زنجیره کوتاه تولیدی در همه تیمارهای سینبیوتیکی به ترتیب پروپیونیک و استیک اسید بودند. اگرچه مقادیر تولید شده استیک و پروپیوتیک اسید تفاوت معنیداری بین تیمارهای سینبیوتیکی نشان نداد (P value > 0.05)، بیشترین میزان بوتریک اسید تولید شده مربوط به تیمار P. acidilactici با زایلو الیگوساکارید بود که اختلاف معنیداری با سایر تیمارها داشت (P value <0.05). بحث و نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده همزمان از باکتری پروبیوتیکی P. acidilactici و زایلوالیگوساکارید، میتواند به عنوان ترکیب سین بیوتیکی برای آبزیان بهینه مطرح باشد. | |||||||||||||||||||
| کلیدواژه‌ها | |||||||||||||||||||
| پروبیوتیک؛ P. acidilactici؛ سینبیوتیک؛ رشد؛ اسید چرب زنجیره کوتاه | |||||||||||||||||||
| اصل مقاله | |||||||||||||||||||
|
مقدمه تا به امروز مهمترین پربیوتیکهای مورد مطالعه در مطالعات انسانی و دامی فروکتانهای بدست آمده از ریشه گیاه کاسنی، اینولین و الیگوفروکتوز بوده اند(1 و 2). علاوه براین دو مورد، سایر الیگوساکاریدها مانند زایلوالیگوساکارید بدست آمده از مواد غنی از زایلان به عنوان کربوهیدارتهای غیر قابل هضم ولی قابل تخمیر در نظر گرفته میشوند که ممکن است اثرات مشابه و یا حتی بهتری را نسبت به این دو پربیوتیک شناخته شده نشان دهند (3). با وجود این، هنوز تولید و استفاده از این دسته از پربیوتیکها چندان شایع نشده است (4). سایر الیگوساکاریدهای غیرقابل هضم با اثرات بالقوه پربیوتیکی (اثر گزینشی بر تخمیر رودهای) شامل گالاکتوالیگوساکارید، لاکتولوز، ایزومالتوالیگوساکارید، لاکتوساکارز، الیگوساکارید سویا و گلوکوالیگوساکارید هستند. اگرچه مطالعات بیشماری در زمینه اثرات مفید پربیوتیک یا الیگوساکاریدهای غیرقابل هضم در انسانها و حیوانات اهلی انجام شده، ولی گزارشهای محدودی در زمینه جانوارن آبزی و بخصوص ماهیها وجود دارد (5). میکروبیوتای رودهای ماهی برای اولین بار توسط کاهیل[1](6)بررسی شده است که نتایج این مطالعه حاکی از وجود ارتباط مشخص بین میکروبیوتای روده ای و محیط آبی پیرامون است. همچنین گزارش شده است که باکتریهای پروبیوتیکی آنها متعلق به جنسهایی متفاوت نسبت به جانوارن خشکیزی است. باکتریهای گرم منفی در روده ماهی غالب هستند ولی برخی از باکتریهای گرم مثبت نیز (گونههایی از باکتریهای اسید لاکتیک) در آن مشاهده میشوند (7). بعلاوه، درحالیکه روده بزرگ در انسانها شرایطی بیهوازی داشته و توسط باکتریهای بی هوازی اجباری جاگذاری شده است، روده ماهی شامل باکتریهای هوازی و بیهوازی اختیاری است (8). بنابراین، بیشتر باکتریهای پروبیوتیکی در گونههای آبزی، متفاوت با جانوران خشکیزی هستند (9). بیشتر پروبیوتیکهای مورد استفاده در آبزیپروری شامل باکتریهای اسید لاکتیک، باسیلوسهای اسپوردار و مخمرهاست (10). باکتریPediococcusacidilacticiنیز که جزو خانواده لاکتوباسیلوسهاست بهعنوان پروبیوتیک برای ماهی قزلآلای رنگینکمان (11)، تیلاپیای نیل (12)، توربوت (13)،میگوی Litopenaeus stylirostris (14)استفاده شده است و اثرات سودمند آن بر شاخصهای ایمنی غیراختصاصی، میکروبیوتای رودهای و مقاومت این گونه‌ها مشخص شده است. اگرچه تاکنون کوشش شده است که جوامع باکتریایی مانند کارنوباکتریوم و لاکتوباسیلوسها در لوله گوارش ماهی از طریق بکارگیری گونههای باکتریایی پروبیوتیکی افزایش یابند، اما سویههای پروبیوتیکی قادر به حفظ غالبیت پس از حذف از جیره غذایی نبودند (15 و 16). برای حل این مشکل راهبرد نوینی تحت عنوان سینبیوتیک مطرح شده است که در آن برای کمک به حفظ غالبیت باکتریهای پروبیوتیکی در میکروبیوتای رودهای ماهی از پربیوتیکها یا الیگوساکاریدهای غیر قابل هضم استفاده میشود (17). اثر سینبیوتیکی مستلزم توانایی باکتری پروبیوتیکی برای تخمیر پربیوتیک است که متأثر از درجه پلیمریزاسیون آن است (18). به همین علت برای معرفی یک ترکیب سینبیوتیکی، بررسی قابلیت تخمیر و رشد باکتری تحت تأثیر پربیوتیک بهعنوان سوبسترا باید در نظر گرفته شود (5). با وجود این، تا به امروز تنها در یک مطالعه آزمایشگاهی ترکیب سینبیوتیکی برخی از باکتریهای پروبیوتیکی مورد استفاده در آبزی با پربیوتیکها رایج بررسی شده (17) و مطالعات انجام شده در زمینه کاربرد سینبیوتیکها فاقد چنین پشتوانه آزمایشگاهی است. به همین علت، در این مطالعه ترکیب سینبیوتیکی یکی از پروبیوتیکهای موثر در آبزیپروری با پربیوتیکهای رایج بررسی شده است تا با استفاده از شاخصهای رشد و تولید اسیدهای چرب زنجیره کوتاه تولیدی ترکیب بهینه سینبیوتیکی تعیین شود.
مواد و روشها پربیوتیکهای مورد بررسی پربیوتیکهایی که در این مطالعه در ترکیب سینبیوتیکی بررسی شدند دارای میانگین درجه پلیمریزاسیون مختلفی بودند: اینولین 25، الیگوفروکتوز 4، زایلوالیگوساکارید 3 (17). زایلوالیگوساکارید از زایلان ذرت بدست آمده و از شرکت لانگ لایف چین تامین شد. اینولین از ریشه گیاه کاسنی و الیگوفروکتوز از هیدرولیز آنزیمی نسبی اینولین بدست آمد سویه پروبیوتیکی مورد بررسی پروبیوتیک مورد بررسی باکتری P. acidilacticiبود که پیشتر اثرات پروبیوتیکی آن بر بسیاری از گونههای آبزی و جانوران خشکیزی دیگر به اثبات رسیده است (11، 12، 14، 19 - 22). این باکتری جزو خانواده لاکتوباسیلوسها بوده و کوکسی گرم مثبت است که به شکل جفتی یا چهارتایی (تتراد) دیده میشود (23). باکتری مذکور از کشور فرانسه (Bactocell, France) به شکل لیوفیلیزه تأمین و صحت آن از طریق توالییابی ژن S rRNA16 تأیید شد. بررسی رشد باکتری در تیمارهای سین بیوتیکی برای بررسی توانایی مصرف پربیوتیکهای مختلف و رشد باکتری پروبیوتیکی P. acidilactici تحت شرایط بی هوازی ابتدا تعداد 7 ارلن (به عنوان stock) هر کدام حاوی 90 سی سی محیط broth mMRS(برای 30 لوله آزمایش بازای هر تیمار) تهیه و اتوکلاو شد. پربیوتیکها نیز به شکل جداگانه اتوکلاو و به محیط اضافه شد. همچنین یک تیمار بدون پربیوتیک هم به عنوان شاهد درنظر گرفته شده که به ارلنها به همان میزان آب مقطر اضافه شد. میزان 2/0 درصد حجم محیط برای هر تیمار سدیم تیوگلیکولیت به شکل تازه تهیه و پس از اتوکلاو شدن به شکل جداگانه تحت شرایط استریل به محیطها اضافه شد (برای بی هوازی کردن محیط) (24 و 25). محیط آماده شده پس از افزودن پربیوتیکها و سدیم تیوگلیکولیت (به میزان 3 سی سی) به 10 لوله آزمایش (به ازای هر نمونه برداری یک لوله مدنظر قرار گرفت) انتقال داده شد. به منظور اطمینان از ایجاد شرایط بیهوازی به میزان یک سیسی پارافین روی محیطها ریخته شد (24). پس از اتمام آمادهسازی تیمارهای آزمایشی در لولهها، محیطها با رقتی معادل 108× 5/1 از باکتریP. acidilactici (کشت 24 ساعته) رشد یافته روی محیط کشت MRS آگار تلقیح و در دمای 37 درجه سانتیگراد انکوباسیون شدند. برای تعیین میزان رشد باکتری P. acidilactici در هریک از تیمارها، نمونه برداری و تراکم سنجی نوری با استفاده دستگاه اسپکتروفوتومتر (Shimadzo, Japan) انجام شد (17). همچنین در انتهای آزمایش اسیدیته متری در همه تیمارهای آزمایشی برای تعیین اسیدیته نهایی محیطها انجام شد. بررسی میزان تولید اسیدهای چرب زنجیره کوتاه در هریک از تیمارهای سینبیوتیکی برای تعیین کمی میزان اسیدهای چرب زنجیره کوتاه (استیک، پروپیونیک و بوتریک اسید) تولید در انتهای فاز تصاعدی رشد نمونه برداری انجام و مقادیر اسیدهای چرب با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کاریی بالا (HPLC) و براساس روش ری کرافت[2] و همکاران (26) تعیین شد. در انتهای فاز لگاریتمی رشد (براساس ترسیم منحنی رشد تعیین شد.) 2 سیسی از محیطها به درون میکروتیوب انتقال داده شد. برای حصول سوپرناتانت حاوی متابولیتهای تولیدی در هریک از تیمارهای سینبیوتیکی، میکروتیوبها در سانتریفیوژ یخچال دار (4 درجه سانتیگراد) به مدت 20 دقیقه در 11000 دور سانتریفیوژ و سپس سوپرناتانت به میکروتیوبهای دیگری منتقل شد. 20 میکرولیتر از سوپرناتانت به دستگاه کروماتوگرافی گازی متصل به دتکتور U.V در طول موج 210 نانومتر تزریق شد. ستون مورد استفاده از نوع ion-exclusion Aminex HPX-87H(طول 300×8/7 میلی متر) بود (26). فاز متحرک اسید سولفوریک 005/0 مول در لیتر آب مخصوص HPLC بود که با نرخ جریان 6/0 میلی لیتر در دقیقه به درون ستون پمپ شد (26). کمی کردن داده از طریق رسم منحنی استاندارد برای استات، پروپیوتات و بوتریات انجام شد. تجزیه و تحلیل دادهها برای مقایسه بین تیمارها و نیز تعیین وجود اختلاف معنیدار بین تیمارها در سطح احتمال (P value <0.05) از تحلیل واریانس یک طرفه ANOVA[3] و آزمون چند دامنه‌ای دانکن (Duncan's multiple-range test) استفاده شد (27). تمام تحلیلهای آماری با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش 13) و ترسیم نمودارها با استفاده از نرم افزار Excel 2007 در محیط ویندوز انجام شد.
نتایج توانایی تخمیر و مصرف پربیوتیکها تحت شرایط بیهوازی منحنی رشد باکتری P. acidilactici در تیمارهای مختلف سینبیوتیکی در شکل 1 نشان داده شده است. مدت زمان فاز تأخیری در همه تیمارهای آزمایشی در حدود 9 ساعت بود. فاز تصاعدی رشد از 9 ساعت پس از تلقیح شروع شده و تا 18 ساعت ادامه داشت. در بین تیمارهای سینبیوتیکی مورد بررسی، بیشترین میزان رشد باکتری در تیمار سینبیوتیکی پروبیوتیک
شکل 1- منحنی رشد باکتری P. acidilacticiتحت شرایط تخمیری در تیمارهای مختلف سینبیوتیکی
مقایسه آماری بیشینه رشد مشاهده شده (بیشینه کدورتسنجی نوری) بین تیمارهای مختلف سین بیوتیکی در جدول 1 ارائه شده است. بیشینه رشد مشاهده شده در تیمار سینبیوتیکی P. acidilactici با زایلوالیگوساکارید بهطور معنیداری بیشتر از سایر تیمارها بود (P value <0.05). سایر تیمارهای سینبیوتیکی اختلاف معنیداری با گروه شاهد که فاقد پربیوتیک بود نشان ندادند (P value >0.05).
جدول 1- بیشینه رشد (براساس کدورت سنجی در طول موج 600 نانومتر) باکتری P. acidilacticiدر تیمارهای مختلف سینبیوتیکی.
اعداد نشانه گذاری شده در یک ردیف با حروف لاتین متفاوت دارای اختلاف معنی دار هستند (05/0> P value).
در انتهای نمونهبرداری، اسیدیته محیطهای کشت اندازهگیری شد تا تولید محصولات اسیدی (اعم از اسیدلاکتیک و اسیدهای چرب زنجیره کوتاه) بررسی شود. در ابتدای شروع آزمایش اسیدیته محیطهای براساس یافتههای سابق در زمینه بهینهسازی رشد باکتری P. acidilacticiدرحد 8/5 تنظیم شد (28). در انتهای دوره، کمترین اسیدیته در تیمار سینبیوتیکی
شکل 2- اسیدیته نهایی محیطها در هریک از تیمارهای سینبیوتیکی پس از 24 ساعت کشت بیهوازی؛ ستونها نشانهگذاری شده با حروف لاتین متفاوت دارای اختلاف معنیدار هستند (P value <0.05).
تولید اسیدهای چرب زنجیره کوتاه برای تعیین کمی میزان اسیدهای چرب زنجیره کوتاه تولیدی با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا در هریک از تیمارهای سینبیوتیکی ابتدا استانداردهای اسیدهای مدنظر (لاکتیک، بوتریک، پروپیوتیک و استیک) به دستگاه تزریق شد. زمان ظهور پیک هریک از اسیدهای چرب زنجیره کوتاه و اسید لاکتیک به ترتیب به شکل ذیل بود: لاکتیک اسید 51/15، بوتریک اسید 13/13، پروپیونیک اسید 08/18 و استیک اسید 95/21 دقیقه پس از بدست آوردن زمان ظهور پیک مربوط به هریک از اسیدهای چرب منحنی استاندارد با استفاده از تزریق رقتهای مختلف استاندارد ترسیم شد. تعیین میزان تولید هریک از اسیدهای چرب زنجیره کوتاه براساس محاسبه سطح زیر منحنی کروماتوگراف و قرار دادن آن در فرمول بدست آمده برای منحنی استاندارد انجام شد. در شکل3 و 4 کروماتوگراف بدست آمده برای تیمار سینبیوتیکی باکتری P. acidilacticiبا زایلوالیگوساکارید و گروه شاهد فاقد پربیوتیک ارائه شده است. همانطور که در کروماتوگراف ملاحظه میشود بیشترین اسید چرب زنجیره کوتاه تولیدی پروپیونیک بوده است. کمترین اسید چرب زنجیره کوتاه در همه تیمارهای سینبیوتیکی استیک اسید بود.
شکل 3- منحنی کروماتوگراف بدست آمده برای تیمار شاهد فاقد پربیوتیک؛ 1، بوتریک اسید؛ 2، لاکتیک اسید؛ 3، پروپیونیک اسید؛ 4، استیک اسید
شکل 4- منحنی کروماتوگراف بدست آمده برای تیمار سینبیوتیکی باکتری P. acidilactici با زایلوالیگوساکارید 1، بوتریک اسید؛ 2، لاکتیک اسید؛ 3، پروپیونیک اسید؛ 4، استیک اسید
مقادیر کمی محاسبه شده برای تولید اسیدهای چرب زنجیره کوتاه در هریک از تیمارهای سینبیوتیکی و مقایسه آماری آنها در شکل 5 ارائه شده است. همانطور که در شکل ملاحظه میشود اگرچه بیشترین اسید چرب زنجیره کوتاه تولیدی در همه تیمارها پروپیونیک بوده است، ولی هیچ اختلاف معنیداری بین تیمارهای سینبیوتیکی و تیمار شاهد فاقد پربیوتیک وجود نداشت (P value >0.05). روند مشابهی در خصوص استیک اسید مشاهده شد. میزان تولید بوتریک اسید در تیمار سینبیوتیکی باکتری P. acidilacticiبا زایلوالیگوساکارید به طور معنیداری بیشتر از سایر تیمارها بود (P value <0.05). با وجود این، سایر تیمارها تفاوت معنیداری از نظر میزان تولید بوتریکاسید نشان ندادند (P value >0.05).
شکل 5- مقادیر اسیدهای چرب زنجیره کوتاه تولیدی در هریک از تیمارهای سینبیوتیکی پس از 18 ساعت کشت در دمای 37 درجه سانتیگراد (برحسب میلی مول بر لیتر). ستونهای نشانهگذاری شده با حروف لاتین متفاوت دارای اختلاف معنیدار هستند
بحث و نتیجه گیری مصرف آنتی بیوتیکها به شکل خودسرانه برای پیشگیری از بروز بیمارها در آبزیان به ظهور باکتریهای مقاوم در برابر آنتی بیوتیک منجر شده است. به همین علت در بسیاری از کشورها قوانین بسیار سخت و اکیدی در زمینه استفاده از آنتی بیوتیکها وضع شده است (29). یکی از این راهها حل این مشکل استفاده از مکملهای غذایی چون پروبیوتیک، پربیوتیک و سینبیوتیک است که اثرات سومندی بر ایمنی و مقاومت در برابر بیماری میزبان دارند (30). باوجود بررسی اثرات پربیوتیکها و پروبیوتیکهای مختلف، اطلاعات محدودی در زمینه سوبسترای ترجیهی هریک از باکتریهای پروبیوتیکی برای انتخاب ترکیب بهینه سین بیوتیکی وجود دارد (17). بررسی رشد باکتری همانطور که در بخش نتایج بیان شد تولید اسیدهای چرب زنحیره کوتاه (استیک، پروپیونیک و بوتریک اسید) در همه تیمارهای سین بیوتیکی مشاهده شد. بیشترین اسید چرب زنجیره کوتاه تولیدی در همه تیمارها، پروپیونیک اسید بود. اگرچه تاکنون گزارشی در خصوص تولید اسیدهای چرب زنجیره کوتاه توسط باکتری P. acidilacticiتحت شرایط تخمیری و در اثر مصرف سوبسترای پربیوتیکی ارائه نشده است، در مطالعه آزمایشگاهی انجام شده توسط رورنگاوا[v] و همکاران (17) در زمینه ترکیبهای مختلف سینبیوتیکی آبزیان مهمترین اسید چرب زنجیره کوتاه تولید شده در همه تیمارهای سینبیوتیک استیک اسید بود. همچنین یافتههای این مطالعه نشان داد که در تیمار سینبیوتیکی که بیشترین رشد باکتری مشاهده شد تولید بوتریک اسید بهطور معنیداری بیشتر از سایر تیمارها بود. تفاوت نتایج مطالعه حاضر با مطالعه یاد شده، ممکن است ناشی از تفاوت در نوع پربیوتیک استفاده شده به عنوان سوبسترا و نیز سویه پروبیوتیکی مورد استفاده باشد. اگرچه در همه تیمارهای سینبیوتیکی مورد بررسی در مطالعه رورنگاوا و همکاران (17) میزان تولید بوتریک اسید پایین بود، اما در مطالعه انجام شده در زمینه اثرات پربیوتیک فروکتوالیگوساکارید بر تولید اسیدهای چرب زنجیره کوتاه توسط میکروبیوتای رودهای موش (34) مقادیر تولید بوتریک اسید در تیمار فرکتوالگوساکارید بهطور معنیداری بیشتر از تیمار شاهد بود؛ درحالیکه سایر اسیدهای چرب زنجیره کوتاه تفاوت معنیداری نشان ندادند. مشخص شده است که اسیدهای چرب زنجیره کوتاه و بخصوص بوتریک اسید از طریق اتصال به برخی از گیرندههای موجود در سطح اجزا دستگاه ایمنی قادر به تحریک ایمنی هستند (35). بنابراین، با توجه به افزایش معنیدار تولید بوتریک اسید در تیمار سینبیوتیکی P. acidilacticiبا زایلوالیگوساکارید، این ترکیب پتانسیل افزایش ایمنی و مقاومت در برابر بیماری ماهیان و سایر جانواران و به تبع آن کاهش مصرف آنتیبیوتیکها را دارد. همچنین اسیدها چرب زنجیره کوتاه به عنوان عوامل ضد سرطان مطرح بوده و نیز به عنوان یک منبع انرژی برای انتروسیتها روده نقش ایفا میکنند. از طرفی ورود اسیدهای چرب زنجیره کوتاه به روده سبب افزایش جریان خون میشود که به نظر میرسد افزایش جریان خون به اکسیژن رسانی بهتر به بافتها و انتقال مواد مغذی منجر شده و به تبع آن باعث بهبود وضعیت فیزیولوژیک دستگاه گوارش میشود که از این جهت نیز نتایج بدست آمده حائز اهمیت است. در مجموع، نتایج این مطالعه حاکی از آن است که در بین ترکیبهای سینبیوتیکی بررسی شده، بهینهترین ترکیب سینبیوتیکی استفاده از پروبیوتیک تشکر و قدردانی از جناب آقای دکتر رضایی، دانشیار گروه صنایع غذایی دانشگاه تهران، مهندس علی مویدی، متیو کاستکس نماینده شرکت باکتوسل و همچنین از سرکار خانم علوی و مهرشاد که با مساعدت‌هایشان راه را در انجام این مطالعه هموار نمودند تشکر و قدردانی میشود.
| |||||||||||||||||||
| مراجع | |||||||||||||||||||
|
References (1) Niness KR. Inulin and oligofructose: What are they? J Nutr 1999; 129(7): 1402S-6S. (2) Flickinger EA, Van Loo J, Fahey GC. Nutritional responses to the presence of inulin and oligofructose in the diets of domesticated animals: a review. Crit Rev Food Sci Nutr 2003; 43(1): 19-60. (3) Vázquez MJ, Alonso JL, Domı́nguez H & Parajó J. Xylooligosaccharides: manufacture and applications. Trends in Food Science & Technology 2000; 11(11): 387-93. (4) Roberfroid M. Prebiotics: the concept revisited. The Journal of nutrition 2007; 137(3): 830S. (5) Ringø E, Olsen RE, Gifstad Tø, Dalmo RA, Amlund H, Hemre G.-I, et al. Prebiotics in aquaculture: a review. Aquaculture Nutrition 2010; 16(2): 117-36. (6) Cahill MM. Bacterial flora of fishes: a review. Microbial ecology 1990; 19(1): 21-41. (7) Ringø E, Gatesoupe F-J. Lactic acid bacteria in fish: a review. Aquaculture 1998; 160(3-4): 177-203. (8) Ringø E, Strøm E, Tabachek J. Intestinal microflora of salmonids: a review. Aquaculture Research 1995; 26(10): 773-89. (9) Gatesoupe FJ. The use of probiotics in aquaculture. Aquaculture 1999; 180(1-2): 147-65. (10) Gatesoupe FJ. Updating the importance of lactic acid bacteria in fish farming: Natural occurrence and probiotic treatments. J Mol Microbiol Biotechnol 2008; 14(1-3): 107-14. (11) Merrifield D, Bradley G, Harper G, Baker R, Munn C, Davies S. Assessment of the effects of vegetative and lyophilized Pediococcus acidilactici on growth, feed utilization, intestinal colonization and health parameters of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss Walbaum). Aquaculture Nutrition 2011; 17(1): 73-9..
(12) Ferguson RM, Merrifield DL, Harper GM, Rawling, MD, Mustafa S, Picchietti S, et al. The effect of Pediococcus acidilactici on the gut microbiota and immune status of on-growing red tilapia (Oreochromis niloticus). Journal of Applied Microbiology 2010; 109(3): 851-62. (13) Villamil L, Figueras A, Planas M, & Novoa B. Control of Vibrio alginolyticus in Artemia culture by treatment with bacterial probiotics. Aquaculture 2003; 219(1-4): 43-56. (14) Castex M, Chim L, Pham D, Lemaire P, Wabete N, Nicolas JL, et al. Probiotic P. acidilactici application in shrimp Litopenaeus stylirostris culture subject to vibriosis in New Caledonia. Aquaculture 2008; 275(1): 182-93. (15) Panigrahi A, Kiron V, Puangkaew J, Kobayashi T, Satoh S, Sugita H. The viability of probiotic bacteria as a factor influencing the immune response in rainbow trout Oncorhynchus mykiss. Aquaculture 2005; 243(1-4): 241-54. (16) Robertson P, O'Dowd C, Burrells C, Williams P, Austin, B. Use of Carnobacterium sp. as a probiotic for Atlantic salmon (Salmo salar L.) and rainbow trout (Oncorhynchus mykiss, Walbaum). Aquaculture 2000; 185(3-4): 235-43. (17) Rurangwa E, Laranja JL, Van Houdt R, Delaedt Y, Geraylou Z, Van de Wiele T, et al. Selected nondigestible carbohydrates and prebiotics support the growth of probiotic fish bacteria mono cultures in vitro. Journal of applied microbiology 2009; 106(3): 932-40. (18) de Vrese M & Schrezenmeir J. Probiotics, prebiotics, and synbiotics. Food Biotechnology.Berlin Heidelberg: Springer; 2008. (19) Castex M, Lemaire P, Wabete N, & Chim L. Effect of probiotic Pediococcus acidilactici on antioxidant defences and oxidative stress of Litopenaeus stylirostris under Vibrio nigripulchritudo challenge. Fish & Shellfish Immunology 2010; 28(4): 622-31. (20) Perera S. The Probiotic Pediococcus acidilactici Protects Goldfish (Carassius auratus) Undergoing Induced Stress. New York: Hood College; 2008. (21) Planas M, Vazquez JA, Marques J, Perez-Lomba R, Gonzalez MP, Murado M. Enhancement of rotifer (Brachionus plicatilis) growth by using terrestrial lactic acid bacteria. Aquaculture 2004; 240(1-4): 313-29. (22) Villamil L, Figueras A, Planas M & Novoa B. Pediococcus acidilactici in the culture of turbot (Psetta maxima) larvae: Administration pathways. Aquaculture 2010; 307(1-2): 83-8. (23) Mandal V, Sen SK, Mandal NC. Optimized culture conditions for bacteriocin production by Pediococcus acidilactici LAB 5 and its characterization. Indian Journal of Biochemistry & Biophysics 2008; 45(2): 106-10. (24) Elliott SD, Dole VP. An inactive precursor of streptococcal proteinase. The Journal of experimental medicine 1947; 85(3): 305. (25) Mandal V, Sen SK, Mandal NC. Effect of prebiotics on bacteriocin production and cholesterol lowering activity of Pediococcus acidilactici LAB 5. World Journal of Microbiology and Biotechnology 2009; 25: 1837-47. (26) Rycroft CE, Jones MR, Gibson GR, Rastall R. A comparative in vitro evaluation of the fermentation properties of prebiotic oligosaccharides. Journal of applied microbiology 2001; 91: 878-87. (27) Zar JH. Biostatistical Analysis. Prentice-Hall, New Jersey, , 1994. (28) Mandal V, Sen S, Mandal N. Isolation and Characterization of Pediocin NV 5 Producing Pediococcus acidilactici LAB 5 from Vacuum-Packed Fermented Meat Product. Indian Journal of Microbiology 2011; 51(1): 22-9. (29) Cabello FC. Antibiotics and aquaculture in Chile: Implications for human and animal health. Rev Medica Chile 2004; 132(8): 1001-6. (30) Hoseinifar SH, Mirvaghefi A, Mojazi Amiri B, Rostami HK, & Merrifield DL. The effects of oligofructose on growth performance, survival and autochthonous intestinal microbiota of beluga (Huso huso) juveniles. Aquaculture Nutrition 2011; 17(5): 498–504. (31) Khouiti Z, Simon J. Detection and partial characterization of a bacteriocin produced by Carnobacterium piscicola 213. Journal of industrial microbiology & biotechnology 1997; 19(1): 28-33. (32) Cummings JH, Macfarlane GT, Englyst HN. Prebiotic digestion and fermentation. The American journal of clinical nutrition 2001; 73(2): 415S. (33) Olsen RE, Myklebust R, Kryvi H, Mayhew TM, Ringø E. Damaging effect of dietary inulin on intestinal enterocytes in Arctic charr (Salvelinus alpinus L.). Aquaculture Research 2001; 32(11): 931-4. (34) Juskiewicz J, Semaskaite A, Zdunczyk Z, Wróblewska M, Gruzauskas R, Juskiewicz M. Minor effect of the dietary combination of probiotic Pediococcus acidilactici with fructooligosaccharides or polysaccharidases on beneficial changes in the cecum of rats. Nutrition Research 2007; 27(3): 133-9. (35) Maslowski KM, Mackay CR. Diet, gut microbiota and immune responses. Nature Immunology 2010; 12(1): 5-9.
| |||||||||||||||||||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,433 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 670 |
|||||||||||||||||||