بررسی تاکسونومیک گونهOnobrychis transcaspica V. Nikitin (Fabaceae) در شمال شرق ایران با تاکید بر تأثیر ارتفاع بر ویژگی‌های ریخت‌شناسی با استفاده از مارکر فلوریستیک

جود، و. اس.، کمپبل، ک. اس.، کلوگ، آ. آ. و استیونس، پ. اف. (1382) سیستماتیک گیاهی (دیدگاه تبارشناختی)، ترجمه سعیدی، ح.، انتشارات جهاد دانشگاهی واحد صنعتی اصفهان، اصفهان.

عطری، م. (1375) معرفی جنبه­هایی از کاربرد روش نئوزیگماتیسم در خاک­شناسی، سیستماتیک و کورولوژی، مجله زیست‌شناسی ایران (2)1: 105 تا 126.

عطری، م.، کلوندی، ر. و سفیدکن، ف. (1386) معرفی روش D. S. S (Determination of special station) برای تعیین تنوع درون گونه­ای با ذکر مثال موردی Thymus eriocalyx در ایران، مجموعه خلاصه مقالات نخستین همایش ملی و تخصصی رده­بندی گیاهی ایران.

گینوشه، م. (1375) فیتوسوسیولوژی (جامعه­شناسی گیاهی)، ترجمه عطری، م.، انتشارات مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع، تهران.

Atri, M., Alebouyeh, Z., Mostajer Haghighy, A. and Kalvandy, R. (2009) Introduction of 2 topodemes, 2 pedodemes and 1 basodeme of Artemisia scoparia as a medicinal plant from west of Iran. Planta Medica 75(9): 877- 1094.

Atri, M., Asgari Nematian, M. and Shahgolzari, M. (2007) Determination and discrimination of intraspecific diversity of Astragalus gossypinus by Eco-Phytosociological method from West of Iran. Pakistan Journal of Biological Sciences 10(12): 1947- 1955.

Cain, S. A. O. and Castro, G. M. (1959) Manual of vegetation analysis. Harper and Brothers. New York.

Gilmour, J. S. L. and Gregor, J. W. (1939) Demes: A suggested new terminology. Nature 144: 333.

Gilmour, J. S. L. and Heslop-Harrison, J. (1954) The deme terminology and the units of micro-evolutionary change. Genetica 27: 147-161.

Hunter M. L., Jr. (2002) Fundamentals of conservation biology. 2^nd ed. Blackwell Science. Malden, Massachusetts.

Hussain, A. and Mahmood, S. (2004) Response flexibility in Trifolium alexandrinum L. a phenomenon of adaptation to spatial and temporal disturbed habitat. Journal of Biological Sciences 4: 380-385.

Jothi, G. J. and Manickam, V. S. (2005) Intraspecific variation in some species of Euphorbiaceae from Tirunelveli hills of southern western ghats, Tamil Nadu. Tropical Ecology 46(2): 145-150.

Lock, J. M. (2005) Tribe Hedysareae. In: Legumes of the World. (eds. Lewis, G., Schrire, B., Mackinder, B. and Lock, M.) 489-495. Royal Botanical Gardens, Kew.

Nazarian, H., Ghahreman, A., Atri, M. and Assadi, M. (2004) Ecological factors affecting parts of vegetation in north Iran (Elica and Duna Watersheds) by employing eco-phytosociological method. Pakistan Journal of Botany 36(1): 41-64.

Polhill, R. M. (1981) Tribe 18. Hedysareae DC. In: Advances in legume systematic. (eds. Polhill, R. M. and Raven, P. H. I.( 367-370. Royal Botanical Gardens, Kew.

Poore, M. E. D. (1955) The use of phytosociological methods in ecological investigation: I. The Braun-Blanquet System. The Journal of Ecology 43(1): 226-244.

Ranjbar, M., Karamian, R., Tolui, Z. and Amirabadizadeh, H. (2007) Onobrychis assadii (Fabaceae), a new species from Iran. Annales Botanici Fennici 44: 481-484.

Rechinger, K. H. (1984) Flora Iranica, Graz. 157(2): 387-464.

Schischkin, B. K. and Bobrov, E. G. (eds) (1972) Flora of U. R. S. S., Jerusalem 13: 244-281.

Sexton, J. P., Mckay, J. K. and Sala, A. (2002) Plasticity and genetic diversity may allow saltcedar to invade cold climates in North America. Ecological Application 12(6): 1652-1660.

Singh, G. (2001) Plant systematic. 2^nd Ed, Science Publisher, Inc., Enfield, New Hampshire, USA.

Sirjaev, G. (1926) Onobrychis generis revisio critica. Publication de la faculte' des sciences des L'Universite Masaryk (Brno) 76: 1-165.

Winsor, M. P. (2000) Species, demes and the omega taxonomy: Gilmour and the new systematics. Biology and Philosophy 15: 349-388.